อัมร์ อิบน์ ฮิชาม

อัมร์ อิบน์ ฮิชาม (อาหรับ: عمرو بن هشام) มักรู้จักกันในชื่อ อบูญะฮัล (อาหรับ: أبو جهل; เกิด ค.ศ. 556– เสียชีวิต 17 มีนาคม ค.ศ. 624) เป็นหนึ่งในชาวมักกะฮ์ที่นับถือเทพเจ้าหลายองค์ อยู่ในเผ่ากุเรชที่รู้จักกันในการปฏิเสธและต่อต้านศาสดามุฮัมมัด กับผู้ศรัทธาชาวมุสลิมในมักกะฮ์ เขาไม่ใช่ลุง (เช่นอบูละฮับ) หรือมีเชื้อสายกับมุฮัมมัด เนื่องจากมุฮัมมัดอยู่ในกลุ่มบนีฮาชิมของเผ่ากุเรช ส่วนอบูญะฮัลอยู่ในกลุ่มบนูมัคซูมของเผ่ากุเรช^[1]

เขามีชื่อเล่นว่า "อบู อัล-ฮะกัม" (ابوالحكم), ("บิดาแห่งความรอบรู้") เนื่องจากว่าเขาเป็นคนที่มีความรู้ ความฉลาด และทำให้ผู้นำของเผ่ากุเรช เชื่อในความคิดของเขาและแต่งตั้งเป็นผู้นำสมาชิกของการชุมนุมของพวกเขา ถึงแม้ว่าจะอายุ 30 ปีก็ตาม

แต่หลังจากที่ศาสดามูฮัมมัดเริ่มเผยแผ่ศาสนาอิสลาม เขาจึงเริ่มไม่ปราณีต่อมุฮัมมัดและปฏิเสธคำสอนของท่าน ดังนั้นมูฮัมมัดจึงให้ชื่อเล่นให้กับเขาว่า อบูญะฮัล (أبو جهل') ("บิดาแห่งความเขลา") และเขาถูกเรียกเป็นอิบน์ อัล-ฮันซาลิยะฮ์ทางฝั่งแม่^[2]

พ่อของเขาชื่อฮิชาม อิบน์ อัล-มุฆีเราะฮ์ และแม่ของเขาชื่ออัสมา บินต์ มัฆราบะฮ์ อิบน์ ญันดัล อัล-ตะมีมียา และเขามีพี่น้อง 7 คน ได้แก่:

1. ซาลามะฮ์ อิบน์ ฮิชาม
2. อุรวะฮ์ อิบน์ ฮิชาม
3. คอลิด อิบน์ ฮิชาม
4. ฮาริษ อิบน์ ฮิชาม
5. อัล-อาส อิบน์ ฮิชาม
6. ฮันตามะฮ์ บินต์ ฮิชาม
7. อุมม์ ฮัรมาลา บินต์ ฮิชาม

เขามีภรรยาคนแรกชื่อมุญาลิดียา บินต์ อัมร์ อิบน์ อุมัยร์ อิบน์ มะบัด อิบน์ ซูรารา โดยมีลูกชาย 3 คน ได้แก่:

1. อิกริมะฮ์
2. ซูรารา
3. ตามีมี

และมีภรรยาคนที่สองชื่ออัรวา บินต์ อบี อัล-อาส อิบน์ อุมัยยะฮ์ โดยมีลูกสาว 8 คน ได้แก่:

1. ซัครา
2. อัสมา
3. ยามีลา
4. อุมม์ ฮากิม (ฮากิมะฮ์)
5. อุมม์ ซะอีด (ซัยดะ)
6. ยุวัยรียา
7. ฮุนฟาอฺ
8. อุมม์ ฮาบีบ (ฮาบีบะฮ์)

อัมร์โดนมุเอาวาส อิบน์ อัมร์ และมุอาซ อิบน์ อัมร์ฟันดาบจนบาดเจ็บ และถูกฆ่าโดยอับดุลลอฮ์ อิบน์ มัสอูดในสงครามบะดัร^[3]

เมื่อมุฮัมมัดเห็นศพที่ไร้วิญญาณในสนามรบ ท่านจึงกล่าวว่า "นี่คือฟาโรห์แห่งประชาชาตินี้"^[4]

