วัดเปาโรหิตย์
วัดเปาโรหิตย์ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงบางยี่ขัน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร[1] ประวัติวัดเปาโรหิตย์เดิมชื่อ วัดเกาะ เนื่องจากเคยมีคลองและคูน้ำล้อมรอบ มีวัดตั้งอยู่ตรงกลางคล้ายเกาะ สร้างราวปี พ.ศ. 2367 ในสมัยรัชกาลที่ 3 ผู้สร้างคือ พระยามหาราชครูปุโรหิตาจารย์ (บุญรอด เปาโรหิตย์) วัดได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์จากบุตรหลานตระกูลเปาโรหิตย์มาโดยตลอด มีการสร้างเจดีย์บรรจุอัฐิพระมหาครูปุโรหิตาจารย์ (บุญรอด เปาโรหิตย์) ราวสมัยรัชกาลที่ 3–4 ต่อมาราวสมัยรัชกาลที่ 6 สร้างเจดีย์ทรงปรางค์หมายเลข 3 ต่อมาท่านน้อย เปาโรหิตย์ได้มาบูรณปฏิสังขรณ์ และท่านเจ้าพระยามุขมนตรี (อวบ เปาโรหิตย์) ได้บูรณปฏิสังขรณ์ในราว พ.ศ. 2472–2473 วัดเกาะเปลี่ยนชื่อมาเป็น "วัดเปาโรหิตย์" เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471 วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อประมาณ พ.ศ. 2367 กรมศิลปากรได้ประกาศขึ้นทะเบียนวัดนี้เป็นโบราณสถานเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2520[2] อาคารเสนาสนะอุโบสถขนาด 3 ห้องแบบรัชกาลที่ 3[3] มีพาไลล้อมรอบ หลังคามุงด้วยกระเบื้องดินเผาเคลือบ หลังคาลดมุขด้านหน้า 1 ชั้น และด้านหลัง 1 ชั้น ไม่มีช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ หน้าบันก่ออิฐถือปูน กรอบประตูหน้าต่างประดับลายอย่างเทศ ตามแบบงานพระราชนิยมสมัยรัชกาลที่ 3 ภายในมีจิตรกรรมฝาผนัง เป็นภาพปราสาทเขียนแบบอุดมคติ มีลักษณะคล้ายคลึงกับจิตรกรรมในอุโบสถวัดนายโรง ภายนอกมีกำแพงแก้ว วัดมีเจดีย์ 3 องค์ อยู่ด้านหน้าวัดนอกกำแพงด้านตะวันออก ห่างจากกำแพงแก้ว 4.2 เมตร เรียงกันแนวขนานกับกำแพงแก้วด้านตะวันออก เจดีย์หมายเลข 1 และหมายเลข 3 เป็นทรงปรางค์ ส่วนเจดีย์หมายเลข 2 ฐานเจดีย์เป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส เป็นเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง[2] อ้างอิง
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ วัดเปาโรหิตย์ |