Yine Bir Gül-nihâl, 19. yüzyılda[ne zaman?] Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi tarafından râst makamında bestelenmiş bir valstir. 3/4’lük vals ritminde, semai usülünde, bestelenmiş eser Osmanlı İmparatorluğu'nda Batılılaşma hareketlerinin Osmanlı müziği icra eden bestecileri etkilediği bir dönemde yazılmıştır.[1] Keman virtüözü Cihat Aşkın eseri "Türk müziğindeki ilk vals örneği" olarak nitelendirmiştir.[2]
Beste
Râst makamındaki semai bestesinin başındaki aranağme Udî Nevres Bey tarafından yazılmıştır ve eserin aslında aranağme yoktur.
Güfte
| Osmanlı Türkçesi
|
|
Türkçe
|
| ینه بر گل‌نهال آلدی بو گوڭلمی
سیم تن غنجه فم بی‌بدل اول گوزل
|
|
Yine bir gül-nihâl aldı bu gönlümü
Sîm-ten gonca-fem bî-bedel ol güzel
|
| آتشین رخلری یاقدی بو گوڭلمی
پر‌اداء پر‌جفاء پك گوچوك پك گوزل
|
|
Âteşîn ruhleri yaktı bu gönlümü
Pür-edâ' pür-cefâ' pek küçük pek güzel
|
| گورمدیم كیمسه‌ده بویله بر دل‌روبا
بویله قاش بویله گوز بویله أل بویله یوز
|
|
Görmedim kimsede böyle bir dil-rûbâ
Böyle kaş böyle göz böyle el böyle yüz
|
| عاشقڭ باغرینی اوزمه‌یه گوز سوزر
الامان پك يامان هر زمان اول گوزل
|
|
Âşıkın bağrını üzmeye göz süzer
El-âmân pek yaman her zamân ol güzel
|
Kaynakça
