วัดทอง (เขตบางพลัด)
วัดทอง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงบางยี่ขัน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร วัดสร้างขึ้นในสมัยปลายกรุงศรีอยุธยา ไม่ปรากฏหลักฐานเกี่ยวกับผู้สร้าง วัดนี้ได้รับการประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานในราชกิจจานุเบกษาเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2520 วัดได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ครั้งล่าสุดเมื่อ พ.ศ. 2527 อาคารเสนาสนะพระอุโบสถเก่าแก่เป็นโบสถ์มหาอุด สร้างพาไลอยู่ด้านหน้าเหนือประตู มีทางเข้าออกเพียงทางเดียว ด้านหลังเป็นผนังทึบ ปัจจุบันอุโบสถหลังนี้กลายเป็นวิหารของวัด ส่วนอุโบสถหลังปัจจุบันสร้างขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ แต่ลักษณะของซุ้มเสมาที่อยู่รอบ ๆ เป็นเสมานั่งแท่น ซึ่งเป็นศิลปะในสมัยอยุธยา อุโบสถหลังคาลด 2 ชั้น มุงกระเบื้องเคลือบประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ หน้าบันทั้งด้านหน้าและด้านหลังประดับด้วยถ้วยชามสังคโลก มีพระพุทธรูปปางมารวิชัยเป็นพระประธาน มีกำแพงแก้วล้อมรอบทั้ง 4 ด้าน ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นเรื่องพุทธประวัติตามขนบของศิลปะจิตรกรรมสมัยรัชกาลที่ 4 ยังมีภาพผู้คนแต่งกายเป็นฝรั่ง ภาพตึกฝรั่ง จึงเป็นภาพจิตรกรรมยุครอยต่อระหว่างสยามเก่ากับสยามใหม่[1] เจดีย์มี 2 องค์ ตั้งอยู่ระหว่างอุโบสถกับวิหาร เป็นแบบย่อมุมไม้สิบสองตั้งอยู่บนฐานสูง และเจดีย์ทรงระฆัง ศาลาการเปรียญเป็นอาคารไม้โบราณทรงไทยชั้นเดียว ขนาดกว้าง 13 เมตร ยาว 14 เมตร[2] อ้างอิง
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ วัดทอง |