Share to:

 

เทิ่ง สติเฟื่อง

เทิ่ง สติเฟื่อง
สารนิเทศภูมิหลัง
ชื่อเกิดบรรยงค์ เสนาลักษณ์
เกิด18 มิถุนายน พ.ศ. 2476
ปักกิ่ง สาธารณรัฐจีน
เสียชีวิต19 เมษายน พ.ศ. 2545 (68 ปี)[1]
อาชีพนักแสดงตลก นักธุรกิจโฆษณา นักจัดรายการละคร/ทีวี/วิทยุ นักแต่งเพลง
ปีที่แสดงพ.ศ. 2496–2545
ผลงานเด่นผู้ประกาศโฆษณายุคบุกเบิก ช่อง 4 บางขุนพรหม

เทิ่ง สติเฟื่อง นักแสดง นักธุรกิจโฆษณา นักจัดรายการทีวี นักแต่งเพลง ที่มีชื่อเสียงยาวนานตั้งแต่ยุคแรกของสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีช่อง 4 บางขุนพรหม

ประวัติ

ชื่อจริง บรรยงค์ เสนาลักษณ์ เกิดวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2476 ที่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน เป็นบุตรของนายบุษย์ เสนาลักษณ์ และนางโทมิโกะ ชาวญี่ปุ่น เมื่อ พ.ศ. 2493 จบจากโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย แล้วเรียนต่อระดับอนุปริญญาที่คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

โทรทัศน์

เริ่มงานที่สถานีโทรทัศน์ไทยทีวีช่อง 4 บางขุนพรหม เมื่อ พ.ศ. 2496 ทำหน้าที่ผู้ช่วยพิธีกร จัดหาโฆษณา แสดงละคร เป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์ตั้งแต่วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2498 ซึ่งเป็นวันออกอากาศ อย่างเป็นทางการครั้งแรกในประเทศไทย ด้วยบุคลิกเดินเทิ่ง ๆ และมีหัวคิดสร้างสรรค์แปลก ๆ อาจินต์ ปัญจพรรค์ แห่งฝ่ายจัดรายการคนแรกของช่อง 4 บางขุนพรหม ยุคบุกเบิก จึงตั้งชื่อให้สำหรับใช้ในวงการว่า "เทิ่ง สติเฟื่อง"

ละครโทรทัศน์

รายการ

ปี พ.ศ. เรื่อง ออกอากาศ บทบาท หมายเหตุ
ไม่ทราบปี หัวร่อก่อนนอน ช่อง 5 นักแสดง
ไม่ทราบปี ที่นี่มีทอง ช่อง 5 พิธีกร
ไม่ทราบปี แม่บ้านวันนี้ ช่อง 5 พิธีกร
ไม่ทราบปี แม่บ้านชิงทอง ช่อง 5 พิธีกร
ไม่ทราบปี แม่บ้านสมองไว ช่อง 5 พิธีกร

โฆษณา

  • เป็นนักหาโฆษณารายแรก ๆ ที่นำสินค้าเข้ามาเป็นผู้สนับสนุนรายการโทรทัศน์[2]

งานเบื้องหลัง

ภาพยนตร์

ผลงานอื่น ๆ

จุดเด่น

  • คิดคำศัพท์แปลก ๆ มาใช้ในรายการ และเป็นที่นิยมกัน เช่น "เริ่ดสะแมนแตน", "เดทสะมอเร่", "โล่สะมันเตา", "แรดสะมูต้า" และ "ส.บ.ม.ย.ห."[1]

ในวัฒนธรรมสมัยนิยม

มรณกรรม

เสียชีวิตเมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2545 ด้วยโรคมะเร็งตับ ขณะอายุ 68 ปี โดยบริจาคร่างกายเพื่อการศึกษา ก่อนมีพิธีพระราชทานเพลิงศพ ในวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2548[1]

อ้างอิง

  1. 1.0 1.1 1.2 วีระยศ สำราญสุขทิวาเวทย์ (พฤศจิกายน 2009). "ชีวิต "เทิ่ง สติเฟื่อง" ศิลปินทีวียุคบุกเบิก ต้นฉบับคำแปลก "เริ่ดสะแมนแตน-เดทสะมอเร่"". ศิลปวัฒนธรรม. ISSN 0125-3654.
  2. อารีย์ นักดนตรี (2003). โลกมายาของอารีย์ (2 ed.). สำนักพิมพ์กายมารุต. pp. 135, 191. ISBN 974-910-184-7.
Kembali kehalaman sebelumnya