Asılmışlar Ormanı
Asılmışlar Ormanı (Rumence: Pădurea spânzuraților), Rumen yazar Liviu Rebreanu'nun 1922 tarihli romanı. Bükreş'teki Cartea Românească yayınevi tarafından basılmıştır. Rebreanu eserinde bölüm bölüm, I. Dünya Savaşı sırasında Avusturya-Macaristan Ordusu'nda görev yaparken, 1917'de casusluk ve firar suçlamasıyla asılan kardeşi Emil Rebreanu'nun hayat hikâyesinden esinlenmiştir.[1] Asılmışlar Ormanı savaşın baskın olduğu bir dünyayı ele alır ve ilk andan itibaren asılacak birinin bakış açısıyla olayları sunar. Roman I. Dünya Savaşı sırasında geçmektedir. Avusturya-Macaristan Ordusu'ndaki genç bir Rumen olan Apostol Bologa'nın, Romanya Cephesi'ne kendi milletine karşı savaşmaya gönderildiğinde yaşadığı ahlaki ikilem ortaya konur.[2] Bologa, Rumen milletine ait olma duygusu ile ordu mensubu olmanın getirdiği görevler arasındaki çatışmadan dolayı ruhsal sıkıntılar yaşamaktadır.[3][4] Çek subay Svoboda'nın (Çekçede "özgürlük" anlamına geldiğinden sembolik olarak seçilmiştir)[4] idamı sırasında savaşın adaletsizliğini anlayarak, zihnindeki soruları giderir ve bu da onu trajik sonuna götürür. Yirmiden fazla dile çevrilen Asılmışlar Ormanı, 1924'te Rumen Yazarlar Birliğinin "Roman Büyük Ödülü"ne layık görülmüştü.[5] 1965'te Liviu Ciulei'nin yönetmenliği ve Titus Popovici'nin senaryosuyla aynı adla sinemaya uyarlandı.[6] Film 1965 Cannes Film Festivali'nde Ciulei'ya En İyi Yönetmen Ödülü'nü kazandırdı.[7] Kaynakça
|
||||||||||||||||
