Η Μακ Λέιν γεννήθηκε στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνιας το 1934. Οι γονείς της, ο καθηγητής ψυχολογίας Άιρα Όουενς Μπίτι και η καθηγήτρια υποκριτικής Κάθλιν Κορίν Μακ Λέιν[15], της έδωσαν το όνομά της για να τιμήσουν την ηθοποιό παιδί-θαύμαΣίρλεϊ Τεμπλ. Όταν η Μακ Λέιν ήταν ακόμη σε μικρή ηλικία, η οικογένειά της μετακόμισε αρχικά στο Νόρφολκ κι έπειτα στο Άρλινγκτον, όπου ο πατέρας της διορίστηκε στο γυμνάσιο Τόμας Τζέφερσον.
Η Μακ Λέιν, ως παιδί είχε αδύναμους αστραγάλους και η μητέρα της αποφάσισε να την πάει να μάθει μπαλέτο. Δούλεψε σκληρά ώστε να γίνει καλή μπαλαρίνα και δεν έχασε ούτε ένα μάθημα κατά τη διάρκεια της εφηβείας της. Ήταν η ψηλότερη της τάξης της και συχνά αναλάμβανε ανδρικούς ρόλους σε κλασικά έργα όπως Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα του Προκόφιεφ και Η ωραία κοιμωμένη του Τσαϊκόφσκι. Σύντομα όμως αποφάσισε ότι δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει επαγγελματίας μπαλαρίνα, καθώς ήταν πολύ ψηλή και δεν είχε την σωματική διάπλαση χορεύτριας κλασικού μπαλέτου. Μετά την ενηλικίωση της, κατέφυγε στο Μπρόντγουεϊ για να γίνει χορεύτρια, αλλά την κέρδισε η υποκριτική.
Φοίτησε στο λύκειο Ουάσινγκτον-Λι, όπου συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις. Το καλοκαίρι πριν από τη χρονιά της αποφοίτησής της βρισκόταν στη Νέα Υόρκη και κατάφερε να βρει δουλειά στο Μπρόντγουεϊ ως αντικαταστάτρια της ηθοποιού Κάρολ Χέινι στο μιούζικαλThe Pajama Game. Όταν η Χέινι έσπασε τον αστράγαλό της, την αντικατέστησε η Μακ Λέιν. Μερικούς μήνες μετά και αφού η Χέινι ανάρρωνε ακόμη, βρέθηκε στο κοινό ο παραγωγός Χαλ Ουόλις που πρόσεξε τη Μακ Λέιν. Η Μακ Λέιν με τη βοήθεια του Ουόλις υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρία Paramount. Μερικούς μήνες αργότερα όμως η Μακ Λέιν έσπασε το συμβόλαιο με την εταιρία λόγω διαφωνιών και έκανε αγωγή στον Ουόλις[16].
Ήμουν σίγουρη ότι θα κέρδιζα το όσκαρ για την Γκαρσονιέρα. Αλλά αργότερα η Ελίζαμπεθ Τέιλορ υπέστη τραχειοτομή.
Την επόμενη χρονιά συμπρωταγωνίστησε με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία του Γουίλιαμ ΓουάιλερΟι ψίθυροι που αποτελεί μεταφορά του θεατρικού έργου της Λίλιαν Χέλμαν, The Children's Hour. Δυο χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε στη λίστα των υποψηφίων των βραβείων Όσκαρ για την ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ Η τροτέζα(Irma La Douce, 1963). Αυτή τη φορά έχασε από την Πατρίσια Νιλ που κέρδισε το όσκαρ για την ταινία Άγριος σαν θύελλα(Hud). Το 1970 ο Ντον Σίγκελ, σκηνοθέτης της στην ταινία Οι γύπες πετούν χαμηλά (Two Mules for Sister Sara), είπε για εκείνη:
Είναι δύσκολο να νιώσεις ζεστασιά πλάι της. Είναι ελάχιστα θηλυκή και έχει κότσια. Είναι πάρα πολύ δύσκολη[17].
Η Μακ Λέιν το 1970, άσκησε αγωγή στην 20th Century Fox για αθέτηση συμβολαίου, όταν η εταιρία ανέβαλε την παραγωγή της ταινίας Bloomer Girl, στην οποία επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει. Η εταιρία, προκειμένου να μην της παράσχει αποζημίωση, της πρότεινε κάποιο ρόλο στην ταινία Big Country, Big Man. Όταν η Μακ Λέιν δε δέχτηκε, η υπόθεση πήγε στο ανώτατο δικαστήριο της Καλιφόρνιας.
