สถาบันเทคโนโลยีบันดุง

สถาบันเทคโนโลยีบันดุง (ซุนดา: ᮄᮔ᮪ᮞ᮪ᮒᮤᮒᮥᮒ᮪ ᮒᮦᮊ᮪ᮔᮧᮜᮧᮌᮤ ᮘᮔ᮪ᮓᮥᮀ, อักษรโรมัน: Institut Téknologi Bandung; อินโดนีเซีย: Institut Teknologi Bandung; อังกฤษ: Bandung Institute of Technology, อักษรย่อ ไอทีบี (ITB)) เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติที่ตั้งอยู่ในเมืองบันดุง ประเทศอินโดนีเซีย โดยผลิตผู้นำที่มีชื่อเสียงมากมายในด้านวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ การเมือง ธุรกิจ วิชาการ และวัฒนธรรม โดยทั่วไปแล้วสถาบันเทคโนโลยีบันดุงถือเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งในอินโดนีเซียซึง่เรียกกันว่า "ท็อป 3" ร่วมกับมหาวิทยาลัยอินโดนีเซีย และ มหาวิทยาลัยกาจะฮ์ มาดา

สถาบันเทคโนโลยีบันดุงมีต้นกำเนิดมาจาก Technische Hoogeschool te Bandoeng (THB) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในช่วงที่อินโดนีเซียตกเป็นอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์มาหลายศตวรรษ โครงการนี้ก่อตั้งโดย กาเรล อัลเบิร์ต รูดอล์ฟ บอสชา (Karel Albert Rudolf Bosscha) นักธุรกิจและนักการกุศลชาวเยอรมัน-ดัตช์ ต่อมารัฐบาลอาณานิคมอนุมัติข้อเสนอของเขาเพื่อตอบสนองความต้องการความรู้ทางเทคนิคที่เพิ่มมากขึ้นในอาณานิคม

อาคารเรียนได้รับการออกแบบในปี ค.ศ. 1918 โดยสถาปนิกชาวดัตช์ชื่อ เฮนรี มาแกลน โปนต์ (Henri Maclaine Pont) โดยผสมผสานสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นของอินโดนีเซียเข้ากับองค์ประกอบสมัยใหม่ ^[5] โดยเปิดทำการครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม ค.ศ. 1920 ขณะนั้นมีเพียงแผนกที่เปิดทำการหนึ่งแผนกคือ คณะเทคนิคศาสตร์ และสาขาวิชาเอกทางวิชาการหนึ่งสาขาวิชาคือ ภาควิชาวิศวกรรมถนนและทรัพยากรน้ำ

ในช่วงทศวรรษที่ 1940 มหาวิทยาลัยได้เปลี่ยนมืออย่างรวดเร็วและมีการเปลี่ยนชื่อหลายครั้ง ในช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และปีต่อ ๆ มา โรงเรียนแห่งนี้ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นมหาวิทยาลัยอุตสาหกรรมโดยงญี่ปุ่น แต่ก็ใช้ไม่นานหลังจากที่ญี่ปุ่นพ่ายแพ้ เมื่อมีการประกาศอิสรภาพของอินโดนีเซีย มหาวิทยาลัยก็ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนมัธยมเทคนิคโดยสาธารณรัฐที่เพิ่งตั้งใหม่ ^[6]

หนึ่งปีต่อมา รัฐบาลอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์กลับมายึดครองอินโดนีเซียอีกครั้งและเปลี่ยนทิศทาง จึงมีการเปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็นมหาวิทยาลัยฉุกเฉินแห่งหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์ เนื่องจากการปฏิวัติแห่งชาติของอินโดนีเซียกำลังลุกลามไปทั่วอาณานิคม ในช่วงเวลานี้จึงเริ่มดำเนินการคณะวิศวกรรมศาสตร์และคณะวิทยาศาสตร์ภายใต้ชื่อของมหาวิทยาลัยอินโดนีเซีย

เมื่อวันที่ 2 มีนาคม ค.ศ. 1959 คณะทั้งสองของมหาวิทยาลัยอินโดนีเซียในบันดุงได้รับการประกาศให้เป็นหน่วยงานวิชาการแยกจากกัน สถาบันเทคโนโลยีบันดุงก่อตั้งขึ้นเพื่อการศึกษาระดับสูงในด้านสาขาวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ เทคโนโลยี และศิลปศาสตร์ ^[7]

