Τωβίτ
Ο Τωβίτ είναι ένα από τα βιβλία του κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης που αποδέχονται η Ορθόδοξη και η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, εξαιρείται όμως από τον κανόνα των εκκλησιών της Μεταρρύθμισης. Συγκαταλέγεται στα λεγόμενα Δευτεροκανονικά βιβλία. ΕισαγωγικάΤο βιβλίο Τωβίτ φείλει την ονομασία του στο όνομα του πατέρα του νεανία Τωβία, ο οποίος είναι ένα από τα κεντρικότερα πρόσωπα της αφήγησης. Στο βιβλίο περιγράφονται οι δοκιμασίες και οι περιπέτειες δύο συγγενών ιουδαϊκών οικογενειών του Τωβίτ και του Ραγουήλ, που ζούσαν σε εξορία, στη Νινευή η πρώτη και στα Εκβάτανα η δεύτερη. Τα ιστορικά γεγονότα, που συνδέονται με αυτές, έλαβαν χώρα μετά την κατάλυση του βορείου βασιλείου του Ισραήλ το 722 π.Χ. από τους ασσυρίους και τη διασπορά του πληθυσμού του. Το βιβλίο αποτελεί μια πραγματεία, που θέλει να τονίσει όχι τόσο το ιστορικό περίγραμμα της αφήγησης όσο τα ηθικά στοιχεία της. Διδάσκει την εμπιστοσύνη στο Θεό, την καρτερία στις δοκιμασίες, την υποταγή στο Νόμο, το σεβασμό στους πρεσβυτέρους κ.λπ., αξίες που στηρίζουν τον ευσεβή και δίκαιο Ιουδαίο. Συγγραφέας, τόπος, χρόνοςΘεωρείται πιθανό το βιβλίο να γράφτηκε στα αραμαϊκά από "ευσεβή Ιουδαίο", μεταξύ των ετών 200 και 170 π.Χ.[1]. Η δημοφιλία του κειμένου μαρτυρείται από τις διάφορες μορφές του: σώζεται σε τρεις ελληνικές αναθεωρήσεις και μία συριακή, καθώς και σε λατινική μετάφραση. Διάγραμμα περιεχομένουΤο περιεχόμενο του βιβλίου αποτελείται από 14 κεφάλαια:
Υποσημειώσεις
Βιβλιογραφία
Δείτε επίσης
|