หลังจากการตายของเขา ผู้คนในเมืองพากันร้องให้ และยกย่องเขาเป็นวีรบุรุษ

อับดุลลอฮ์ อิบน์ อับบาส รายงานว่า มี 84 อายะฮ์ในกุรอ่านที่กล่าวถึงอบูญะฮัล

ครั้งหนึ่งขณะที่ศาสดามุฮัมหมัดกำลังละหมาดที่อัล-ฮะรอม อบูญะฮัลได้เดินมาแล้วพูดว่า “ฉันไม่ควรให้แกหยุดทำสิ่งนี่หรอ?!” ดังนั้นศาสดาจึงบอกเขาให้หยุดรบกวนได้แล้ว อบูญะฮัลจึงตอบว่า “นี่แกจะต่อว่าฉันว่าฉันเป็นผู้ต่อต้านที่มีอำนาจมากกว่าใครในหุบเขามักกะฮ์หรือ?” พระองค์อัลลอฮ์จึงตรัสว่า:

• 9. เจ้าเห็นแล้วมิใช่หรือ ผู้ที่ขัดขวาง
• 10. บ่าวคนหนึ่ง เมื่อเขากำลังละหมาด
• 11. เจ้าคิดบ้างไหมว่า หากบ่าวผู้นั้นอยู่บนแนวทางที่ถูกต้อง
• 12. หรือใช้ให้ผู้คนมีความยำเกรง
• 13. เจ้าคิดบ้างไหมว่า หากเขาปฏิเสธ และผินหลังให้
• 14. เขาไม่รู้ดอกหรือว่า แท้จริงอัลลอฮฺ นั้นทรงเห็น
• 15. มิใช่เช่นนั้น ถ้าเขายังไม่หยุดยั้ง เราจะจิกเขาที่ขม่อมอย่างแน่นอน
• 16. ขม่อมที่โกหกที่ประพฤติชั่ว
• 17. แล้วให้เขาเรียกที่ประชุมของเขา
• 18. เราก็จะเรียกผู้คุมนรก
• 19. มิใช่เช่นนั้น เจ้าอย่าได้เชื่อฟังมัน แต่จงสุญูด (ซูเราะฮ์ อะลัก: 9-19)

หลังจากนั้นอบูญะฮัลอุดหูตนเองแล้วหนีไป อิบนุ อับบาส รายงานว่า ถ้าอบูญะฮัลได้เรียกผู้คนในกลุ่มมาทำร้ายศาสดา พระองค์จะส่งมลาอิกะฮ์มาลงโทษพวกเขา

ครั้งหนึ่งอบูญะฮัลเตยบอกกับท่านศาสดา ‘ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ มุฮัมมัด แกช่วยหยุดประนามพระเจ้าของเราได้แล้ว ไม่อย่างนั้นเราจะสาปแช่งพระเจ้าของเจ้า’ ดังนั้นพระองค์จึงประทานอายะฮ์ว่า “และพวกเจ้าจงอย่าด่าว่า บรรดาที่พวกเขาวิงวอนขออื่นจากอัลลอฮ์ แล้วพวกเขาก็จะด่าว่าอัลลอฮ์เป็นการละเมิด โดยปราศจากความรู้ ในทำนองนั้นแหละ เราได้ให้สวยงามแก่ทุกชาติ ซึ่งการงานของพวกเขา และยังพระเจ้าของพวกเขานั้น คือการกลับไปของพวกเขา แล้วพระองค์ก็จะทรงบอกแก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน” (ซูเราะฮ์ 6:108)^[5]

อบูญะฮัลมีทัศนคติไม่ดีและไร้ความปราณีต่อเด็กกำพร้า อัลลอฮ์จึงประทานอายะฮ์นี้ว่า "นั่นก็คือผู้ที่ขับไล่เด็กกำพร้า และไม่สนับสนุนในการให้อาหารแก่ผู้ขัดสน" (107:2-3) เพื่อเป็นการยืนยันการกระทำที่น่าอับอายของเขา^[6]

• รายชื่อการเดินทางของมุฮัมมัด