|
李時輝李時輝，號惟青，山东青州府益都縣軍籍，颜神镇人。明朝政治人物、進士出身。 生平万历十六年戊子科舉人，十七年（1589年）己丑成进士。初授陝西西安府推官，任真执法。法當，即上官郡邑吏所共出，必入之；法不當，即上官郡邑吏所共入，必出之。郡邑吏贤，即上官所甚憎，全护之；不贤，即上官所甚愛，摘去之。以此得刚正譽，亦多忌者。然公廉，无能毁之。公仕不携家，独一笥，每出行部，則寄僚长舍中，门不下键而行，其清如此[1]。入爲兵部主事，复降大同府推官。邑人通政曹璜有传，秃翁李贽《焚书》有《答李惟青书》[2]。 家族父李宝，號鲁峰，教諸子以儒学显，而自隐居药笼間，人慕其樂，易所居辄倍售，同业皆不及。又卜别业孝水之滨，种植竹树，蓄琴酒，狎渔樵以自娱。兄李时华，字还青，万历癸酉乡科。 参考资料
|
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
