เดเอ็ฟเบ-โพคาล

เดเอ็ฟเบ-โพคาล
	;
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1934(90ปี)
ภูมิภาค	เยอรมนี
จำนวนทีม	64
ผ่านเข้าไปเล่นใน	ยูฟ่ายูโรปาลีก
ถ้วยในประเทศ	เดเอ็ฟเอ็ล-ซูเพอร์คัพ
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	ไบเออร์เลเวอร์คูเซิน (2 สมัย)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	ไบเอิร์นมิวนิก (20 สมัย)
ผู้แพร่ภาพโทรทัศน์	สกาย, อาแอร์เด, เซดเดเอฟ
	เดเอ็ฟเบ-โพคาล ฤดูกาล 2024–25

เดเอ็ฟเบ-โพคาล หรือ เยอรมันคัพ (เยอรมัน: Deutscher Fußball-Bund-Pokal, Deutsche Tasse; อังกฤษ: DFB-Pokal, German Cup) ^[1]^[2] เป็นฟุตบอลถ้วยของประเทศเยอรมนี เริ่มจัดในปี ค.ศ. 1934 เดิมชื่อ ชาเมอร์-โพคาล โดยมีสโมสรเข้าร่วม 64 สโมสร จาก 36 สโมสรของบุนเดิสลีกาและซไวเทอบุนเดิสลีกาเยอรมัน และ 4 อันดับสูงสุดของดริทเทอลีกา จะได้เข้ารอบแรกโดยอัตโนมัติ ส่วนอีก 21 สโมสรที่เหลือจะมาจากสโมสรแชมป์ฟุตบอลถ้วยของภูมิภาคต่าง ๆ ส่วนอีก 3 สโมสรที่เหลือจะมาจากสมาพันธ์ภูมิภาคที่มีสโมสรฟุตบอลชายมากที่สุด สำหรับทีมสำรองของสโมสรต่าง ๆ ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการแข่งขัน ถือเป็นถ้วยที่มีความสำคัญมากที่สุดเป็นอันดับสองของฟุตบอลเยอรมันรองจากแชมป์บุนเดสลีกา จัดการแข่งขันขึ้นตั้งแต่เดือนสิงหาคมจนถึงเดือนพฤษภาคม ผู้ชนะจะได้สิทธิ์ไปเล่น DFL-Supercup และ ยูฟ่ายูโรปาลีก เว้นแต่ผู้ชนะได้สิทธิ์ไปเล่น ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ในบุนเดสลีกาแล้ว

การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศชาเมอร์-โพคาล

ปี	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ผลคะแนน	วันที่	เมือง	ผู้ชม
1935	เนือร์นแบร์ค	ชัลเคอ 04	2–0	08/12/35	ดัสเซลคอร์ฟ	55,000
1936	วีเอฟบี ไลซ์ซิก	ชัลเคอ 04	2–1	03/01/37	เบอร์ลิน	70,000
1937	ชัลเคอ 04	ฟอร์ทูนาดึสเซิลดอร์ฟ	2–1	09/01/38	โคโลญ	72,000
1938	ราปิด เวียนนา	เอ็ฟเอ็สเฟา ฟรังค์ฟวร์ท	3–1	08/01/39	เบอร์ลิน	38,000
1939	เนือร์นแบร์ค	มันไฮม์	2–0	08/04/40	เบอร์ลิน	60,000
1940	ดิสดาย	เนือร์นแบร์ค	2–1 ET	01/12/40	เบอร์ลิน	60,000
1941	ดิสดาย	ชัลเคอ 04	2–1	02/10/41	เบอร์ลิน	65,000
1942	1860 มิวนิก	ชัลเคอ 04	2–0	15/11/42	เบอร์ลิน	80,000
1943	เฟริส เวียนนา	ลุคทามนา ฮัมบูกร์	3–2 ET	31/10/43	สตุทท์การ์ดต	45,000

การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศเดเอ็ฟเบ-โพคาล

ปี	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ผลคะแนน	วันที่	เมือง	ผู้ชม
1953	รอต ไวส์ เอสเซน	อเลมานเนีย อาเคน	2–1	01/05/53	ดัสเซลคอร์ฟ	40,000
1954	เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	เอฟเซ โคโลญ	1–0 ET	17/04/54	ลุดวิกส์ฮาเฟน	60,000
1955	คาร์สรูห์ เอสเซ	ชัลเคอ 04	3–2	21/05/55	บรันสวิก	25,000
1956	คาร์สรูห์ เอสเซ	ฮัมบวร์ค เอสเฟา	3–1	05/08/56	คาร์ลสรู	25,000
1957	ไบเอิร์นมิวนิก	ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	1–0	29/12/57	ออกสบูร์ก	42,000
1958	เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	4–3 ET	16/10/58	คาสเซล	28,000
1959	ชวาร์ซ ไวส์ เอสเซน	โบรุสเซีย นินเคอร์เชน	5–2	27/12/59	คาสเซล	20,000
1960	โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	คาร์สรูห์ เอสเซ	3–2	05/10/60	ดัสเซลคอร์ฟ	50,000
1961	แวร์เดอร์เบรเมิน	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	2–0	13/09/61	เกลเซนเคอเชน	18,000
1962	เนือร์นแบร์ค	ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	2–1 ET	29/08/62	ฮันโนเฟอร์	41,000
1963	ฮัมบวร์ค	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	3–0	14/08/63	ฮันโนเฟอร์	68,000
1964	1860 มิวนิก	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	2–0	13/06/64	สตุทท์การ์ดต	45,000
1965	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	อเลมานเนีย อาเคน	2–0	22/05/65	ฮันโนเฟอร์	55,000
1966	ไบเอิร์นมิวนิก	เอมเอสเฟา ดุยส์บวรก	4–2	04/06/66	แฟรงก์เฟิร์ต	62,000
1967	ไบเอิร์นมิวนิก	ฮัมบวร์ค	4–0	10/06/67	สตุทท์การ์ดต	67,000
1968	เอฟเซ โคโลญ	เฟาเอฟเอล โบคุม	4–1	09/06/68	ลุดวิกส์ฮาเฟน	60,000
1969	ไบเอิร์นมิวนิก	ชัลเคอ 04	2–1	14/06/69	แฟรงก์เฟิร์ต	60,000
1970	คิกเกอร์ ออฟเฟนบาค	เอฟเซ โคโลญ	2–1	29/08/70	ฮันโนเฟอร์	50,000
1971	ไบเอิร์นมิวนิก	เอฟเซ โคโลญ	2–1 ET	19/06/71	สตุทท์การ์ดต	71,000
1972	ชัลเคอ 04	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	5–0	01/07/72	ฮันโนเฟอร์	61,000
1973	โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	เอฟเซ โคโลญ	2–1 ET	23/06/73	ดัสเซลคอร์ฟ	69,000
1974	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	ฮัมบวร์ค	3–1 ET	17/08/74	ดัสเซลคอร์ฟ	52,000
1975	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	เอมเอสเฟา ดุยส์บวรก	1–0	21/06/75	ฮันโนเฟอร์	43,000
1976	ฮัมบวร์ค	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	2–0	26/06/76	แฟรงก์เฟิร์ต	61,000
1977	เอฟเซ โคโลญ	แฮร์ธา เบอร์ลิน	1–1 ET 1–0 RM	28/05/77 30/05/77	ฮันโนเฟอร์	54,000 35,000
1978	เอฟเซ โคโลญ	ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	2–0	15/04/78	เกลเซนเคอเชน	70,000
1979	ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	แฮร์ธา เบอร์ลิน	1–0 ET	23/06/79	ฮันโนเฟอร์	56,000
1980	ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	เอฟเซ โคโลญ	2–1	04/06/80	เกลเซนเคอเชน	56,000
1981	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	3–1	02/05/81	สตุทท์การ์ดต	71,000
1982	ไบเอิร์นมิวนิก	เนือร์นแบร์ค	4–2	01/05/82	แฟรงก์เฟิร์ต	61,000
1983	เอฟเซ โคโลญ	ฟอร์ทูนา โคโลญ	1–0	11/06/83	โคโลญ	61,000
1984	ไบเอิร์นมิวนิก	โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	1–1 (7–6 PSO)	31/05/84	แฟรงก์เฟิร์ต	61,000
1985	ไบเออร์ อูเออร์ดินเกน	ไบเอิร์นมิวนิก	2–1	26/05/85	เบอร์ลิน	70,000
1986	ไบเอิร์นมิวนิก	เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	5–2	03/05/86	เบอร์ลิน	76,000
