Абруцы
Абру́цы (іт. Abruzzi) — вобласць у Італіі, адміністрацыйны цэнтр — г. Л’Акуіла. Насельніцтва складае 1280 тыс. чалавек (2008), г.з. каля 2,2 % ад насельніцтва краіны. Рэгіён займае 14-е месца па колькасці жыхароў. Падзяляецца на правінцыі: ГеаграфіяРэгіён Абруцы знаходзіцца ў сярэдняй частцы Апенінскага паўвострава, на ўзбярэжжы Адрыятычнага мора, прыкладна за 100 км на ўсход ад Рыма. Плошча рэгіёна складае 10794 км² (13-е месца ў Італіі), дзве траціны тэрыторыі занята гарамі. Уэбярэжжа раўніннае, на захадзе — Абруцкія горы. Найвышэйшыя пункты Абруцы — Корна-Грандэ (Corno Grande) (2914 м) і Монтэ-Амара (Monte Amaro) (2795 м). Клімат і расліннасць міжземнаморскага тыпу. ГісторыяУ старажытнасці Aprutium, быў заселяны італійскімі плямёнамі. У 304 да н.э. падпарадкаваны рымлянамі. У VII ст. тэрыторыя сённяшняга рэгіёна захоплена лангабардамі, яе паўночная частка склала аснову княства Спалета, а паўднёвая адышла да Княства Беневента. Каля IX ст. тэрыторыя стала называцца Абруцы. З XII ст. пад уладай нарманаў, у складзе Каралеўства Сіцылія. З 1282 г. у складзе Каралеўства Неапаля. З 1861 г. у складзе Аб’яднанага Італьянскага Каралеўства. ЭканомікаВобласць аграрная. Галоўныя культуры: пшаніца, кукуруза, цукровыя буракі, бульба, на ўзбярэжжы — аліва, вінаград, цытрусавыя і інш. На горных пашах авечкагадоўля. Развіты цукровая, вінаробная, алейная, тытунёвая, хімічная, машынабудаўнічая, электронная прамамысловасць. Развіта рыбалоўства. Вядомыя асобыГл. таксамаЗноскіЛітаратура
Спасылкі
|