ในปี ค.ศ 2020 ศ. ดร. เรยินี วิระฮะดิกุสุมะห์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยจนถึงปี ค.ศ. 2025 แทน กาดาร์ซะห์ สุริยาดี ^[8] เธอเป็นอธิการบดีหญิงคนแรกของสถาบันแห่งนี้ตั้งแต่การก่อตั้งสถาบันโดยซูการ์โน ^[8]

วิทยาเขตหลักของสถาบันเทคโนโลยีบันดุง รวมทั้งวิทยาเขตอื่น ๆ ครอบคลุมพื้นที่รวมประมาณ 770,000 ตารางเมตร^[9]

วิทยาเขตหลักดั้งเดิม มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย นอกจากห้องเรียนและห้องปฏิบัติการแล้ว วิทยาเขตยังมีหอศิลป์ ศูนย์กีฬาเฉพาะ ห้องสมุดกลาง คลินิกการแพทย์ และพื้นที่นอกหลักสูตรอีกด้วย

เนื่องจากจำนวนนักศึกษาเพิ่มมากขึ้น จึงมีการตัดสินใจพัฒนาวิทยาเขตอื่นในที่อื่น วิทยาเขตที่สองในจะตินะโงร์ ทำหน้าที่เป็นส่วนสำคัญของมหาวิทยาลัยและอยู่ในสถานะเดียวกับวิทยาเขตกาเนชะ นักศึกษาใหม่ทุกคนจะมี 'ขั้นตอนเตรียมความพร้อมร่วม' (Tahap Persiapan Bersama - TPB) ในวิทยาเขตนี้โดยเริ่มตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2023 ^{[10] [11]}

สถาบันเทคโนโลยีบันดุงมีแผนที่จะสร้างวิทยาเขตใหม่ในเมืองจิเรบน เพื่อรองรับการวิจัยและการศึกษาในอนาคต ซึ่งถือเป็นความมุ่งมั่นของมหาวิทยาลัยในการพัฒนาทรัพยากรบุคคลของอินโดนีเซียต่อไป

• 
  หอสมุดในปี ค.ศ. 2007
• 
  หอประชุมด้านตะวันออกในปี ค.ศ. 1929
• 
  หอประชุมด้านตะวันตกในปี ค.ศ. 1929
• 
  หอประชุมด้านตะวันตก

สถาบันเทคโนโลยีบันดุงอยู่ในอันดับที่ 281 ของโลกใน QS World University Rankings ประจำปี ค.ศ. 2024 และอันดับที่ 60 ใน QS Asian University Rankings ประจำปี ค.ศ. 2024 นอกจากนี้สถาบันเทคโนโลยีบันดุงยังได้รับการจัดอันดับที่ 1201–1500 ทั่วโลกโดย THE World University Ranking 2023 และอันดับที่ 351–400 ใน THE Asia University Rankings 2023 อีกด้วย

ภายในประเทศ สถาบันเทคโนโลยีบันดุงอยู่ในอันดับที่ 2 โดย QS World University Rankings และอันดับที่ 3 โดย Times Higher Education ^[12] สถาบันเทคโนโลยีบันดุง ติดอันดับมหาวิทยาลัยชั้นนำ 3 อันดับแรกของประเทศอย่างต่อเนื่อง โดยได้คะแนนสูงสุดในการทดสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐในประเทศอินโดนีเซียในปี ค.ศ. 2009 จากผู้สมัครทั้งหมด 422,159 คน และมีเพียง 2,000 คนเท่านั้นที่ได้รับการตอบรับ ^[13] ปัจจุบันนี้ คณะวิศวกรรมศาสตร์ของสถาบันเทคโนโลยีบันดุงได้รับการยอมรับในระดับประเทศว่าเป็นคณะที่ดีที่สุดในประเทศ และด้วยเหตุนี้ คณะเหล่านี้จึงจัดเป็นคณะที่เข้าศึกษายากที่สุด

