Аўгуст Залескі

Аўгуст Залескі
польск.: August Zaleski
Урад Польшчы ў выгнанні 9 чэрвеня 1947 — 7 красавіка 1972
Папярэднік	Уладзіслаў Рачкевіч
Пераемнік	Станіслаў Астроўскі
Нараджэнне	13 верасня 1883(1883-09-13)[1] Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя[2]
Смерць	7 красавіка 1972(1972-04-07)[3][4][…] (88 гадоў) Лондан, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан[d], Англія, Вялікабрытанія[5]
Месца пахавання	Newark Cemetery[d]
Партыя	беспартыйны
Адукацыя	Лонданская школа эканомікі і палітычных навук
Аўтограф
Узнагароды	Мальтыйскі ордэн
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аўгуст Залескі (польск.: August Zaleski; 30 верасня 1883 — 7 красавіка 1972) — польскі палітык і дыпламат, прэзідэнт Польшчы ў выгнанні.

Пасля абвяшчэння незалежнасці Польшчы ў 1918 годзе быў на дыпламатычнай службе. Быў амбасадарам у Швейцарыі, Грэцыі і Італіі. У 1926—1932 гадах працаваў міністрам замежных спраў, у 1935—1938 гадах быў сенатарам. Удзельнічаў у працы Лігі Нацый.

Пасля акупацыі Польшчы Германіяй і СССР у 1939 годзе жыў у эміграцыі ў Францыі. У 1939—1941 гадах займаў пасаду міністра замежных спраў у польскім эміграцыйным урадзе генерала Уладзіслава Сікорскага. Быў праціўнікам усходняй палітыкі Сікорскага, рэзка пратэставаў супраць пагаднення Сікорскага-Майскага, у сувязі з чым у 1941 годзе падаў у адстаўку. З 1943 па 1945 год займаў пасаду кіраўніка прэзідэнцкай службы Уладзіслава Рачкевіча.

У 1947 годзе пасля смерці Рачкевіча стаў прэзідэнтам Польшчы ў выгнанні. Пасля завяршэння кадэнцыі ў 1954 годзе ён падоўжыў тэрмін свайго прэзідэнцтва на нявызначаны тэрмін, што прывяло да разрыву з некаторымі польскімі палітыкамі-эмігрантамі. Затым стварыў так званую «Раду трох», якая зноў надала яму прэзыдэнцкія паўнамоцтвы. Перад смерцю ў 1972 годзе вылучыў Станіслава Астроўскага кандыдатам у прэзідэнты ў выгнанні і перадаў свае паўнамоцтвы пераемніку.