อำเภอแก้งคร้อ
อำเภอแก้งคร้อ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดชัยภูมิ ที่ตั้งและอาณาเขตอำเภอแก้งคร้อมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ประวัติเดิมทีท้องที่อำเภอแก้งคร้อทั้งอำเภอถูกรวมอยู่ภายใต้การปกครองของตำบลกวางโจน อำเภอภูเขียว นับตั้งแต่มีการปฏิรูปการปกครองมาเป็นจังหวัด อำเภอ และตำบล ซึ่งเหตุที่เป็นเช่นนี้อาจเนื่องมาจาก ในสมัยก่อนท้องที่แถบนี้ยังมีราษฎรเข้ามาจับจองพื้นที่อาศัยและทำกินอยู่อย่างเบาบาง จนกระทั่งวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2481 จึงได้มีการจัดตั้ง ตำบลแก้งคร้อ (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ตำบลช่องสามหมอ) ขึ้นมา โดยแบ่งท้องที่บางส่วนมาจากตำบลกวางโจน[1] ต่อมาในวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2495 มีการพื้นที่หมู่ 6–8, 14–19 และหมู่ 21–24 (ในขณะนั้น) ของตำบลกวางโจน ไปตั้งเป็น ตำบลหนองสังข์[2] และในวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2496 มีการแบ่งเอาท้องที่ตำบลแก้งคร้อบางส่วนจัดตั้งเป็น ตำบลหนองขาม[3] แสดงให้เห็นว่าท้องที่แถบนี้เริ่มมีราษฎรเข้ามาอยู่อาศัยเพิ่มจำนวนมากขึ้นแล้ว การที่ทั้ง 3 ตำบลที่ถูกจัดตั้งขึ้นมาใหม่นี้มีพื้นที่รวมกันกว้างขวางและอยู่ห่างไกลจากที่ทำการอำเภอภูเขียวในขณะนั้น ทำให้ราษฎรไปติดต่อราชการได้รับความลำบากในการเดินทาง วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2501 ทางราชการจึงประกาศแยกท้องที่ 3 ตำบล คือ ตำบลช่องสามหมอ ตำบลหนองสังข์ และตำบลหนองขาม จัดตั้งเป็น กิ่งอำเภอแก้งคร้อ[4] โดย"แก้งคร้อ" เป็นคำประสมมาจากคำว่า "แก้ง" หมายถึง แก่ง ซึ่งออกเสียงในสำเนียงอีสานว่า แก้ง และคำว่า "คร้อ" มาจากชื่อของ "ต้นตะคร้อ" ซึ่งเมื่อนำมารวมกันแล้วจะได้ความหมายว่า บริเวณแก่งที่มีต้นตะคร้อใหญ่ และเพียงปีเดียวก็ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็น อำเภอแก้งคร้อ ในวันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2502[5] อำเภอแก้งคร้อที่ถูกตั้งขึ้นมาใหม่นี้ยังเหลือพื้นที่ว่างเปล่าที่ยังไม่ถูกจับจองทำกินอยู่เป็นจำนวนมาก ดังนั้นจึงมีราษฎรจากอำเภอใกล้เคียงไม่ว่าจะเป็นอำเภอภูเขียว อำเภอคอนสวรรค์ อำเภอเมืองชัยภูมิ หลั่งไหลเข้ามาจับจองพื้นที่ทำกินเป็นจำนวนมาก ทำให้ท้องที่อำเภอแก้งคร้อได้รับการพัฒนาทางด้านการเกษตรและการค้าอย่างรวดเร็ว จากจำนวนประชากรที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ในปี พ.ศ. 2513 ได้มีการจัดตั้งตำบลเพิ่มขึ้นมาพร้อมกันอีก 3 ตำบล คือ แยกพื้นที่หมู่ 3–4, 12, 15, 17 (ในขณะนั้น) ของตำบลช่องสามหมอ รวมกับหมู่ 1, 11–12 (ในขณะนั้น) ของตำบลหนองขาม ตั้งเป็น ตำบลนาหนองทุ่ม กับแยกพื้นที่หมู่ 6, 9, 13–18 (ในขณะนั้น) ของตำบลหนองสังข์ รวมกับพื้นที่หมู่ 9 (ในขณะนั้น) ของตำบลช่องสามหมอ ตั้งเป็น ตำบลหลุบคา กับแยกพื้นที่หมู่ 7 (ในขณะนั้น) ของตำบลช่องสามหมอ รวมกับหมู่ 7–8, 10–11, 20–22 (ในขณะนั้น) ของตำบลหนองสังข์ ตั้งเป็น ตำบลบ้านแก้ง[6] เพื่อให้ง่ายต่อการจัดการปกครอง และในปี พ.ศ. 2522 ได้แยกพื้นที่ 7 หมู่บ้านในตำบลหนองขาม ตั้งเป็น ตำบลโคกกุง[7] เมื่อพื้นที่ราบใต้เชิงเขาภูแลนคาเริ่มถูกจับจองทำกินจนไม่เหลือที่ว่าง ดังนั้นจึงมีราษฎรบางส่วนอพยพขึ้นสู่เทือกเขาภูแลนคา เพื่อแผ้วถางพื้นที่ทำมาหากินและอยู่อาศัย ต่อมาเมื่อมีจำนวนราษฎรเพิ่มมากขึ้น ทำให้ยากแก่การปกครองท้องที่ เพราะเป็นเขตภูเขาสูง ดังนั้นในปี พ.ศ. 2529 จึงได้แบ่งท้องที่ตำบลนาหนองทุ่ม เพื่อจัดตั้งเป็น ตำบลเก่าย่าดี[8] และในปี พ.ศ. 2531 ได้จัดตั้ง ตำบลท่ามะไฟหวาน ขึ้นมาอีกแห่งโดยแบ่งพื้นที่มาจากตำบลหนองขาม[9] เขตสุขาภิบาลแก้งคร้อซึ่งเป็นพื้นที่เขตเศรษฐกิจหลักของอำเภอ มีประชากรอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น ดังนั้นในปี พ.ศ. 2533 จึงได้แบ่งท้องที่ตำบลช่องสามหมอ ฝั่งทิศตะวันออกของทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 201 สีคิ้ว - เชียงคาน จัดตั้งเป็น ตำบลหนองไผ่[10] ทำให้ปัจจุบันอำเภอแก้งคร้อมีท้องที่ในเขตปกครองทั้งสิ้น 10 ตำบล การแบ่งเขตการปกครองการปกครองส่วนภูมิภาคอำเภอแก้งคร้อแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 10 ตำบล 126 หมู่บ้าน ได้แก่
การปกครองส่วนท้องถิ่นท้องที่อำเภอแก้งคร้อประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 12 แห่ง ได้แก่
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|