1987	ฮัมบวร์ค	สตุ๊ทการเทอร์ คิกเกอร์	3–1	20/06/87	เบอร์ลิน	76,000
1988	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	โบคุม	1–0	28/05/88	เบอร์ลิน	76,000
1989	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	แวร์เดอร์เบรเมิน	4–1	24/06/89	เบอร์ลิน	76,000
1990	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	แวร์เดอร์เบรเมิน	3–2	19/05/90	เบอร์ลิน	76,000
1991	แวร์เดอร์เบรเมิน	เอฟเซ โคโลญ	1–1 (4–3 PSO)	22/06/91	เบอร์ลิน	73,000
1992	ฮันโนเฟอร์ 96	มึนเชนกลัดบัค	0–0 (4–3 PSO)	23/05/92	เบอร์ลิน	76,000
1993	ไบเออร์ เลเวอร์คูเซน	แฮร์ธา เบอร์ลิน 2	1–0	12/06/93	เบอร์ลิน	76,000
1994	แวร์เดอร์เบรเมิน	รอต ไวส์ เอสเซน	3–1	14/05/94	เบอร์ลิน	76,000
1995	โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	เฟาเอฟเอล โวล์ฟบวร์ก	3–0	24/06/95	เบอร์ลิน	75,700
1996	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	คาร์ลสรูห์	1–0	25/05/96	เบอร์ลิน	75,800
1997	เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	เอเนอร์กี คอตบุส	2–0	14/06/97	เบอร์ลิน	76,400
1998	ไบเอิร์นมิวนิก	เอมเอสเฟา ดุยส์บวรก	2–1	16/05/98	เบอร์ลิน	75,800
1999	แวร์เดอร์เบรเมิน	ไบเอิร์นมิวนิก	1–1 (5–4 PSO)	12/06/99	เบอร์ลิน	75,841
2000	ไบเอิร์นมิวนิก	แวร์เดอร์เบรเมิน	3–0	06/05/00	เบอร์ลิน	76,000
2001	ชัลเคอ 04	ยูเนียน เบอร์ลิน	2–0	26/05/01	เบอร์ลิน	73,011
2002	ชัลเคอ 04	ไบเออร์ เลเวอร์คูเซน	4–2	11/05/02	เบอร์ลิน	70,000
2003	ไบเอิร์นมิวนิก	ไกเซอร์สเลาเทิร์น	3–1	31/05/03	เบอร์ลิน	70,490
2004	แวร์เดอร์เบรเมิน	อเลมานเนีย อาเคน	3–2	29/05/04	เบอร์ลิน	71,682
2005	ไบเอิร์นมิวนิก	ชัลเคอ 04	2–1	28/05/05	เบอร์ลิน	74,349
2006	ไบเอิร์นมิวนิก	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	1–0	29/04/06	เบอร์ลิน	74,349
2007	เนือร์นแบร์ค	เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	3–2 ET	26/05/07	เบอร์ลิน	74,220
2008	ไบเอิร์นมิวนิก	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	2–1 ET	19/04/08	เบอร์ลิน	74,244
2009	แวร์เดอร์เบรเมิน	ไบเออร์ เลเวอร์คูเซน	1–0	30/05/09	เบอร์ลิน	72,244
2010	ไบเอิร์นมิวนิก	แวร์เดอร์เบรเมิน	4–0	15/05/10	เบอร์ลิน	72,954
2011	ชัลเคอ 04	เอมเอสเฟา ดุยส์บวรก	5–0	21/05/11	เบอร์ลิน	75,708‎
2012	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	ไบเอิร์นมิวนิก	5–2	12/05/12	เบอร์ลิน	75,708
2013	ไบเอิร์นมิวนิก	เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	3–2	01/06/13	เบอร์ลิน	75,420
2014	ไบเอิร์นมิวนิก	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	2–0	01/06/14	เบอร์ลิน	76,197
2015	เฟาเอฟเอล ว็อลฟส์บูร์ก	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	3–1	30/05/15	เบอร์ลิน	75,815
2016	ไบเอิร์นมิวนิก	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	0–0 (4–3 PSO)	21/05/16	เบอร์ลิน	74,322
2017	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	2–1	28/05/17	เบอร์ลิน	76,922
2018	ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	ไบเอิร์นมิวนิก	3–1	19/05/18	เบอร์ลิน	74,322
2019	ไบเอิร์นมิวนิก	แอร์เบ ไลพ์ซิช	3–0	25/05/19	เบอร์ลิน	74,322
2020	ไบเอิร์นมิวนิก	ไบเออร์ เลเวอร์คูเซิน	4–2	04/07/20	เบอร์ลิน	0^{[nb 1]}
2021	โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	แอร์เบ ไลพ์ซิช	4–1	13/05/21	เบอร์ลิน	0^{[nb 2]}
2022	แอร์เบ ไลพ์ซิช	เอ็สเซ ไฟรบวร์ค	1–1 (4–2 PSO)	21/05/22	เบอร์ลิน	74,322
2023	แอร์เบ ไลพ์ซิช	ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท	2–0	03/06/23	เบอร์ลิน	74,322
2024	ไบเออร์ เลเวอร์คูเซิน	แอร์สเทอร์ เอ็ฟเซ ไคเซิร์สเลาเทิร์น	1–0	25/05/24	เบอร์ลิน	74,322