นอกจากคณะที่เน้นด้าน STEM แล้ว วิทยาเขตยังเปิดโรงเรียนธุรกิจที่ชื่อว่า School of Business and Management (SBM) อีกด้วย SBM ถือเป็นโรงเรียนธุรกิจที่มีชื่อเสียงและยอดเยี่ยมที่สุดในอินโดนีเซีย และได้รับการยกย่องให้เป็นโรงเรียนธุรกิจที่ดีที่สุดในอินโดนีเซียจากการจัดอันดับของ Eduniversal global brand magazine และ SWA Magazine นิตยสารที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในอินโดนีเซีย ^[14]

ตามที่อธิการบดีเปิดเผยว่า สถาบันเทคโนโลยีบันดุง ได้สร้างศูนย์วิจัยเหมืองแร่สูงแปดชั้นเพื่อใช้ในการวิจัยทั้งในประเทศและต่างประเทศ เช่น การวิจัยเกี่ยวกับแหล่งน้ำมัน การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต การสำรวจทางธรณีวิทยา และการพัฒนาการสำรวจถ่านหิน มูลค่า 110,000 ล้านรูเปียห์ (12.1 ล้านเหรียญสหรัฐ)^[15]

สถาบันเทคโนโลยีบันดุง ประกอบด้วยคณะและโรงเรียน 12 แห่ง ไม่เพียงแต่มุ่งเน้นเฉพาะสาขาวิชา STEM เท่านั้น แต่ยังรวมถึงศิลปะและการจัดการธุรกิจที่ได้รับการยอมรับทั้งในระดับประเทศและนานาชาติอีกด้วย ^[16]

คณะศิลปกรรมและการออกแบบ สถาบันเทคโนโลยีบันดุง เป็นคณะสำหรับการศึกษาระดับปริญญาตรีและปริญญาโทด้านศิลปะภาพและการออกแบบของอินโดนีเซีย เป้าหมายทางวิชาการของ FSRD ITB คือการมอบการศึกษา การวิจัย และบริการชุมชนที่มีคุณภาพสูงขึ้นในทุกสาขาของศิลปะภาพและการออกแบบ^[17] ในปี ค.ศ. 2022 หลักสูตรศิลปะและการออกแบบของคณะศิลปกรรมและการออกแบบ สถาบันเทคโนโลยีบันดุง ได้รับการยกย่องให้เป็น 1 ใน 20 โรงเรียนศิลปะและการออกแบบชั้นนำในภูมิภาคเอเชียโดย QS World University Rankings ^[18]

สถาบันเทคโนโลยีบันดุง ผลิตศิษย์เก่ามากกว่า 120,000 รายซึ่งมีบทบาทสำคัญในการสร้างชาติ โดยรวมถึง: ^[19]

• บาคารุดดิน ยูซุฟ ฮาบีบี ประธานาธิบดีคนที่ 3 ของอินโดนีเซีย ^[20]
• มารียา เซเลนา ผู้ชนะเลิศการประกวดปุเตอรีอินโดนีเซีย 2011 และเป็นตัวแทนอินโดนีเซียเข้าประกวดนางงามจักรวาล 2012.^[21][22]
• ริดวัน กามิล นายกเทศมนตรีเมืองบันดุง ระหว่างปี ค.ศ. 2013 ถึง ค.ศ. 2018 และเป็นผู้ว่าการจังหวัดชวาตะวันตกระหว่างปี ค.ศ. 2018 ถึง ค.ศ. 2023^[23][24]
• ซูการ์โน ประธานาธิบดีคนแรกของอินโดนีเซีย^[25][26]

