Павел I (кароль Грэцыі)

Павел I
грэч. Παύλος, Βασιλεύς των Ελλήνων
7-ы кароль Грэцыі 1 красавіка 1947 — 6 сакавіка 1964
Папярэднік	Георг II
Пераемнік	Канстанцін II
Нараджэнне	14 снежня 1901(1901-12-14)[1][2][…] Афіны, Афіны[d], Цэнтральныя Афіны[d], Атыка[d], Грэцыя[3]
Смерць	6 сакавіка 1964(1964-03-06)[3][1][…] (62 гады) Каралеўскія могілкі Татой, Атыка[d], Грэцыя
Месца пахавання	Каралеўскія могілкі Татой
Род	House of Glücksburg (Greece)[d]
Бацька	Канстанцін I, кароль Грэцыі
Маці	Сафія Пруская
Жонка	Фрэдэрыка Гановерская[d][4]
Дзеці	Софія Грэчаская, каралева Іспаніі[5], Канстанцін II, кароль Грэцыі[5] і Ірына Грэчаская[d][5]
Веравызнанне	Грэчаскае праваслаўе
Аўтограф
Манаграма
Званне	фельдмаршал
Бітвы	Другая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел I (грэч. Παύλος, Βασιλεύς των Ελλήνων; 14 снежня 1901, Афіны — 6 сакавіка 1964, Афіны) — кароль Грэцыі (1947—1964).

Прадстаўнік дынастыі Глюксбургаў, грэчаскай галіны Ольдэнбургскай дынастыі. У маладосці прайшоў падрыхтоўку марскога афіцэра. З 1917 па 1920 Павел I жыў у эміграцыі са сваім бацькам, каралём Грэцыі Канстанцінам I. З 1923 па 1935 і з 1941 па 1946 таксама знаходзіўся ў эміграцыі сумесна з братам, каралём Грэцыі Георгам II. У 1935 годзе абвешчаны наследным прынцам. Падчас Другой сусветнай вайны ўваходзіў у склад грэчаскага ўрада ў выгнанні ў Лондане і ў Каіры. З Каіра пасылаў радыёзвароты да грэчаскага народу. Вярнуўся ў Грэцыю ў 1946 годзе. У 1947 пасля смерці брата, караля Георга II, стаў каралём Грэцыі. Гэта быў перыяд Грамадзянскай вайны ў Грэцыі паміж грэцкімі камуністамі і ўрадам рэспубліканцаў, нацыяналістаў і раялістаў.