Magister militum, Roma İmparatorluğu'nda ve cumhuriyet döneminde bugünün genelkurmay başkanına denk gelen askerî rütbeydi. İmparatordan veya konsülden sonra askeri alanda en yetkili rütbe magister militumdur. Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünmesinden sonra her iki imparatorlukta da bu rütbe sistemi devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde imparatorların bu rütbeyi bizzat kendilerine verdikleri görülmüştür.
Meşhur magister militumlara örnek olarak Batı Roma İmparatorluğu'nu Attila'dan kurtaran Flavius Aethius gösterilebilir. Flavius Aethius son namlı ve büyük Roma generalidir.
Magister militum listesi
Belirsiz komutanlar
per Hispanias
- 351-361: Flavius Arbitio, magister equitum II. Constantius hükümdarlığında[13]
- 361-363: Flavius Nevitta, magister equitum Julianus hükümdarlığında[9]
- 363-379: Victor, magister equitum Valens hükümdarlığında[9]
- 366-378: Flavius Arinthaeus, magister peditum Valens hükümdarlığında[9]
- 364-369: Flavius Iovinus, magister equitum I. Valentinianus hükümdarlığında[9]
- 364-366: Dagalaifus, magister peditum I. Valentinianus hükümdarlığında[9]
- 367-372: Severus, magister peditum I. Valentinianus hükümdarlığında[9]
- 369-373: Flavius Theodosius, magister equitum I. Valentinianus hükümdarlığında[9]
- 375-388: Merobaudes, magister peditum I. Valentinianus, Gratianus ve Magnus Maximushükümdarlığında[21]
- 388-395: Timasius
- 394-408: Flavius Stilicho, magister equitum et peditum[1]
- 399-400: Gainas
- 400: Fravitta
- 409: Varanes and Arsacius[22]
- 419-: Plinta
- 434-449: Areobindus?
- 443-451: Apollonius
- 450-451: Anatolius
- 475-477/478: Armatus
- 485-: Longinus
- 492-499: John the Hunchback
- 518-520: Vitalian [23]
- 520-?: Justinianus [24]
- 528: Leontius
- 528-529: Phocas
- 520-538/9: Sittas
- 536: Germanus
- 536: Maxentianus
- 546-548: Artabanes
- 548/9-552: Suartuas
- 562: Constantinianus (kesin değil)
- 582: Germanus (kesin değil)
- 585-ca. 586: Comentiolus
- 626: Bonus (kesin değil)
per Africam
- 373-375: Flavius Theodosius, magister equitum [9]
- 386-398: Gildo, magister equitum et peditum[25]
Bizans ve Orta Çağ İtalya'sında Magister Militae
Venedik
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c d e f g h i j k PLRE I, p. 1114
- ^ PLRE I, p. 62
- ^ Arce (2004), Bárbaros y romanos en Hispania, 400-507 A.D, pág. 112
- ^ Gil, M.E. (2000), Barbari ad Pacem Incundam Conversi. El Año 411 en Hispania, pág. 83
- ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 74
- ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 75
- ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 85
- ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 87, Heather, Peter: The Fall of the Roman Empire, pg. 262, 491
- ^ a b c d e f g h i j k l m PLRE I, p. 1113
- ^ Hydatius, Chronica Hispania, 122
- ^ Hydatius, Chronica Hispania, 128
- ^ Hydatius, Chronica Hispania, 134
- ^ a b c d PLRE I, p. 1112
- ^ PLRE I, p. 125
- ^ PLRE I, p. 307
- ^ Jones, Arnold Hugh Martin; Martindale, J. R.; Morris, J. (1980). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume 2, AD 395-527 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 228. ISBN 9780521201599.
- ^ Martindale, J. R. (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire 2 Part Set: Volume 3, AD 527-641 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 845. ISBN 978-0-521-20160-5.
- ^ Greatrex, Geoffrey; Lieu, Samuel N. C. (2005). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars AD 363-628 (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-134-75645-2.
- ^ Kaegi, Walter Emil (2003). Heraclius, Emperor of Byzantium (İngilizce). Cambridge University Press. s. 22. ISBN 9780521814591.
- ^ PLRE II, p. 597
- ^ PLRE I, pp. 1113-1114
- ^ PLRE I, p. 152
- ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 16.
- ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 17.
- ^ PLRE I, p. 395
- Genel
|