|
โยลันเดอแห่งอารากอน บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
โยลันเดอแห่งอารากอน (อังกฤษ: Yolande of Aragon หรือ Jolantha de Aragon หรือ Violant d'Aragó) (11 สิงหาคม ค.ศ. 1384 - 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1442[1]) โยลันเดอแห่งอารากอนเป็นเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าจอห์นที่ 1 แห่งอารากอนและโยลันเดอแห่งบาร์ โยลันเดอแห่งอารากอนมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิอองชู, ฝรั่งเศส และ อารากอน ระหว่างครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 15 โยลันเดออ้างสิทธิในราชบัลลังก์อารากอนหลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระเชษฐภคินีโจน เคานเทสแห่งฟัวซ์พระมเหสีในพระปิตุลาพระเจ้ามาร์ตินที่ 1 แห่งอารากอน แต่บัลลังก์ตกไปเป็นของพระปิตุลาซึ่งอาจจะเป็นเพราะกฎการสืบราชบัลลังก์อาจจะลำเอียงไปทางการมอบสิทธิแก่ทายาทที่เป็นชายก็เป็นได้ แต่พระเจ้ามาร์ตินก็มาสิ้นพระชนม์โดยไม่มีทายาทในปี ค.ศ. 1410 จากนั้นอารากอนก็ไม่มีกษัตริย์อยู่สองปีจนกระทั่งเฟอร์ดินานด์เดออันเตเครา (Ferdinand de Antequera) มาได้รับเลือกให้เป็นกษัตริย์แห่งอารากอน เฟอร์ดินานด์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าจอห์นที่ 1 แห่งคาสตีลและพระมเหสีองค์แรกเอเลเนอร์แห่งอารากอน ผู้มีสิทธิสายอองชูก็ได้แก่พระราชโอรสองค์โตของโยลันเดอหลุยส์ที่ 3 แห่งอองชู ดยุกแห่งคาลาเบรีย ผู้มีความเห็นว่าตนเองเป็นผู้มีสิทธิแน่นหนากว่าผู้อ้างสิทธิคนอื่นๆ จนถึงกับเริ่มใช้บรรดาศักดิ์ "กษัตริย์แห่งอารากอน" เมื่อเพิ่มอารากอนเข้าไปในบรรดาดินแดนในการครอบครองโยลันเดอจึงได้รับสมญาว่า "ราชินีสี่อาณาจักร" ที่รวมทั้งซิซิลี, เยรุซาเล็ม, ไซปรัส และอารากอน แต่ตามความเป็นจริงแล้วโยลันเดอและราชตระกูลอองชูก็ครอบครองดินแดนดังกล่าวอยู่เพียงชั่วระยะเวลาอันสั้นเท่านั้น อ้างอิง
ดูเพิ่ม
|
||||||||||||||||||||||||
