แอซีซัลเฟมโพแทสเซียม
ชื่อ
IUPAC name
potassium 6-methyl-2,2-dioxo-2H -1,2λ6 ,3-oxathiazin-4-olate
ชื่ออื่น
แอซีซัลเฟมเค
เลขทะเบียน
ChEMBL
เคมสไปเดอร์
ECHA InfoCard 100.054.269
EC Number
เลขอี E950 (glazing agents, ...)
UNII
InChI=1S/C4H5NO4S.K/c1-3-2-4(6)5-10(7,8)9-3;/h2H,1H3,(H,5,6);/q;+1/p-1
N Key: WBZFUFAFFUEMEI-UHFFFAOYSA-M
N InChI=1/C4H5NO4S.K/c1-3-2-4(6)5-10(7,8)9-3;/h2H,1H3,(H,5,6);/q;+1/p-1
Key: WBZFUFAFFUEMEI-REWHXWOFAT
[K+].C\C1=C\C(=O)[N-]S(=O)(=O)O1
คุณสมบัติ
C 4 H 4 K N O 4 S
มวลโมเลกุล
201.242
ลักษณะทางกายภาพ
ผงผลึกสีขาว
ความหนาแน่น
1.81 g/cm3
จุดหลอมเหลว
225 องศาเซลเซียส (437 องศาฟาเรนไฮต์; 498 เคลวิน)
270 g/L at 20 °C
ความอันตราย
NFPA 704
Chemical compound
แอซีซัลเฟมโพแทสเซียม (อังกฤษ : acesulfame potassium ) หรือ แอซีซัลเฟมเค (acesulfame K) (K เป็นสัญลักษณ์ธาตุโพแทสเซียม ) เป็นวัตถุให้ความหวานทดแทนน้ำตาล มีลักษณะเป็นผงผลึกสีขาว มีสูตรเคมี คือ C4 H4 KNO4 S มีเลขอี คือ E950[ 1] [ 2] [ 3]
แอซีซัลเฟมเคผสมในอาหาร เครื่องดื่มและเวชภัณฑ์หลายชนิด[ 4] ซูโครส (น้ำตาลทราย) 200 เท่า[ 5] แอสปาร์แตม หวานประมาณ 1/3 ของซูคราโลส และประมาณ 2/3 ของแซกคารีน แอซีซัลเฟมเคไม่เปลี่ยนรูปเมื่อถูกความร้อนหรืออยู่ในสภาวะกรด-เบส จึงมักใช้เป็นส่วนผสมในขนมอบหรือผลิตภัณฑ์ที่ต้องการเก็บรักษาไว้ได้นาน แต่แอซีซัลเฟมเคสามารถสลายกลายเป็นแอซีโทแอซีทาไมด์ที่เป็นพิษหากได้รับในปริมาณมาก[ 6] [ 7]
ถึงแม้องค์การอาหารและยาสหรัฐ (FDA) จะอนุญาตให้ใช้แอซีซัลเฟมเคในอาหารได้ในปี ค.ศ. 1988 แต่มีการชี้ว่าการศึกษาเกี่ยวกับแอซีซัลเฟมเคยังน้อยเกินไปและแอซีซัลเฟมเคอาจเป็นสารก่อมะเร็ง [ 8] สหภาพยุโรป ได้ปฏิเสธข้อมูลเหล่านี้[ 9] [ 10]
↑ "Current EU approved additives and their E Numbers" . UK: Food Standards Agency. 2012-03-14.↑ O'Brien-Nabors, L. (2001). Alternative Sweeteners . New York, NY: Marcel Dekker. p. 13. ISBN 0-8247-0437-1 ↑ Williams, R. J.; Goldberg, I. (1991). Biotechnology and Food Ingredients ISBN 0-442-00272-6 {{cite book }}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์ )↑ Acesulfame K - Calorie Control Council ↑ Acesulfame K: the evidence - NHS Choices ↑ Findikli, Z.; Zeynep, F.; Sifa, T. Determination of the effects of some artificial sweeteners on human peripheral lymphocytes using the comet assay. Journal of toxicology and environmental health sciences 2014 , 6, 147–153.
↑ Whitehouse, C.; Boullata, J.; McCauley, L. The potential toxicity of artificial sweeteners. AAOHN J. 2008, 56, 251-9 quiz 260.
↑ Karstadt, M. L. (2006). "Testing Needed for Acesulfame Potassium, an Artificial Sweetener" (PDF) . Environmental Health Perspectives 114 (9): A516. doi :10.1289/ehp.114-a516a . PMC 1570055 PMID 16966071 . ↑ Kroger, M.; Meister, K.; Kava, R. (2006). "Low-Calorie Sweeteners and Other Sugar Substitutes: A Review of the Safety Issues". Comprehensive Reviews in Food Science and Food Safety 5 (2): 35–47. doi :10.1111/j.1541-4337.2006.tb00081.x . {{cite journal }}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์ )↑ Scientific Committee on Food (2000). "Opinion - Re-evaluation of acesulfame K with reference to the previous SCF opinion of 1991" (PDF) . SCF/CS/ADD/EDUL/194 final . EU Commission. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2008-09-10. สืบค้นเมื่อ 2015-12-29 .