ทำเนียบผู้ชนะเลิศจำแนกตามสโมสร

สโมสร	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ปีที่ชนะเลิศ	ปีรองชนะเลิศ
ไบเอิร์นมิวนิก	20	4	1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2016, 2019, 2020	1985, 1999, 2012, 2018
แวร์เดอร์เบรเมิน	6	4	1961, 1991, 1994, 1999, 2004, 2009	1989, 1990, 2000, 2010
ชัลเคอ 04	5	7	1937, 1972, 2001, 2002, 2011	1935, 1936, 1941, 1942, 1955, 1969, 2005
โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์	5	5	1965, 1989, 2012, 2017, 2021	1963, 2008, 2014, 2015, 2016
ไอน์ทรัคท์ แฟรงค์เฟิร์ต	5	4	1974, 1975, 1981, 1988, 2018	1964, 2006, 2017, 2023
แอร์สเทอร์เอฟเซเคิล์น	4	6	1968, 1977, 1978, 1983	1954, 1970, 1971, 1973, 1980, 1991
เนือร์นแบร์ค	4	2	1935, 1939, 1962, 2007	1940, 1982
เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท	3	3	1954, 1958, 1997	1986, 2007, 2013
ฮัมบวร์ค	3	3	1963, 1976, 1987	1956, 1967, 1974
โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค	3	2	1960, 1973, 1995	1984, 1992
ไกเซอร์สเลาเทิร์น	2	6	1990, 1996	1961, 1972, 1976, 1981, 2003, 2024
ฟอร์ทูนา ดุสเซนดอร์ฟ	2	5	1979, 1980	1937, 1957, 1958, 1962, 1978
ไบเออร์ เลเวอร์คูเซน	2	3	1993, 2024	2002, 2009, 2020
คาร์สรูห์ เอสเซ	2	2	1955, 1956	1960, 1996
แอร์เบ ไลพ์ซิช	2	2	2022, 2023	2019, 2021
ดิสดาย	2	–	1940, 1941	–
1860 มิวนิก	2	–	1942, 1964	–
รอต ไวส์ เอสเซน	1	1	1953	1994
ว็อลฟส์บูร์ก	1	1	2015	1995
วีเอฟบี ไลซ์ซิก	1	–	1936	–
ราปิด เวียนนา	1	–	1938	–
เฟริส เวียนนา	1	–	1943	–
ชวาร์ซ ไวส์ เอสเซน	1	–	1959	–
คิกเกอร์ ออฟเฟนบาค	1	–	1970	–
ไบเออร์ อูเออร์ดินแกน	1	–	1985	–
ฮันโนเฟอร์96	1	–	1992	–
เอ็มเอสเฟา ดุ๊ยส์บวร์ก	–	4	–	1966, 1975, 1998, 2011
อเลมานเนีย อาเคน	–	3	–	1953, 1965, 2004
เฟาเอฟแอล โบคุม	–	2	–	1968, 1988
แฮร์ทา เบเอ็สเซ	–	2	–	1977, 1979
เอฟเอสเฟา ฟรังค์ฟวร์ท	–	1	–	1938
มันไฮม์	–	1	–	1939
ลุคทามนา ฮัมบวร์ค	–	1	–	1943
โบรุสเซีย นินเคอร์เชน	–	1	–	1959
ฟอร์ทูนา โคโลญ	–	1	–	1983
ชตุทการ์เทอร์คิคเคิร์ส	–	1	–	1987
เอ็สเซ ไฟรบวร์ค	–	1	–	2022
แฮร์ทา เบเอ็สเซ 2	–	1	–	1993
เอเนอร์กี ค็อตบุส	–	1	–	1997
ยูเนียน เบอร์ลิน	–	1	–	2001

