ΣτάχυςΓια τον αστέρα του αστερισμού της Παρθένου, δείτε: Στάχυς (αστέρας).
Ο Απόστολος Στάχυς († 54), σύμφωνα με την παράδοση της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, χειροτονήθηκε ως πρώτος Επίσκοπος της πόλεως του Βυζαντίου, από τον Απόστολο Ανδρέα, το 38.[1] Διατήρησε τον τίτλο αυτόν έως το 54, οπότε και εκοιμήθη. Δεν είναι επιβεβαιωμένο ότι πρόκειται για αυτόν τον Στάχυ, στον οποίο απευθύνει χαιρετισμούς ο Απόστολος Παύλος αποκαλώντας τον «αγαπητό μου» (Προς Ρωμαίους ιστ΄ 9). Καθώς βρισκόταν σε στενή σχέση με τον Παύλο στα ανατολικά της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, προφανώς είχε μεταναστεύσει στη Ρώμη. Σύμφωνα με παραδόσεις του 6ου-7ου αιώνα και έπειτα[2], ήταν ένας εκ των εβδομήντα Αποστόλων του Ιησού. Θεωρείται ότι κατέστη επίσκοπος Βυζαντίου το 38 από τον Απόστολο Ανδρέα, που διέμεινε δύο χρόνια στην Αργυρούπολη[3], περιοχή η οποία βρισκόταν κοντά στο σημερινό Φουντουκλί του Μπέγιογλου[4]. Επισκόπευσε ο Στάχυς στο Βυζάντιο επί δεκαέξι έτη, μέχρι του θανάτου του το 54. Το σώμα του ετάφη στον πρώτο επισκοπικό ναό της Αργυρούπολης[5], «εν τω υπογείω σπηλαίω, ένθα ο Απόστολος Ανδρέας το θυσιαστήριον ήδρασεν», όπως λέει ο ιστορικός Δωρόθεος. Τη μνήμη του τόσο η ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και η δυτική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία γιορτάζουν στις 31 Οκτωβρίου. Ο κανόνας που ψάλλεται για το Στάχυ και τους Αποστόλους Αμπλία, Απελλή, Ουρβανό, Αριστόβουλο και Νάρκισσο, που συνεορτάζουν με αυτόν, επιγράφεται στα Μηναία «ποίημα Ιωσήφ», πιθανώς του Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης[3]. Παραπομπές
Πηγές
|