Το 1977 έλαβε την τέταρτή της υποψηφιότητα για όσκαρ για την ταινία Η κρίσιμη καμπή, όπου υποδύθηκε στο πλευρό της Αν Μπάνκροφτ μια μπαλαρίνα που αποσύρεται από το μπαλέτο. Το 1983 ήρθε η ώρα της να κερδίσει το πολυπόθητο αγαλματίδιο με τη συμμετοχή της στην ταινία του Τζέιμς Λ. ΜπρουκςΣχέσεις στοργής(Terms Of Endearment). Στην ταινία αυτή που κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας εκείνη τη χρονιά υποδυόταν την ψυχρή μητέρα της Ντέμπρα Ουίνγκερ. Το 1988 κέρδισε ακόμη μια χρυσή σφαίρα για την ταινία Μαντάμ Σουζάτσκα(Madame Sousatzka).
Η Μακ Λέιν συνέχισε να συμμετέχει σε σημαντικές παραγωγές, όπως την ταινία του 1989 Ανθισμένες μανόλιες(Steel Magnolias), όπου πρωταγωνίστησε πλάι στις Σάλι Φιλντ και Τζούλια Ρόμπερτς, ενώ το 2000 έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο στην ταινία Bruno. Άλλες σημαντικές ταινίες που κοσμούν τη φιλμογραφία της είναι οι εξής: Γλυκιά Τσάριτι(Sweet Charity, 1970) σε σενάριο Φεντερίκο Φελίνι, Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς(Being There, 1979) στο πλευρό του Πίτερ Σέλερς, Φλερτάροντας τη ζωή(Postcards From The Edge, 1990), πλάι στη Μέριλ Στριπ, Ξεχωριστοί άνθρωποι (Used People, 1992) και Ο φρουρός της Τες πλάι στον Νίκολας Κέιτζ.
Πιο πρόσφατες συμμετοχές της στη μεγάλη οθόνη αποτελούν οι ταινίες Οι φήμες λένε (Rumor Has It, 2005) πλάι στον Κέβιν Κόστνερ και την Τζένιφερ Άνιστον και το Έλα στη θέση μου (In Her Shoes, 2005) πλάι στην Κάμερον Ντίαζ.
Η Μακ Λέιν έχει επίσης συμμετάσχει σε τηλεοπτικές παραγωγές, όπως την τηλεταινία του 2000 These Old Broads, πλάι στις Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Τζόαν Κόλινς και Ντέμπι Ρέινολντς, καθώς και την τηλεταινία του 2010 Coco, βασισμένη στη ζωή της Κοκό Σανέλ, για την οποία προτάθηκε για βραβείο Έμμυ.
Το 2012 συμπρωταγωνίστησε με τον Τζακ Μπλακ στην κωμωδία Μπέρνι (Bernie) κι εμφανίστηκε πλάι στη Μάγκι Σμιθ στην τηλεοπτική σειρά Ο πύργος του Ντάουντον (Downton Abbey). Την ίδια χρονιά έγινε η 7η κατά σειρά ηθοποιός που έλαβε το τιμητικό βραβείο για τη συνεισφορά της στην 7η τέχνη από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Προσωπική Ζωή
Η Μακ Λέιν υπήρξε παντρεμένη με τον επιχειρηματία Στιβ Πάρκερ, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Σάχι, από το 1952 μέχρι και το 1982.
Νίκη — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποιός Νίκη - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ Φεστιβάλ της Βενετίας - Κύπελλο Βόλπι (Καλύτερη Ηθοποιός) Υποψηφιότητα — Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Νικήτρια - Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου - Νικήτρια - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε δράμα Νικήτρια - Βραβείο κύκλου κριτικών Νέας Υόρκης - Καλύτερη ερμηνεία από γυναίκα σε πρωταγωνιστικό ρόλο Νικήτρια - Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλλο καλύτερης ξένης ηθοποιού Νικήτρια - Βραβείο κύκλου κριτικών του Λος Άντζελες - Α' γυναικείος ρόλος Νικήτρια - Βραβείο National Board Of Review Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποίος