วิหารคดวิหารคด[1] หรือ ระเบียงฉันนบถ[2] (อังกฤษ: cloister) ชาวคาทอลิกมักเรียกว่า เขตพรต มาจากภาษาละติน “claustrum” เป็นส่วนหนึ่งของสถาปัตยกรรม ของอาสนวิหาร อาราม และแอบบี มักจะเป็นระเบียงสี่ด้านรอบลานกลางด้านในของโบสถ์[3] เพื่อใช้เป็นทำงานหรือกิจการอื่น ๆ ทางศาสนา จะเป็นสถานที่ที่มีอากาศถ่ายเทได้เพราะเป็นสิ่งก่อสร้างที่กึ่งเปิด การที่โบสถ์มีระเบียงฉันนบถมักจะเป็นเครื่องหมายว่าเป็นอาราม หรือเคยเป็นอารามมาก่อน ระเบียงมักจะสร้างติดกับตัวอาสนวิหารทางด้านใต้เพราะเป็นด้านที่ได้รับแสงอาทิตย์มากกว่าจึงอุ่นกว่า ในยุคกลาง ระเบียงฉันนบถจะใช้เป็นที่ของการอธิษฐาน การเพ่งพินิจ เรียนหนังสือ คัดหนังสือ หรือกิจธุระอย่างอื่น เช่น ซักล้าง ดังเห็นได้จากระเบียงฉันนบถที่มหาวิหารกลอสเตอร์ที่มีรางน้ำยาว ระเบียงฉันนบถที่ยาวที่สุดในโลกอยู่ที่แชร์โตซาดีปาโดวาทางใต้ของประเทศอิตาลี ซึ่งมีเนี้อที่ทั้งหมด 12,000 ตารางเมตร อ้างอิง
ข้อมูลเพิ่มเติม
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ระเบียงฉันนบถ สมุดภาพ
|