Ιουλία Σοαιμιάς

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.

Ιουλία Σοαιμιάς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	180 Χομς
Θάνατος	11  Μαρτίου 222 Ρώμη
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Σέξτος Βάριος Μάρκελλος[1]
Σύντροφος	Καρακάλλας
Τέκνα	Ηλιογάβαλος[1]
Γονείς	Ιούλιος Άβιτος Αλεξιανός[1] και Ιουλία Μαέσα[1]
Αδέλφια	Ιουλία Αβίτα Μαμαία[1]
Οικογένεια	Δυναστεία των Σεβήρων
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ιουλία Σοαιμιάς Βασσιάνα (180 - 11 Μαρτίου 222) από τη Δυναστεία της Έμεσας ήταν ευγενής από τη Συρία, μητέρα τού Ελαγάβαλου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων (βασ. 218-222). Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Έμεσα της Συρίας· η εκ μητρός θεία της Ιουλία Δόμνα ήταν σύζυγος τού Σεπτίμιου Σεβήρου (βασ. 193-211).

Ήταν η πρώτη κόρη τού Γάιου Ιουλίου Άβιτου Αλεξιανού και της Ιουλίας Μαίσας ισχυρής Συριο-Ρωμαίας ευγενούς. Αδελφή της ήταν η Ιουλία Αβίτα Μαμαία, μητέρα του Αλέξανδρου Σεβήρου (βασ. 222-235).

Παντρεύτηκε τον Σέξτο Βάριο Μάρκελλο από την τάξη των ιππέων, από την Απάμεια της Συρίας. Όπως όλα τα μέλη της δυναστείας των Σεβήρων, το ζεύγος έμενε στη Ρώμη· ο σύζυγος της Ιουλίας Σοαιμιάδας έγινε Συγκλητικός. Έκαναν δύο τέκνα: τον Σέξτο Βάριο Άβιτο Βασσιανό, που έγινε αυτοκράτορας με το όνομα Ελαγάβαλος και ακόμη έναν γιο. Ο σύζυγός της ήταν Ρωμαίος κυβερνήτης της Νουμιδίας, όταν περί το 215 απεβίωσε. Η Ιουλία Σοαιμιάς και οι δύο γιοί της τού αφιέρωσαν έναν επιτύμβιο λίθο, που βρέθηκε στο Βελλέτρι, κοντά στη Ρώμη. Ο λίθος έφερε επιγραφή στα Λατινικά και στα Ελληνικά και αναφέρεται στην πολιτική του σταδιοδρομία, τους τίτλους και τις διακρίσεις που έλαβε.

Το 217 ο εξάδελφός της Καρακάλλας (γιος της Ιουλίας Δόμνας και του Σεπτίμιου Σεβήρου, βασ. 211-217) σκοτώθηκε και ο Μακρίνος (βασ. 217-218) ανήλθε στον θρόνο. Επετράπη στην οικογένειά της να επιστρέψει στη Συρία μαζί με τον τεράστιο πλούτο της, έτσι επέστρεψαν στην Έμεσα. Εκεί ο γιος της Βασσιανός έγινε αρχιερέας του Συριακού θεού Ελαγάβαλου.

Τότε η μητέρα της Ιουλία Μαίσα, χρησιμοποιώντας τον αμύθητο πλούτο και τον ισχυρισμό, ότι ο Καρακάλλας είχε κοιμηθεί με την Ιουλία Σοαιμιάδα και πως ο Βασσιανός ήταν νόθο τέκνο του, έπεισε την 3η Λεγεώνα, που στάθμευε κοντά στην Έμεσα και επισκεπτόταν περιστασιακά την πόλη, να ορκιστεί πίστη στον Βασσιανό. Αργότερα ο Βασσιανός προσκλήθηκε με τη μητέρα του στο στρατόπεδο, ντύθηκε την πορφύρα και στέφθηκε αυτοκράτορας από τους στρατιώτες.

Ο Κάσσιος Δίων καταγράφει διαφορετικό το συμβάν: ότι ο Γκάννυς, εραστής της Ιουλίας Σοαιμιάδας, που προστάτευε τον Βασσιανό ως επίτροπός του, μία νύχτα τον έντυσε με τα ενδύματα του Καρακάλλα και τον εισήγαγε λαθραία στο στρατόπεδο, χωρίς να το γνωρίζουν η Σοαιμιάδα και η Μαίσα. Όμως αυτή η εκδοχή μοιάζει μεταγενέστερη επινόηση, για να δείξει ότι η Μαίσα δεν ήταν ενήμερη για το πραξικόπημα. Η εκδοχή του Ηρωδιανού λέει, πως το πραξικόπημα χειρίστηκε η Μαίσα και η οικογένειά της μόνο. Ωστόσο αργότερα ο εγγονός της υποστηρίχθηκε από τους ιππείς και τους Συγκλητικούς της Έμεσας, που δείχνει ότι δεν έδρασε μόνη της.

Όπως και να έχει, ο Βασσιανός στη μάχη της Αντιόχειας το 218 νίκησε τον Μακρίνο και εισήλθε στην πόλη ως αυτοκράτορας. Ο Μακρίνος διέφυγε, πιάστηκε όμως στη Χαλκηδόνα και εκτελέστηκε στην Καππαδοκία.

• Gibbon, Edward (1776): The History of the Decline and Fall of the Roman Empire. p. 182
• Icks, Martijn (2011): The Crimes of Elagabalus: The Life and Legacy of Rome's Decadent Boy Emperor, p. 11, ISBN 1848853629.