Το Ελαφοχώρι είναι κτισμένο σε υψόμετρο 500 μέτρων και βρίσκεται βορειοανατολικά της Καβάλας[3], στην ευρύτερη περιοχή της οροσειράς της Λεκάνης[4].
Στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν μουσουλμανικό χωριό και ήταν γνωστό ως Καρατζά Όβασι. Σύμφωνα με την στατιστική του ελληνικού στρατού του 1913 είχε 409 κατοίκους.[5] Μετά την προσάρτησή του στην Ελλάδα ονομαζόταν Καρατζόβα, ενώ το 1926 έλαβε τη σημερινή του ονομασία.
Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στο Ελαφοχώρι εγκαταστάθηκαν 62 οικογένειες Ελλήνων προσφύγων.[6] Σύμφωνα με την απογραφή του 1928 είχε 234 κατοίκους.[3] Το 1934 το Ελαφοχώρι αποσπάστηκε από την κοινότητα Μακρυχωρίου και ορίστηκε έδρα της κοινότητας Ελαφοχωρίου, στην επαρχία Νέστου. Με το πρόγραμμα Καποδίστριας εντάχθηκε στον δήμο Ορεινού[7] και από το 2011 υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Νέστου.
Κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής Κατοχής το Ελαφοχώρι καταστράφηκε από τον βουλγαρικό στρατό διότι ήταν βάση ανταρτών του ΕΛΑΣ, ενώ οι κάτοικοί του υποχρεώθηκαν να το εκκενώσουν.[4] Από τον οικισμό καταγόταν ο μακεδονομάχος Μιχαήλ Παληούρας.[8]
Στο χωριό σώζονται δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Μοναδικά όσον αφορά την περιοχή του πρώην δήμου Ορεινού είναι τα διώροφα πλατυμέτωπα σπίτια με χαγιάτι στην μεγάλη πλευρά του ισόγειου που σώζονται στο Ελαφοχώρι.[9]
↑ 4,04,1Τάσος Χατζηαναστασίου, Αντάρτες και Καπετάνιοι. Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942 - 1944, εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2003, σελ. 199.
↑«Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». statistics.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2017.CS1 maint: Unfit url (link)
