Γρηγόριος Γ΄ Γκίκας
Ο Γρηγόριος Γ' Γκίκας (1724-1777) ήταν Φαναριώτης, με απώτερη καταγωγή από τη Βόρειο Ήπειρο, Ηγεμόνας (Πρίγκιπας) της Βλαχίας και της Μολδαβίας.[3] Γιος του Αλέξανδρου Α΄ Γκίκα, μεγάλου Διερμηνέως της Υψηλής Πύλης. Πριν αναλάβει την ηγεμονία της Μολδαβίας το 1764, είχε υπηρετήσει την Οθωμανική αυτοκρατορία ως Δραγουμάνος του Στόλου και Μέγας Δραγουμάνος της Πύλης. Το 1768 αποσύρθηκε από το θρόνο της Μολδαβίας για να αναλάβει το θρόνο της Βλαχίας. Κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου του 1768-1774, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ρώσους και στάλθηκε στην Αγία Πετρούπολη. Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, ξαναγύρισε στη Κωνσταντινούπολη, και ανέλαβε εκ νέου την ηγεμονία της Μολδαβίας. Γρήγορα όμως, αντιτιθέμενος στην εκχώρηση της Βουκοβίνας (περιοχή της Μολδαβίας) στους Αυστριακούς, προκάλεσε την οργή του σουλτάνου, ο οποίος διέταξε τον αποκεφαλισμό του. ΟικογένειαΟ Γρηγόριος Γ' νυμφεύτηκε την Αικατερίνη Ρίζου-Ραγκαβέ και είχε γιο τον
Παραπομπές
Πηγές
|