Türkiye, Avustralya'nın Melbourne şehrinde düzenlenen 1956 Yaz Olimpiyatları'na 13'ü güreş, 6'sı ise binicilikte olmak üzere 19 sporcu ile katıldı. Oyunlar tarihindeki 8. katılımını gerçekleştiren Türkiye'nin ilk katılımı 1908 Yaz Olimpiyatları'ndaydı. İlk madalyayı ve ilk altın madalyayı 1936 Yaz Olimpiyatları'nda kazanmayı başaran Türk sporcular, 1948 Yaz Olimpiyatları'nda 6'sı altın olmak üzere 12 madalya topladı ve ülke tarihinin en yüksek madalya sayısına ulaşıldı.
Güreş etkinliklerindeki grekoromen ve serbest dallarındaki tüm sıkletlerde birer sporcusu mücadele eden Türkiye, grekoromende iki altın ile birer gümüş ve bronz; serbestte ise birer altın, gümüş ve bronz madalya kazandı.
Madalya kazananlar
Arka plan
Türkiye'nin Yaz Olimpiyatları serüveni, Osmanlı İmparatorluğu döneminde jimnastikçi Aleko Mulos'un 1908 Londra'ya katılımıyla başlamıştı.[1] Stockholm'deki 1912 Oyunları'na bu kez iki atletle katılan ülke, burada da madalya kazanamadı. Uluslararası Olimpiyat Komitesi, I. Dünya Savaşı sonrası Anvers'te yapılması kararlaştırılan 1920 Yaz Olimpiyatları'na, Osmanlı'nın da dahil olduğu savaşın yenilen tarafı İttifak Devletleri'ni almadı.[2] 1923'te Türkiye Cuhuriyeti'nin kurulmasından sonraki ilk organizasyon 1924 Paris Oyunları'ydı. Bu kez oyunlara davet edilen ülkede, yeni devletin propagandası için fırsat olarak görülen Yaz Oyunları'na, zorlu mali şartlara rağmen devlet desteği sağlandı; müsabakalardan yine başarı çıkmadı.[3] Amsterdam 1928'de de sahne alan Türkiye, güreçşi Tayyar Yalaz'ın dördüncülüğüyle ilk madalyaya yaklaşmıştı.[1] 1932 Yaz Olimpiyatları'nın düzenlendiği Los Angeles'ın uzaklığı ve maddi imkânsızlıklar nedeniyle katılım yapılmadı.[4]
Türkler 1936 Berlin'de ilk başarılarına ulaştı; serbest güreşte Ahmet Kireççi'nin üçüncülüğyle ilk madalya, grekoromen güreşte ise Yaşar Erkan'ın şampiyonluğuyla ilk altın madalya kazanıldı.[5] Berlin'de Türk kadınlar da Halet Çambel ve Suat Fetgeri Aşeni ile ilk kez Olimpiyat sahnesine çıktı.[6] II. Dünya Savaşı yıllarından sonra yapılan ilk organizasyonun adresi yine Londra'ydı. Ülke 12 madalyayla Olimpiyat tarihindeki en yüksek toplam madalya sayısına ulaştı ve madalya sıralamasında 7. oldu. 11 madalya güreşte kazanılırken, bronz madalyalı atlet Ruhi Sarıalp de güreş dışı sporlarda bir ilke imza attı.[7] Türkiye, 1956'ya gelmeden önceki son Yaz Oyunları olan Helsinki 1952'den ise yine güreşçileriyle kazandığı üç madalyayla ayrılmıştı.[1]
Binicilik
- Konkur komple
Sporcu
|
At
|
Etkinlik
|
At terbiyesi
|
Arazi
|
Engel atlama
|
Toplam
|
Puan
|
Sıra
|
Puan
|
Toplam
|
Sıra
|
Puan
|
Sıra
|
Puan
|
Sıra
|
Kemal Özçelik
|
Eskimo
|
Bireysel
|
166,80
|
52
|
-9,41
|
-176,21
|
19
|
-10,00
|
2
|
-166,80
|
52
|
Nail Gönenli
|
Temel
|
-133.60
|
26
|
-136.57
|
-270.17
|
26
|
Katılamadı
|
Yarışı tamamlayamadı
|
-
|
Fethi Gürcan
|
Rih
|
-143.20
|
35
|
Yarışı tamamlayamadı
|
Katılamadı
|
Yarışı tamamlayamadı
|
-
|
Kemal Özçelik Fethi Gürcan Nail Gönenli
|
Eskimo Rih Temel
|
Takım
|
-443.60
|
13
|
Yarışı tamamlayamadı
|
Katılamadı
|
Yarışı tamamlayamadı
|
-
|
- Engel atlama
Güreş
- Erkekler grekoromen
- Erkekler serbest
Kaynakça
- ^ a b c "Sporcularımızın Yaz Olimpiyatları Öyküsü" (PDF). Türkiye Millî Olimpiyat Komitesi. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
- ^ Mallon, Bill; Bijkerk, Anthony Th. (2009). The 1920 Olympic Games. McFarland. s. 5. ISBN 9781476621616. 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
- ^ Özdemir, Nuray (2013). "Türkiye Cumhuriyeti'nin Katıldığı İlk Uluslararası Organizasyon: 1924 Paris Olimpiyatları" (PDF). Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi. 13 (51). Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
- ^ Zeybek, Necdet; Kara, Kemal (2005). Kurtuluş Savaşı ve Atatürk dönemi. ABC. s. 669. ISBN 9789752301276. 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
- ^ Güngör, Nazife (2007). Cumhuriyetin ilk yıllarından günümüze dil, kültür, eğitim. Gazi Üniversitesi. s. 660. ISBN 9789755072098. 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
- ^ Atan, Burhan (2007). Tarihimizde ilkler. Karma kitaplar. s. 24. ISBN 9789944321426. 10 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016.
- ^ Gürsoy, Celal. "1948 Londra Olimpiyatı". 1 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016.
|
---|
Afrika | |
---|
Amerika | |
---|
Asya | |
---|
Avrupa | |
---|
Okyanusya | |
---|
(*) Sadece Stockholm'deki binicilik müsabakalarına katılım |