Кнуд V

Кнуд V
дацк.: Knud V
манарх Даніі 1147 — 1157
Сумесна з	Свен III Гратэ
Папярэднік	Эрык III
Пераемнік	Вальдэмар I Вялікі
Нараджэнне	1129
Смерць	29 лістапада 1157(1157-11-29) Роскіле, Данія, Каралеўства Данія
Род	Эстрыдсены
Бацька	Магнус I Моцны
Маці	Рыкса Баляславаўна
Жонка	Хелена Шведская[1]
Дзеці	Нільс Орхускі[d], Вальдэмар Кнудсан[d], Хільдэгарда Дацкая[d] і Брыгіта Дацкая[d]
Веравызнанне	хрысціянства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кнуд V (дацк.: Knud 5., 1129 — 9 жніўня 1157, Роскіле) — кароль Даніі з 1146 года. Суправіцель Свена III і Вальдэмара I.

Унук дацкага караля Нільса, сын Магнуса Моцнага. Пасля адрачэння Эрыка III феадалы Ютландыі абвясцілі яго каралём. Наступныя некалькі гадоў ён дарэмна спрабаваў перамагчы ў барацьбе са сваім траюрадным братам Свенам III — кіраўніком Зеландыі. У 1151 годзе Кнуд быў выгнаны з Даніі. Яго просьба да імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Фрыдрыху I дапамагчы дазволіла яму стаць толькі суправіцелем Свена III.

Сакрэтны саюз з Вальдэмарам (сын Кнуда Лаварда, забітага бацькам Кнуда V) прывёў да ўцёкаў Свена III з краіны ў 1154 годзе. Кнуд і Вальдэмар сталі разам кіраваць краінай. Паводле вынікаў новай міжусобнай вайны ў 1157 годзе Кнуд стаў кіраўніком Зеландыі, але падчас святкавання прымірэння ў Роскіле меркавана быў забіты воінамі Свена III.

• Канут (Кнут), король // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.