รายการอ้างอิง

1. ↑ ^{1.0 1.1 1.2 1.3 1.4} Webmaster Team, Unit Sumber Daya Informasi ITB. "ITB - Fakta dan Angka". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 July 2015. สืบค้นเมื่อ 25 July 2015.
2. ↑ ^{2.0 2.1 2.2 2.3 2.4} Biro Administrasi Umum dan Informasi ITB. "Data Mahasiswa per jenjang". สืบค้นเมื่อ 2 January 2024.
3. ↑ "Siskumdang - ITB - Document Details - SK Rektor No. 324/SK/K01/OT/2008". itb.ac.id. 18 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 December 2012. สืบค้นเมื่อ 10 April 2018.
4. ↑ CMYK 100,70,0,0 http://www.colorhexa.com/004dff
5. ↑ The quest for the ultimate architecture Indonesia in the late colonial period , pac-nl.org
6. ↑ "Usia ITB Genap 100 Tahun, Begini Sejarah Singkatnya". Bandung Kita (ภาษาอินโดนีเซีย). 2020-07-03. สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
7. ↑ "PP 155-2000::Penetapan ITB sebagai BHMN". ngada.org (ภาษาอินโดนีเซีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-25. สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
8. ↑ ^{8.0 8.1} Indonesia, C. N. N. "Reini Wirahadikusumah, Rektor Perempuan Pertama ITB". teknologi (ภาษาอินโดนีเซีย). สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
9. ↑ ITB, Webmaster Team, Direktorat Sistem dan Teknologi Informasi. "Fakta dan Angka -". Institut Teknologi Bandung (ภาษาอินโดนีเซีย). สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
10. ↑ Ernis, Devy (2023-03-29). "ITB Pindahkan Kegiatan Akademik Mahasiswa Baru 2023 ke Kampus Jatinangor". Tempo (ภาษาIndonesian). สืบค้นเมื่อ 2023-04-18.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
11. ↑ ITB, Webmaster Team, Direktorat Sistem dan Teknologi Informasi. "Kampus ITB Jatinangor Bersiap Sambut Kedatangan Mahasiswa TPB -". Institut Teknologi Bandung (ภาษาIndonesian). สืบค้นเมื่อ 2023-04-18.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
12. ↑ "World University Rankings 2023". Times Higher Education (ภาษาอังกฤษ). 4 October 2022. สืบค้นเมื่อ 2022-10-14.
13. ↑ https://siswa.smkdarunnajah.sch.id/^{[ลิงก์เสีย]}
14. ↑ Peringkat Ranking Sekolah Bisnis Terbaik di Indonesia | blog strategi + manajemen
15. ↑ "ITB plans Rp 110b research center". December 2, 2011.
16. ↑ ITB, Webmaster Team, Direktorat Sistem dan Teknologi Informasi. "Fakultas dan Sekolah -". Institut Teknologi Bandung (ภาษาอินโดนีเซีย). สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
17. ↑ Academic Report 2014: Faculty of Art & Design, Bandung Institute of Technology. Bandung Institute of Technology. 2014. pp. 6–7. ISBN 9786029815023.
18. ↑ "QS World University Rankings for Art & Design 2022". Top Universities (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-01-05.
19. ↑ inspiraloka (2019-08-11). "100 Alumni ITB (Institut Teknologi Bandung) yang Paling Terkenal". Inspiraloka (ภาษาอินโดนีเซีย). สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
20. ↑ "Vice President - President of Indonesia Collection Website". kepustakaan-presiden.perpusnas.go.id. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-25. สืบค้นเมื่อ 2020-06-22.
21. ↑ Adiguna, J. (October 25, 2011). "Indonesia's 2011 queen". The Jakarta Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 October 2011. สืบค้นเมื่อ 25 October 2011.
22. ↑ "Maria Selena Crowned as New Miss Indonesia". Jakarta Globe. October 8, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2011. สืบค้นเมื่อ 25 October 2011.
23. ↑ Sheehan, Susan (June 13, 2017). "Ridwan Kamil Turns an Unconventional Home in Indonesia Into an Ingenious Recycling System". Architectural Digest. No. September 2009. สืบค้นเมื่อ 28 December 2020.
24. ↑ "Ridwan Kamil". 19 June 2020.
25. ↑ Wissema, J. G. (2009-01-01). Towards the Third Generation University: Managing the University in Transition (ภาษาอังกฤษ). Edward Elgar Publishing. ISBN 978-1-84844-618-2.
26. ↑ "Biografi Presiden Soekarno" (ภาษาอินโดนีเซีย). Biografi Tokoh. 19 October 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-10-23. สืบค้นเมื่อ 2024-09-30.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สถาบันเทคโนโลยีบันดุง

• เว็บทางการภาคภาษาอังกฤษ
• สมาคมศิษย์เก่า
• หอสังเกตการณ์บอสชา