สปรูซ
สปรูซ (อังกฤษ: Spruce) เป็นต้นไม้ในสกุล Picea ซึ่งประกอบไปด้วยพืชจำพวกสนไม่ผลัดใบประมาณ 35 สปีชีส์ จัดอยู่ในวงศ์ Pinaceae พบในเขตอบอุ่นและเขตไทกาของซีกโลกเหนือของโลก Picea เป็นสกุลเดียวในอนุวงศ์ Piceoideae สปรูซเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ เมื่อโตเต็มที่จะสูงประมาณ 20-60 เมตร (ประมาณ 60–200 ฟุต) และมีกิ่งก้านเป็นวงรอบและมีรูปทรงกรวย สปรูซแตกต่างกับต้นไม้ในตระกูลสนอื่น ๆ ตรงที่ใบ ซึ่งมีสี่ด้านและยึดติดกับโครงสร้างที่มีลักษณะเหมือนหมุดขนาดเล็กบนกิ่ง และโดยโคน (ไม่นับใบประดับที่ยื่นออกมา) ซึ่งจะห้อยลงมาหลังจากผสมเกสรแล้ว ต้นสปรูซจะสลัดใบเมื่ออายุ 4-10 ปี ทำให้กิ่งก้านขรุขระเต็มไปด้วยหมุดที่ไม่ถูกสลัด ในสกุลอื่นที่คล้ายคลึงกัน กิ่งก้านจะค่อนข้างเรียบ การใช้การก่อสร้างไม้สปรูซถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์หลากหลายอย่าง ตั้งแต่งานก่อสร้างทั่วไปและลังไม้ ไปจนถึงการใช้งานในเครื่องบินไม้ ฟลายเออร์เครื่องบินลำแรกของพี่น้องไรต์สร้างขึ้นจากไม้สปรูซ[1] เนื่องจากสปรูซไม่มีคุณสมบัติต้านทานแมลงหรือการผุหลังจากตัด โดยทั่วไปจึงใช้สำหรับการก่อสร้างในที่ร่มเท่านั้น ไม้สปรูซเมื่อปล่อยไว้ข้างนอกจะอยู่ได้นานไม่เกิน 12-18 เดือน ขึ้นอยู่กับชนิดของสภาพอากาศที่สัมผัส[2] อาหารและยายอดสดของสปรูซหลายชนิดเป็นแหล่งวิตามินซีตามธรรมชาติ[3] กัปตันคุกทำเบียร์แอลกอฮอล์จากสปรูซระหว่างการเดินทางในทะเลเพื่อป้องกันโรคเลือดออกตามไรฟันให้ลูกเรือ[4][5] ใบและกิ่งก้านหรือน้ำมันหอมระเหย สามารถใช้ต้มเบียร์สปรูซได้ ไม้เครื่องดนตรีไม้สปรูซเป็นวัสดุมาตรฐานที่ใช้ในซาวด์บอร์ดสำหรับเครื่องดนตรีหลายชนิด เช่น กีตาร์ แมนโดลิน เชลโล ไวโอลิน เปียโน และพิณ อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|