เมอร์คิวรี(II) ออกไซด์

เมอร์คิวรี(II) ออกไซด์
ชื่อ
	IUPAC name Mercury(II) oxide
	ชื่ออื่น Mercuric oxide; Montroydite; Red mercury
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	21908-53-2 ;
3D model (JSmol)	รูปภาพแบบโต้ตอบ;
เคมสไปเดอร์	28626 ;
ECHA InfoCard	100.040.580
KEGG	C18670 ;
ผับเคม CID	30856;
RTECS number	OW8750000;
UNII	IY191986AO ;
UN number	1641
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID4042125 ;
	InChI InChI=1S/Hg.O Key: UKWHYYKOEPRTIC-UHFFFAOYSA-N ;
	SMILES [Hg]=O;
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	HgO
มวลโมเลกุล	216.591 g·mol−1
ลักษณะทางกายภาพ	ของแข็งสีเหลืองหรือแดง
กลิ่น	ไม่มีกลิ่น
ความหนาแน่น	11.14 g/cm3
จุดหลอมเหลว	500 องศาเซลเซียส (932 องศาฟาเรนไฮต์; 773 เคลวิน) (สลายตัว)
ละลายในน้ำ	0.0053 g/100 mL (25 °C) ; 0.0395 g/100 mL (100 °C)
ความสามารถละลายได้	ไม่ละลายในแอลกอฮอล์, อีเทอร์, แอซีโทน, แอมโมเนีย
Band gap	2.2 eV
Magnetic susceptibility (χ)	−44.0·10−6 cm3/mol
ดัชนีหักเหแสง (nD)	2.5 (550 nm)
อุณหเคมี
Std molar; entropy (S⦵298)	70 J·mol−1·K−1
Std enthalpy of; formation (ΔfH⦵298)	−90 kJ·mol−1
ความอันตราย
	อาชีวอนามัยและความปลอดภัย (OHS/OSH):
อันตรายหลัก	เป็นพิษอย่างยิ่ง อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม
	GHS labelling:
Pictograms
Signal word	อันตราย
Hazard statements	H300+H310+H330, H372, H410
Precautionary statements	P260, P262, P264, P270, P271, P273, P280, P284, P301+P316, P302+P352, P304+P340, P316, P320, P321, P330, P361+P364, P391, P403+P233, P405, P501
NFPA 704 (fire diamond)	4 0 1
จุดวาบไฟ	ไม่ติดไฟ
	ปริมาณหรือความเข้มข้น (LD, LC):
LD50 (median dose)	18 mg/kg (oral, rat)
เอกสารข้อมูลความปลอดภัย (SDS)	ICSC 0981
สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน
แอนไอออนอื่น ๆ	เมอร์คิวรีซัลไฟด์; เมอร์คิวรีซีลีไนด์; เมอร์คิวรีเทลลูไรด์
แคทไอออนอื่น ๆ	สังกะสีออกไซด์; แคดเมียมออกไซด์
สารประกอบที่เกี่ยวข้อง	เมอร์คิวรี(I) ออกไซด์
	หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa อ้างอิงกล่องข้อมูล

เมอร์คิวรี(II) ออกไซด์ (อังกฤษ: Mercury(II) oxide) เป็นสารประกอบเคมีที่มีสูตรว่า Hg O มีสีแดงหรือสีส้ม เมอร์คิวรี(II) ออกไซด์ เป็นของแข็งที่อุณหภูมิและความดันห้อง

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 Madelung, O; Rössler, U; Schulz, M, บ.ก. (1999). "Mercury oxide (HgO) crystal structure, physical properties". Semiconductors · II-VI and I-VII Compounds; Semimagnetic Compounds. Landolt-Börnstein - Group III Condensed Matter. Vol. 41B. Springer-Verlag. pp. 1–7. doi:10.1007/b71137. ISBN 978-3-540-64964-9.
↑ ^2.0 ^2.1 Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A22. ISBN 978-0-618-94690-7.
↑ "Mercuric oxide [ISO]". ChemIDPlus Advanced. United States National Library of Medicine. CAS RN: 21908-53-2. สืบค้นเมื่อ 2022-04-14.
↑ "Laboratory Chemical Safety Summary (LCSS): Mercuric oxide". PubChem. National Center for Biotechnology Information. CID 30856. สืบค้นเมื่อ 2022-04-14.
↑ "Safety Data Sheet: Mercury(II) oxide" (PDF). Thermo Fisher Scientific. 2021-12-25. Cat No. AC316790000. สืบค้นเมื่อ 2022-04-13.

แหล่งข้อมูลอื่น

[landolt-1] 1.0 ^1.1 Madelung, O; Rössler, U; Schulz, M, บ.ก. (1999). "Mercury oxide (HgO) crystal structure, physical properties". Semiconductors · II-VI and I-VII Compounds; Semimagnetic Compounds. Landolt-Börnstein - Group III Condensed Matter. Vol. 41B. Springer-Verlag. pp. 1–7. doi:10.1007/b71137. ISBN 978-3-540-64964-9.

[b1-2] 2.0 ^2.1 Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A22. ISBN 978-0-618-94690-7.

[3] "Mercuric oxide [ISO]". ChemIDPlus Advanced. United States National Library of Medicine. CAS RN: 21908-53-2. สืบค้นเมื่อ 2022-04-14.

[4] "Laboratory Chemical Safety Summary (LCSS): Mercuric oxide". PubChem. National Center for Biotechnology Information. CID 30856. สืบค้นเมื่อ 2022-04-14.

[5] "Safety Data Sheet: Mercury(II) oxide" (PDF). Thermo Fisher Scientific. 2021-12-25. Cat No. AC316790000. สืบค้นเมื่อ 2022-04-13.

[1]

[2]

[4]

[5]

[3]