Ярамір Аляксандравіч Печкін
Ярамір Аляксандравіч Печкін (5 мая 1926, г. Ленінград − 17 чэрвеня 1976) — беларускі скульптар і архітэктар. БіяграфіяВучыўся ў 1943—1945 гадах у Казанскім мастацкім вучылішчы, у 1952 годзе скончыў архітэктурнае аддзяленне Інстытута жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Рэпіна ў Ленінградзе. Дыпломная праца — праект будынка мастацкага інстытута ў Маскве. У 1954—1957 гадах выкладаў у Беларускім політэхнічным інстытуце[1]. Удзельнік мастацкіх выставак з 1960 года. Член Беларускага саюза мастакоў з 1958 года. ТворчасцьПрацаваў у манументальнай скульптуры і архітэктуры. Асноўныя творы: абеліск у гонар вызвалення г. Жлобіна ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў; скульптурная група «Марыя і Антаніна Лузгіны — обальскія камсамолкі-падпольшчыцы» (1965); фрыз і барэльеф «Партызаны» ў кінатэатры «Партызан» у г. Мінску (1967); рэльеф на помніку партызанам (1967—1968; архітэктар Ю. Шпіт) і скульптурная група «Плыўцы» ў пансіянаце на возеры Нарач; афармленне інтэр’ера рэстарана «Каменная кветка» ў г. Мінску (у сааўтарстве з Б. А. Няпомняшчым); партрэты М. Бакланава і С. Баткоўскага; медальёны «Вызваленне Мінска», «Абаронцы Брэсцкай крэпасці», «Манумент героям Айчыннай вайны» і іншыя[1]. Творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах БСМ. ЗноскіЛітаратура
|