|
NecâtîNecâtî Bey (ö. 1509) divan edebiyatı şairi. Hayatı hakkında az bilgi bulunan Necati Bey'in doğum tarihi de bilinmemektedir. Genel kanıya göre gerçek ismi "İsa"dır.[1] Fakat bazı kaynaklarda ismi "Nuh" olarak geçmektedir. Doğum yerinin Kastamonu olduğu düşünülmektedir.[kaynak belirtilmeli] Diğer birçok divan edebiyatçısından farklı olarak özel bir eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiştir. Kısa zamanda eserleriyle halkın ilgisini ve beğenisini kazanmış, üne kavuşmuş ve dönemin ünlü isimleri tarafından övülmüştür. Üne kavuştuktan sonra Şehzade Abdullah'ın divan kâtipliğini yapmış, bir süre de sarayda çeşitli görevlerde çalışmıştır.[1] 1509 yılında öldüğü düşünülse de bu tarih kesin değildir. Necati, Türk divan şiirinin gelişme döneminin (15. yüzyıl sonları - 16. yüzyıl başı) en önemli isimlerindendir. O zamana kadar Türk divan şiirini fazlasıyla etkileyen İran şiirinden uzaklaşarak, halkın diline ve kültürüne önem vermiş, bunu da şiirine yansıtmıştır. Kullandığı yalın dil ile halka ve hayata yakın bir tabiat sergilemiş, fazla süslü üsluptan kaçınmıştır.  Vikikaynak'ta Necâti ile ilgili metin bulabilirsiniz.Eserlerinden örnekSultan Bâyezîd için yazılmış kasîdeden:
Bazı gazelleriAla Gözlü Nazlı Dilber Bad-ı Saba Sevdiğime Gidersen Behey Dilber Sana Gonül Vereli Ben Güzelim Deyu Havadan Uçma Beyaz Göğsün Bana Karşı Bizden Selam Olsun Gül Yüzlü Yar Bugün Ben Bir Bağa Girdi Bugün Ben Bir Güzel Gördüm Bülbül Ne Yatarsın Yaz Bahar Oldu Dağlara Gel (Grup Yorum Seslendirmiştir) Dila Gör Bu Cihan İçre Ey Benim Nazlı Cananım Peri Cihana Sen Gibi Dilber Garip Turna Bizi Senden Soran Hey Ağalar Bir Sevdaya Uğradı Hey Ağalar Zaman Azdır Kurtulamam Üç Nesnenin Elinden Mecnun'a Dönmüşüm Bilmem Gezdiği Sözün Bilmez Bazı Nadan Elinden Şunda Bir Dilbere Gönül Düşürdüm Kaynakça
|
