ลบกกะตาว
ลบกกะตาว (เขมร: ល្បុក្កតោ, ลฺบุกฺกโต, [lɓok.kaʔ.tao]) หรือ โบกาตอร์ (ฝรั่งเศส: bokator) เป็นศิลปะการต่อสู้ของประเทศกัมพูชา ภาพรวม"ลบกกะ" (ល្បុក្ក, ลฺบุกฺก) แปลว่า "ต่อยอย่างแรง" ส่วน "ตาว" (តោ, โต) แปลว่า "สิงโต" รวมคำว่า "ลบกกะตาว" จึงแปลว่า "ต่อยสิงโตอย่างแรง" ตามคำบอกเล่าของสาน เกิมเสียน (សាន គឹម ស៊ាន) นักศิลปะการต่อสู้ชาวเขมร ชื่อเรียกนี้มาจากตำนานที่ว่าเมื่อกอนมีสิงโตโจมตีหมู่บ้านเมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว นักรบคนหนึ่งได้ล้มสิงโตลงโดยการโจมตีด้วยหัวเข่า ลบกกะตาวเป็นศิลปะการป้องกันตัวที่สืบทอดมาตั้งแต่สมัยสร้างนครวัด และกล่าวกันว่าครั้งหนึ่งเคยฝึกโดยกองทัพของอาณาจักรพระนคร[2] เชื่อว่าส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่งของอาณาจักรนครวัดที่ได้ปกครองเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาและได้รับการสนับสนุนจากกษัตริย์อังกอร์ พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ในปลายศตวรรษที่ 12[2] อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความเสื่อมโทรมของอาณาจักรนครวัด ลบกกะตาวก็ได้เสื่อมถอยลง ยิ่งไปกว่านั้นแล้วชะตากรรมของลบกกะตาวก็ยังได้ถูกคุกคามจากการปกครองอาณานิคมของฝรั่งเศส และการกดขี่ในยุคของพล พต และเขมรแดง[3] สาน เกิมเสียน ได้พยายามฟื้นฟูศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิมที่สูญหายนี้ โดยเขาได้ศึกษาศิลปะการต่อสู้มือเปล่า วิชาหอก วิชาไม้ ฯลฯ แต่ได้หลบหนีมายังประเทศไทยในช่วงยุคพล พต และจากนั้นก็อาศัยอยู่ในสหรัฐ ในฐานะผู้สอนฮับกีโด[3] ถึงอย่างนั้นก็ตามเขามีความปรารถนาที่จะฟื้นฟูศิลปะการต่อสู้ในประเทศของเขาและกลับประเทศไปใน ค.ศ. 2001 เมื่อสถานการณ์ในประเทศมีเสถียรภาพ[2] ใน ค.ศ. 2022 ลบกกะตาวได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของยูเนสโก[4] ดูเพิ่ม
อ้างอิง
|