Artdamaksıl genizsil ünsüz sürekli, tonlu, art damak ünsüzüdür. IPA'da [ŋ] olarak ifade edilir. Genellikle <ñ> harfiyle gösterilir. Türkçede hâlâ yaşayan bir sestir ancak Türkiye Türkçesinde gösterimi yoktur. Kazak Türkçesi, Türkmen Türkçesi gibi çoğu Türk dilinde gösterilir. Kiril Abecesi kullanan Türk dillerinde n sesine karşılık gelen harfe kuyruk çizilmesi ile (Ң) gösterilir.

Türk dillerinde bu ses tamlama eki olan +ıñ/+nıñ ekinde ve belirli sözcüklerde bulunur. Bu sözcüklere birkaç örnek aşağıdaki başlıklarda verilmiştir.

Osmanlı Türkçesinde bu sesi göstermek için kef harfinin değiştirilmiş (üç noktalı) bir biçimi (ڭ, nef, kâf-ı nûnî) kullanılmıştır. Ancak, o zamanlar matbaalarda bu harfin kalıbı bulunmadığı zaman yerine kef konduğu görülür. Örnegin deñiz sözcüğü دكز (sağdan sola /d/+/k/+/z/) olarak yazılabiliyordu.

Ana madde: Osmanlıcadaki ŋ sesli sözcükler.

Yazıçevrimi olarak	Türkiye Türkçesinde	Osmanlı Türkçesinde
deñiz[1]	deniz	دڭز
biñ[1]	bin (1000)	بيڭ

Ana madde: Mersin Ağzında ŋ sesli sözcükler.

Mersin Ağzında	İstanbul Ağzında	Anlamı ve derlendiği bölge
añdaç[2]	andaç	hatıra, armağan (Ayvagediği, Erçel/ Mersin; Karadiken/ Tarsus; Çiğrin Mah., Sütlüce, Gülnar/ Çamlıyayla)
ay aydıñ[2]	ay aydın	besbelli, açık seçik (Dayıcık/ Gülnar)
yiñi[2]	yeni	yeni (Çömelek/ Mut)

Orhun yazıtlarında bu sesi göstermek için Göktürk abecesindeki tamgası kullanılmıştır. Bu tamga, ideografik olarak "yükseklik/büyüklük gösteren bir adam" biçiminde yorumlandığında gerçekten bu tamganın tek başına kullanımını veren "büyük, yüksek olan" anlamı ile örtüşür. Çağdaş Türkçede bu sözcük/tamga "en" pekiştirme sıfatı olarak varlığını sürdürür.

Ana madde: Orhun yazıtlarındaki ŋ sesli sözcükler.

Yazıçevrimi olarak	Türkiye Türkçesinde	Eski Türkçede
eñ	en (pekiştirme sıfatı)
teñri	tanrı
teñiz	deniz

Ön Türkçede de, başka abeceler kullanılmasına karşın bu ses bulunur. Örneğin Hunlar, Çin yazısı kullanmışlardır. ^{[kaynak belirtilmeli]}

Ana madde: Huncadaki ŋ sesli sözcükler.

Çin'in kuzeyinde Han sülalesi döneminde (M.Ö. 206 ile M.S. 220 arası) yedi yüzyıl süren bir imparatorluk olan Hunlar (Hsiung-nu'lar), Çin kaynaklarında Çin yazıçevrimiyle geçmiş sözcükler bırakmıştır. Bu sözcüklerin tanınınıp anlaşılması zordur, çünkü Çin yazısında /l/ ve /r/ ünsüzleri ayırsanamaz, /ö/ ve /ü/ ünlüleri de bulunmaz.

Ön Türkçe	Türkçede	Eski Türkçe	Çin yazısından çevrim	Çin yazısında
täñri[3]	tanrı, gök	teñri	ç'eñ-li
talıkıñ[3]	çıkın! (emir tümcesi)	taşıkıñ	't'iei-lied-kañ
kiñ-lak[3]	Ye Uyg kıñırak (kıngrak, geniş bıçak)	kıñrak	kiñ-lu

Tuğrul Çavdar Kişisel sayfası - Türkçede nazal n içeren sözcüklerin bir listesi

Dilbilim ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.