İsviçre Hava Kuvvetleri
İsviçre Hava Kuvvetleri (Almanca: Schweizer Luftwaffe; Fransızca: Forces aériennes suisses; İtalyanca: Forze aeree svizzere; Romanşça: Aviatica militara svizra) 31 Temmuz 1914'te ordunun bir parçası olarak kurulan ve Ekim 1936'da bağımsız bir hizmete dönüştürülen bir İsviçre Silahlı Kuvvetleri bölümüdür. Barış zamanlarında, Dübendorf operasyonel hava kuvvetleri merkezidir. İsviçre Hava Kuvvetleri çeşitli sabit üslerden işletilir ama personeli de geçici uçak pistlerinden hava operasyonlarını gerçekleştirmek için eğitilmişlerdir. Kriz ya da savaş halinde, bu durumlar için özel olarak hazırlanmış çeşitli yol uzantıları vardır. Tarihiİlk Yıllarİsviçre'deki ilk askerî havacılık İsviçreli baloncu Eduard Spelterini öncülüğünde balon ulaşımı biçimindeydi, ama 1914'e kadar hava kuvvetleri için hala yeteri kadar resmî destek yoktu. I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesi mecburen fikirleri değiştirdi ve süvari subayı Theodor Real bir hava kuvveti oluşturmakla görevlendirildi. Real, Bern'de bir havaalanında üç sivil uçağa el koydu ve başlangıçta Wankdorf Stadyumu yakınlarındaki geçici bir havaalanında, daha sonra kalıcı olarak Dübendorf'a taşınarak dokuz pilotu eğitmeye koyuldu. İsviçre savaş boyunca tarafsız ve ayrı kaldı, bu nedenle hava kuvvetleri faaliyetlerini eğitim, idman, keşif ve devriye ile sınırlandı.[2] Sadece 1930'larda, kötüleşen uluslararası statüyle, büyük maliyetli etkili bir hava kuvvetleri kuruldu, Almanya, İtalya ve Fransa'dan ayrı ayrı sipariş edilen o dönemin güncel savaş uçakları Messerschmitt Bf 109, Macchi MC.202 ve Morane-Saulnier D‐3800 (Morane uçaklar İsviçre lisanslıydı) kullanıldı.[3] İsviçre Hava Kuvvetleri, Ekim 1936'da özerk askeri bir birlik haline geldi.[2] II. Dünya Savaşıİsviçre II. Dünya Savaşı boyunca tarafsız kalmasına rağmen, özellikle 1940'taki Fransa Savaşı sırasında, başlangıçta Alman uçakları olmak üzere iki taraftan da savaşçıların sayısız hava sahası ihlaliyle uğraşmak zorunda kaldı. Alman iktidarından gelen bir tehdit muhtırası General Guisan'ı İsviçre sınırları üzerindeki hava savaşını yasaklamaya zorlamadan önce, İsviçre pilotları saldırıya başladı ve on bir Alman uçağını düşürdü, bununla beraber kendilerine ait iki uçağı da kaybetti. Savaşta daha sonra, Müttefik bombardıman saldırısı İngiliz ya da ABD bombardıman uçaklarını İsviçre hava sahasına getirdi, bunlar güvenli bir sığınak arayan zarar görmüş uçaklar ya da hatta ara sıra kazayla İsviçre şehirlerini bombalayan uçaklardı. İsviçre uçakları, tek başına duran uçakları durdurarak ve karaya indirerek ekiplerini göz altına almaya girişti. Savaş boyunca yalnızca bir İsviçreli pilot, Eylül 1944'te Amerikalı bir asker tarafından vurularak öldürüldü. Eylülden itibaren, Müttefik uçaklar tarafından kazayla yapılan saldırıları engellemek için İsviçre uçaklarının kanatlarına kırmızı ve beyaz tarafsızlık bantları eklendi.[4] Resmi İsviçre kayıtlarına göre savaş boyunca İsviçre bölgesinde karaya inen 198 ve kaza yapan 56 yabancı uçakla birlikte toplam 6051 hava sahası ihlali belirlenmiştir. Soğuk SavaşII. Dünya Savaşı'ndan sonra servisin adı İsviçre Hava Kuvvetleri ve Uçaksavar Komutası (Schweizerische Flugwaffe Kommando der Flieger und Fliegerabwehrtruppen) olarak değiştirildi ve 1966'da şimdiki adı Schweizer Luftwaffe ile ordudan bağımsız ayrı bir servis haline geldi.[5] Yakın zamanda beklenen ve bu sefer nükleer silah içeren yeni bir dünya savaşı olasılığıyla, İsviçre ordusunun harcamaları arttı ve jet uçaklar tahsis edildi: 1950'de 75 adet de Havilland Vampire, hemen ardından onu takip eden 100'den fazla de Havilland Venom ve aynı sayıda Hawker Hunter. Vampire ve Hunter uçaklar sırayla 1990 ve 1994'e kadar aktif hizmete devam ederken, Venom uçaklar 1983'e kadar hizmet etti. İsviçre de, II. Dünya Savaşı sonrası artan ABD stoklarından North American P-51 Mustang satın alan Avrupa ülkeleri arasındaydı. Soğuk Savaş sonrası1980'lerin sonunda değişen siyasi ve askeri dünya şartları, İsviçre Hava Kuvvetlerinde çok maksatlı uçak ihtiyacı demekti. Değerlendirmelerden sonra, F/A-18 Hornet'in performansı seçilmesinde belirleyici faktör oldu. Taşıyıcı tabanlı operasyonlar için tasarlanan uçağın dik kalkışlı kısa pistlerdeki operasyonlar için biçilmiş kaftan olduğu düşünüldü. Radarı, F/A-18'in uzun menzilli ve güdümlü füzeli birçok hedefi belirlemesini ve aynı anda yakalamasını sağlar. Şu anki durumİsviçre Hava Kuvvetleri geleneksel olarak yıllar boyunca, yaklaşık 150 uçak envanteriyle birlikte, pilotları dahil milis tabanlı bir servis olmuştur. 1966'da ordudan ayrılarak oluşsa da, hava kuvvetleri geçmişten günümüze küçülmekte (şu an yaklaşık 230 onarılmış helikopter) ve daha az sayılı küçük profesyonel bir kadro ve genel görevler için az eğitimli asker personel ile hareket etmektedir.[6] Günümüzde İsviçre Hava Kuvvetlerinin çağırabileceği yaklaşık 20000 yedek ile beraber 1600 profesyonel askerî personel gücü vardır.[1] Misyon1995'te İsviçre, İsviçre hava sahası kontrolünü en önemli ve temel öncelik yapan bir savunma planı uyguladı. Bu misyonu başarmak için hava kuvvetlerinin modernleşmesi referandum konusu oldu.[5] İsviçre Hava Kuvvetlerinin misyonu aşağıdaki gibidir:[5]
Air policing
EnvanterUçaklar
Uçaksavar
Eski radar sistemleri
Eski uçaksavar sistemleri
Denenmiş İsviçre uçaksavar sistemleriİsviçreli şirketler tarafından teklif edilmiş ve İsviçre Hava Kuvvetleri tarafından denenmiş ancak satın alınmamış hava savunma sistemleri.
100. yıl dönümü2014'te, İsviçre Hava Kuvvetleri kendisinin 100., Patrouille Suisse'in 50. ve PC 7Team'in 25. yıl dönümünü kutladı. Kutlamanın temel odağı Payern'de bir Air14 hava gösterisiydi (30–31 Ağustos ve 6–7 Eylül).[21] Ayrıca bakınızDış bağlantılarKaynakça
Information related to İsviçre Hava Kuvvetleri |