อนุสัญญาวอร์ซอ

อนุสัญญาวอร์ซอ (อังกฤษ: Warsaw Convention) หรือชื่อทางการคือ อนุสัญญาเพื่อการรวบรวมกฎเกณฑ์บางประการเกี่ยวกับการรับขนระหว่างประเทศทางอากาศ^[2] (อังกฤษ: Convention for the Unification of certain rules relating to international carriage by air) เป็นอนุสัญญาระหว่างประเทศซึ่งกำหนดความรับผิดชอบของสายการบินต่อบุคคล, สัมภาระ, สินค้า ที่ขนส่งทางอากาศ

อนุสัญญาลงนามครั้งแรกเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1929 ที่กรุงวอร์ซอ ประเทศโปแลนด์ และถูกแก้ไขเพิ่มเติมโดยพิธีสารเฮก (ค.ศ. 1955) และพิธีสารกัวเตมาลาซิตี (ค.ศ. 1971) และต่อมาในปีค.ศ. 1999 องค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศนำข้อความในอนุสัญญาวอร์ซอและพิธีสารทั้งหมดที่เกี่ยวข้องไปปรับปรุงใหม่เป็นอนุสัญญามอนทรีออล

ณ ปีค.ศ. 2015 อนุสัญญาวอร์ซอได้รับสัตยาบันโดย 152 ประเทศ พิธีสารเฮกเพื่อแก้ไขเพิ่มเติมได้รับสัตยาบันโดย 137 ประเทศ^[3] ส่วนพิธีสารกัวเตมาลายังไม่มีการบังคับใช้ เนื่องจากมีสมาชิกให้สัตยาบันไม่ถึง 30 ประเทศ ประเทศไทยไม่ได้เป็นรัฐภาคีของอนุสัญญาวอร์ซอ

• ผู้รับขนส่งต้องรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นในกรณีที่ผู้โดยสารถึงแก่ความตายหรือได้รับบาดเจ็บทางกาย หากอุบัติเหตุนั้นเกิดขึ้นในอากาศยานหรือในระหว่างดำเนินการขึ้นหรือลงอากาศยาน
• ผู้รับขนส่งต้องรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้น ต่อความบุบสลาย สูญหาย หรือเสียหาย ของสัมภาระลงทะเบียน (registered baggage) ที่อยู่ในความดูแลของผู้รับขนส่ง
• หากผู้รับขนส่งยอมรับว่าสัมภาระลงทะเบียนสูญหาย หรือหากสัมภาระลงทะเบียนยังมาไม่ถึงเมื่อพ้นกำหนด 21 วันหลังจากวันที่สัมภาระนั้นควรจะมาถึง ผู้โดยสารสามารถบังคับใช้สิทธิ์สัมภาระสูญหาย
• ผู้รับขนส่งต้องรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการล่าช้าในการรับขนทางอากาศ

ค่าสินไหมเคยกำหนดโดยใช้เงินฟรังก์ฝรั่งเศสเป็นหลัก แต่เนื่องด้วยเงิน 1 ฟรังก์มีส่วนผสมของทองคำ 65.5 มิลลิกรัม ทำให้ค่าเงินฟรังก์ขึ้นลงตามภาวะราคาทองคำในตลาดโลก การประชุมมอนทรีออลปีค.ศ. 1975 ได้กำหนดให้ใช้หน่วย SDR (สิทธิพิเศษถอนเงิน) ของกองทุนการเงินระหว่างประเทศแทนที่สกุลฟรังก์ อัตราแลกเปลี่ยน ณ 1 มิถุนายน 2022 อยู่ที่ 1 SDR = 1.349 ดอลลาร์สหรัฐ = 46.32 บาท^[4]