รัฐสภาสหรัฐ
38°53′23″N 77°0′32″W / 38.88972°N 77.00889°W รัฐสภาสหรัฐ (อังกฤษ: United States Congress) หรือ สภาคองเกรส เป็นสภานิติบัญญัติสูงสุดในรัฐบาลกลางสหรัฐ ซึ่งเป็นระบบสภาคู่ อันประกอบด้วย วุฒิสภา (Senate) และ สภาผู้แทนราษฎร (House of Representatives) มีที่ประชุมที่อาคารรัฐสภาสหรัฐ สมาชิกของทั้งสองสภามาจากการเลือกตั้งจากประชาชนโดยตรง อย่างไรก็ตามหากวุฒิสมาชิกตำแหน่งใดว่างลงอาจจะให้ผู้ว่าการรัฐเสนอชื่อแทนได้ รัฐสภาประกอบด้วยสมาชิกทั้งหมดที่มีสิทธิลงมติจำนวน 535 คน แบ่งเป็น 435 คนจากสภาผู้แทนราษฎรซึ่งตัวแทนจากเขตเลือกตั้ง (district) โดยมีวาระสองปี และสมาชิกวุฒิสภาจำนวน 100 คน รองประธานาธิบดีสหรัฐสามารถออกเสียงลงมติในวุฒิสภาได้เฉพาะในกรณีคะแนนเสียงเท่ากัน สภาผู้แทนราษฎรมีสมาชิกที่ไม่มีสิทธิลงมติจำนวน 6 คน[1] รัฐสภาสมัยหนึ่งมีวาระคราวละ 2 ปี โดยเริ่มในเดือนมกราคม โดยสมัยปัจจุบันคือสมัยที่ 117 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมีวาระคราวละสองปี โดยมีที่มาจากการเลือกตั้งระบบแบ่งเขตคะแนนสูงสุดซึ่งในแต่ละเขตเลือกตั้งมีผู้แทนคนเดียว โดยแบ่งเขตเลือกตั้งตามจำนวนประชากรที่ระบุไว้ในเขตการเลือกตั้งซึ่งเปลื่ยนแปลงได้ทุกสิบปีจากผลการสำรวจสำมะโนประชากรโดยแต่ละรัฐจะต้องมีผู้แทนอย่างน้อยหนึ่งคน สมาชิกวุฒิสภามาจากการเลือกตั้งโดยคะแนนเสียงรวมของแต่รัฐโดยมีวาระครามละ 6 ปี โดยมีวาระเหลื่อมกัน ซึ่งทุกสองปีหนึ่งในสามของสมาชิกวุฒิสภาจะต้องได้รับเลือกตั้งใหม่ แต่ละรัฐมีสมาชิกวุฒิสภาจำนวนสองคนไม่ว่าจะเป็นรัฐมีขนาดประชากรใหญ่หรือน้อยเท่าใด ในปัจจุบันมีสมาชิกวุฒิสภาทั้งหมด 100 คนจาก 50 รัฐทั่วสหรัฐ มาตรา 1 แห่งรัฐธรรมนูญสหรัฐบัญญัติให้สมาชิกรัฐสภาจะต้องมีอายุอย่างน้อย 25 ปีบริบูรณ์ (สภาผู้แทนราษฎร) และ 30 ปีบริบูรณ์ (วุฒิสภา) และจะต้องเป็นพลเมืองของสหรัฐมาอย่างน้อยเจ็ดปี (สภาผู้แทนราษฎร) หรือเก้าปี (วุฒิสภา) และจะต้องมีภูมิลำเนาอยู่ในรัฐซึ่งจะเข้าสมัครเป็นผู้แทน โดยสมาชิกรัฐสภาไม่กำหนดจำนวนวาระในการดำรงตำแหน่ง จึงสามารถเข้ารับการเลือกตั้งได้ไม่จำกัดจำนวนครั้ง ภาพรวมรัฐธรรมนูญสหรัฐให้อำนาจในการออกกฎหมายแก่รัฐสภาทั้งวุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎรมีอำนาจเท่ากันในกระบวนการออกกฎหมาย มาตราหนึ่งแห่งรัฐธรรมนูญสหรัฐบัญญัติว่า "อำนาจนิติบัญญัติทั้งปวงที่มอบให้นั้นตกเป็นของรัฐสภาแห่งสหรัฐอันประกอบด้วยวุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎร" กฎหมายทุกฉบับที่นำมาปฏิบัติได้ต้องได้รับการอนุมัติจากทั้งสองสภา แต่รัฐธรรมนูญให้อำนาจพิเศษที่เป็นเอกลักษณ์บางอย่างแก่ทั้งสองสภา เช่นวุฒิสภามีอำนาจในการอนุมัติและให้สัตยาบันในสนธิสัญญา และการแต่งตั้งผู้บริหารของหน่วยงานของรัฐบาลที่เสนอชื่อโดยประธานาธิบดี ส่วนกฎหมายเกี่ยวกับการหารายได้เพิ่มเป็นหน้าที่ของสภาผู้แทนราษฎรที่จะเสนอ นอกจากนั้นสภาผู้แทนราษฎรก็ยังมีอำนาจฟ้องขับเจ้าหน้าที่ชั้นสูงออกจากตำแหน่ง (impeachment) ขณะที่วุฒิสภามีอำนาจในการพิจารณาฟ้องดังกล่าว[2] ซึ่งจะต้องใช้คะแนนเสียงข้างมากพิเศษ (สองในสาม) ของวุฒิสภาจึงจะสามารถถอดถอนบุคคลที่ถูกยื่นฟ้องออกจากตำแหน่งได้[2] สมัยประชุมของรัฐสภาสหรัฐมีวาระคราวละ 2 ปี โดยเริ่มขึ้นทุกวันที่ 3 มกราคม และจบลงในวันที่ 3 มกราคมในสองปีถัดไป โดยเริ่มใช้มาตั้งแต่การแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งที่ 20 ซึ่งสมัยประชุมจะเริ่มในเวลาเที่ยงวันของวันที่สามในเดือนมกราคมของทุกๆ สองปีที่ลงท้ายด้วยเลขคี่ สมาชิกวุฒิสภาเรียกว่า "วุฒิสมาชิก" (senators) ส่วนสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเรียก "ผู้แทน" (representatives) หรือ "สมาชิกรัฐสภา" (congressmen/congresswomen) รัฐสภายังมีบทบาทหน้าที่โดยตรงในการปกครองของวอชิงตัน ดี.ซี. ซึ่งเป็นที่ตั้งของรัฐบาลกลางสหรัฐ
ดูเพิ่มหมายเหตุอ้างอิง
|