ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2521 แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล ระบบแรกก่อตัว 6 มกราคม พ.ศ. 2521 ระบบสุดท้ายสลายตัว 16 ธันวาคม พ.ศ. 2521 พายุมีกำลังมากที่สุด ชื่อ ริตา • ลมแรงสูงสุด 220 กม./ชม. (140 ไมล์/ชม.)เฉลี่ย 10 นาที ) • ความกดอากาศต่ำที่สุด 878 hPa (มิลลิบาร์ )
สถิติฤดูกาล พายุดีเปรสชันทั้งหมด 35 ลูก พายุโซนร้อนทั้งหมด 31 ลูก พายุไต้ฝุ่น 16 ลูก พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น 1 ลูก (ไม่เป็นทางการ) ผู้เสียชีวิตทั้งหมด ไม่ทราบ ความเสียหายทั้งหมด ไม่ทราบ
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2519 , 2520 , 2521 , 2522 , 2523
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2521 เป็นฤดูกาลที่ไม่การกำหนดขอบเขตอย่างเป็นทางการ โดยดำเนินอยู่ภายในปี พ.ศ. 2521 แต่พายุหมุนเขตร้อน ส่วนใหญ่มีแนวโน้มก่อตัว ขึ้นภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ ระหว่างเดือนมิถุนายนถึงเดือนตุลาคม วันเหล่านี้ถือเป็นธรรมเนียมในการกำหนดขอบเขตของแต่ละฤดูกาล เมื่อพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ
ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ทางฝั่งตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากล ส่วนพายุใดที่ก่อตัวขึ้นทางฝั่งตะวันออกของเส้นดังกล่าวจะเรียกว่า พายุเฮอร์ริเคน (ดูที่ ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2521 ) ในช่วงเวลานี้ พายุใดที่ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อนในมหาสมุทรตะวันตกจะได้รับชื่อจากศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม ส่วนพายุดีเปรสชันเขตร้อนใดที่ก่อตัวขึ้นในแอ่งนี้จะได้รับการกำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียก ส่วนพายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกใดที่ก่อตัวขึ้นหรือเคลื่อนตัวเข้าไปภายในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ พายุลูกนั้นจะได้รับชื่อจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ หรือ PAGASA ด้วย ด้วยเหตุนี้พายุเพียงหนึ่งลูก อาจมีชื่อถึงสองชื่อก็ได้
มาตราพายุหมุนเขตร้อน ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก (คณะกรรมการไต้ฝุ่น )
พายุดีเปรสชัน (≤61 กม./ชม.)
พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (118–156 กม./ชม.)
พายุโซนร้อน (62–88 กม./ชม.)
พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (157–193 กม./ชม.)
พายุโซนร้อนกำลังแรง (89–117 กม./ชม.)
พายุไต้ฝุ่นรุนแรง (≥194 กม./ชม.)
ในปีนี้ มหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกมีพายุดีเปรสชันเขตร้อน 33 ลูก ในจำนวนนี้ 29 ลูก พัฒนาเป็นพายุโซนร้อน ในจำนวนพายุโซนร้อน พัฒนาเป็นพายุไต้ฝุ่น 15 ลูก และในจำนวนนั้น 1 ลูกพัฒนาเป็นถึงพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น[ 1]
ชื่อของ PAGASA: อาตัง
ในประเทศฟิลิปปินส์ พายุไต้ฝุ่นโอลีฟ หรือพายุไต้ฝุ่นอาตังทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 3 คน และอีก 3,500 คนต้องไร้ที่อยู่อาศัย[ 2] เกาะซิบูยัน หลังจากพยายามไปยังสถานหลับภัย หลังจากเดินทางมาจากมะนิลา-เชบู[ 3]
พายุแอกเนสก่อตัวเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม จากนั้นเคลื่อนตัวเป็นวงกลม และขึ้นฝั่งประเทศจีนในวันที่ 29 กรกฎาคม[ 1] [ 4]
เออร์มาเป็นพายุไต้ฝุ่นลูกที่แปดของฤดู ก่อตัวขึ้นในร่องมรสุมทางตะวันออกเฉียงใต้ของไต้หวัน[ 5] เกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น ด้วยความเร็วลม 120 กม./ชม. พายุไต้ฝุ่นเออร์มาทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 6 คน และอีก 3,000 คนต้องไร้ที่อยู่อาศัย มีผู้สูญหาย 4 คน และบาดเจ็บอีก 100 คน จากอุทกภัยและดินถล่มในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของญี่ปุ่น[ 6] [ 7] คิตะกีวชู ได้รับบาดเจ็บ เรือบรรทุกน้ำมันจดทะเบียนสัญชาติไลบีเรีย ถูกพัดออกไปจากท่าเทียบจอดในท่าเรือเมืองคูเระ จังหวัดฮิโรชิมะ โดยลอยออกไปกว่า 5 กิโลเมตรก่อนจะไปติดเกาะเล็ก ๆ ในทะเลในเซโตะ [ 6] [ 5]
จากรายงานของทางการฟิลิปปินส์ มีผู้เสียชีวิต 59 คน และมากกว่า 500,000 คนต้องอพยพไปยังศูนย์หลบภัย[ 8]
ชื่อของ PAGASA: กาดิง
พายุดีเปรสชันเขตร้อน (PAGASA )
ระยะเวลา
13 – 16 ธันวาคม
ความรุนแรง
55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม. ) (10 นาที)
↑ 1.0 1.1 1978 ATCR TABLE OF CONTENTS เก็บถาวร 2011-06-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ↑ "Typhoon" . The Canberra Times . สืบค้นเมื่อ October 23, 2016 – โดยทาง Trove.↑ "Typhoon "Atang" | Philippine Ship Spotters Society" . psssonline.wordpress.com . สืบค้นเมื่อ 2016-10-23 .↑ "Historical Information" . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2015-05-16. สืบค้นเมื่อ 2019-01-15 .↑ 5.0 5.1 Morford, Dean R.; Lavin, James K. (January 1, 1995). "1978 Annual Typhoon Report" (PDF) . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2017-04-30. สืบค้นเมื่อ October 23, 2016 . ↑ 6.0 6.1 "Typhoon Irma leaves 3,000 homeless" . The Canberra Times . สืบค้นเมื่อ September 22, 2016 – โดยทาง Trove.↑ "Typhoon brushes Japan; 6 die (September 16, 1978)" . สืบค้นเมื่อ 2016-10-23 .↑ "59 flood deaths" . The Canberra Times . สืบค้นเมื่อ October 23, 2016 – โดยทาง Trove.
