|
Ірыда
  Іры́да (стар.-грэч.: Ἶρις) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[3] першапачаткова ўвасабленне і багіня вясёлкі, дачка Таўманта і Электры[4], сястра гарпій. Жонка Зефіра[5]. Паводле адной з версій, нарадзіла ад Зефіра Эраса[6]. Галоўная роля Ірыды — быць вястункай богаў[7], даручэнні якіх яна разносіць са шпаркасцю ветра па зямлі, у марскія глыбіні і нават у пекла. Зеўс пасылае яе з кубкам набраць вады са Стыкса[8]. Як багіня вясёлкі[9], якая з’яўляецца пасля дажджу ў хмары ці ў пырсках вады, Ірыда стаяла блізка да марскіх божастваў. У паэтаў яна з’яўляецца часам прыслужніцай Геры і выканаўцам яе даручэнняў, падобна таму як Гермес адыгрывае тую ж ролю пры Зеўсе. Яна рыхтавала ложа для Зеўса і Геры[10]. Малюецца Ірыда часцей за ўсё ў палёце, з распасцёртымі вялікімі крыламі, з кадуцэем ці чарай у руцэ. Называецца «златакрылай»[11]. Па рацыяналістычным вытлумачэнні, паходзіць з воблака[12]. Дзеючая асоба трагедыі Еўрыпіда «Геракл», камедыі Арыстафана «Птушкі», п’есы Ахея Эрэтрыйскага «Ірыда». Па імі багіні вясёлкі названа кветка касач (Iris) — за багацце варыянтаў яе афарбоўкі, і хімічны элемент Ірыдый, злучэнні якога таксама маюць мноства колераў. Імем Ірыды таксама названы астэроід (7) Ірыда, адкрыты ў 1847 годзе Зноскі
Спасылкі
Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