หมายเหตุ

↑ การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศในปี 2020 เป็นการลงสนามแบบไร้ผู้ชมเนื่องจาก การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศเยอรมนี
↑ การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศในปี 2021 เป็นการลงสนามแบบไร้ผู้ชมเนื่องจาก การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศเยอรมนี

อ้างอิง

↑ Sebastian Schneider (21 May 2016). "Nur zuhause feiern wir nicht". RBB Online (ภาษาเยอรมัน). Radio Berlin Brandenburg. สืบค้นเมื่อ 11 May 2017. Seit 1985 wird das Pokalfinale im Olympiastadion gespielt, der DFB vergab es damals als politischen Gnadenakt in die "Frontstadt" West-Berlin
↑ Sven Goldmann (30 May 2015). "Berlin, Berlin, so feiert nur Berlin". Der Tagesspiegel (ภาษาเยอรมัน). Der Tagesspiegel. สืบค้นเมื่อ 11 May 2017. Am Anfang steht ein Kompensationsgeschäft. Das Olympiastadion bekommt das Pokalfinale als Trostpreis dafür, dass der DFB West-Berlin bei der Europameisterschaft 1988 außen vor lässt.

แหล่งข้อมูลอื่น

DFB Pokal German Cup page from DFB (เยอรมัน)
DFB Pokal German Cup page from DFB
League321.com – National cup results
(West) Germany - List of Cup Finals, RSSSF.com

[3] การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศในปี 2020 เป็นการลงสนามแบบไร้ผู้ชมเนื่องจาก การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศเยอรมนี

[4] การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศในปี 2021 เป็นการลงสนามแบบไร้ผู้ชมเนื่องจาก การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศเยอรมนี

[1] Sebastian Schneider (21 May 2016). "Nur zuhause feiern wir nicht". RBB Online (ภาษาเยอรมัน). Radio Berlin Brandenburg. สืบค้นเมื่อ 11 May 2017. Seit 1985 wird das Pokalfinale im Olympiastadion gespielt, der DFB vergab es damals als politischen Gnadenakt in die "Frontstadt" West-Berlin

[2] Sven Goldmann (30 May 2015). "Berlin, Berlin, so feiert nur Berlin". Der Tagesspiegel (ภาษาเยอรมัน). Der Tagesspiegel. สืบค้นเมื่อ 11 May 2017. Am Anfang steht ein Kompensationsgeschäft. Das Olympiastadion bekommt das Pokalfinale als Trostpreis dafür, dass der DFB West-Berlin bei der Europameisterschaft 1988 außen vor lässt.

[1]

[2]

[nb 1]

[nb 2]