|
อุตสาหกรรมการผลิต
 อุตสาหกรรมการผลิต (อังกฤษ: manufacturing) คือ กระบวนการสร้างหรือผลิตสินค้าด้วยความช่วยเหลือของอุปกรณ์ แรงงาน เครื่องจักร และกระบวนการทางเคมีหรือชีวภาพ หรือการผสมผสาน เป็นแก่นสำคัญของระดับทุติยภูมิ[1] คำนี้สามารถอ้างถึงกิจกรรมของมนุษย์ได้หลากหลาย ตั้งแต่หัตถกรรมจนถึงเทคโนโลยีชั้นสูง แต่โดยทั่วไปจะใช้กับการออกแบบอุตสาหกรรม ซึ่งวัตถุดิบจากระดับปฐมภูมิจะถูกเปลี่ยนเป็นสินค้าสำเร็จรูปในระดับใหญ่ สินค้าดังกล่าวอาจถูกขายให้กับผู้ผลิตอื่นเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น (เช่น เครื่องบิน เครื่องใช้ในครัวเรือน เฟอร์นิเจอร์ อุปกรณ์กีฬา หรือรถยนต์) หรือจำหน่ายผ่านอุตสาหกรรมภาคบริการให้กับผู้ใช้ปลายทางและผู้บริโภค (โดยปกติผ่านผู้ค้าส่ง ซึ่งจะขายต่อให้กับผู้ค้าปลีก ซึ่งจะขายต่อให้กับลูกค้ารายย่อย) วิศวกรรมการผลิต คือ สาขาวิศวกรรมที่ออกแบบและปรับปรุงกระบวนการผลิต หรือขั้นตอนที่เปลี่ยนแปลงวัตถุดิบให้กลายเป็นผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย กระบวนการผลิตเริ่มต้นจากการออกแบบผลิตภัณฑ์และการระบุคุณสมบัติของวัสดุ จากนั้นวัสดุเหล่านี้จะถูกปรับเปลี่ยนผ่านกระบวนการผลิตเพื่อให้ได้ผลิตภัณฑ์ที่ต้องการ การผลิตสมัยใหม่ครอบคลุมทุกขั้นตอนกลางที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและรวมส่วนประกอบของผลิตภัณฑ์ อุตสาหกรรมบางประเภท เช่น อุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์และเหล็กกล้า ใช้คำว่า การผลิตชิ้นส่วน แทน[2] ภาคการผลิตมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับอุตสาหกรรมวิศวกรรมและการออกแบบเชิงอุตสาหกรรม การผลิตนั้นเกิดขึ้นในทุก ๆ ระบบเศรษฐกิจ ปกติแล้วในเศรษฐกิจตลาดเสรีนั้น การผลิตจะมุ่งไปในการผลิตมวลรวมของผลิตผลเพื่อขายสู่ผู้บริโภคในราคาที่มีกำไร ในระบบเศรษฐกิจแบบระบบรวมอำนาจการผลิตนั้น ส่วนใหญ่แล้วการผลิตได้ถูกนำโดยรัฐเพื่อจัดหาระบบเศรษฐกิจแบบวางแผนจากส่วนกลาง ในเศรษฐกิจแบบผสมนั้น การผลิตส่วนหนึ่งนั้นเกิดขึ้นภายใต้กฎข้อบังคับกฎข้อบังคับ ของรัฐบาล กลยุทธ์การผลิตตามมุมมอง "ดั้งเดิม" ของกลยุทธ์การผลิต มีมิติหลักห้าประการที่สามารถประเมินผลการดำเนินงานของการผลิตได้ ได้แก่ ต้นทุน คุณภาพ ความน่าเชื่อถือ ความยืดหยุ่น และนวัตกรรม[44][3] เกี่ยวกับประสิทธิภาพการผลิต วิคแฮม สกินเนอร์ ผู้ได้รับการขนานนามว่า "บิดาแห่งกลยุทธ์การผลิต"[4] ได้นำแนวคิดของ "FOCUS" มาใช้[5] โดยมีนัยยะว่าธุรกิจไม่สามารถดำเนินการได้ในระดับสูงสุดตามมิติทั้งห้า และต้องเลือกหนึ่งหรือสองลำดับความสำคัญในการแข่งขัน มุมมองนี้นำไปสู่ทฤษฎีของ "การแลกเปลี่ยน" ในกลยุทธ์การผลิต[6] ในทำนองเดียวกัน เอลิซาเบธ ฮาส เขียนในปี 1987 เกี่ยวกับการส่งมอบคุณค่าในการผลิตสำหรับลูกค้าในแง่ของ "ราคาที่ต่ำลง การตอบสนองต่อบริการที่มากขึ้น หรือคุณภาพที่สูงขึ้น"[7] ทฤษฎีของ "การแลกเปลี่ยน" ต่อมาได้ถูกถกเถียงและตั้งคำถาม[6] แต่ Skinner เขียนในปี 1992 ว่าในเวลานั้น "ความกระตือรือร้นสำหรับแนวคิดของ 'กลยุทธ์การผลิต'[มี] สูงขึ้น" โดยสังเกตว่าในเอกสารทางวิชาการ หลักสูตรผู้บริหาร และกรณีศึกษา ระดับความสนใจ "ระเบิดออกมาทั่วทุกหนทุกแห่ง"[8] เทอร์รี่ ฮิลล์ นักเขียนด้านการผลิตได้แสดงความคิดเห็นว่า การผลิตมักถูกมองว่าเป็นกิจกรรมทางธุรกิจที่ "เชิงกลยุทธ์" น้อยกว่าฟังก์ชันต่างๆ เช่น การตลาดและการเงิน และผู้จัดการฝ่ายผลิตได้ "มาสาย" ในการอภิปรายการสร้างกลยุทธ์ทางธุรกิจ ซึ่งส่งผลให้พวกเขา มีส่วนร่วมเพียงแค่ตอบสนอง[9][10] อ้างอิง
|
