Lupang Hinirang

Lupang Hinirang είναι ο εθνικός ύμνος των Φιλιππινών. Η μουσική γράφτηκε το 1898 από το Julian Felipe στα ισπανικά, ενώ οι στίχοι προέρχονται από διασκευή του ποιήματος Filipinas του νεαρού στρατιώτη Jose Palma το 1899.

Αρχικά, δεν είχε στίχους, όταν υιοθετήθηκε ως Εθνικός Ύμνος των Φιλιππίνων και πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκτέλεσή του κατά τη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας της χώρας στις 12 Ιουνίου 1898. Κατά την αμερικανική κατοχή της χώρας, οι στίχοι μεταφράστηκαν στα αγγλικά, ενώ στην τοπική γλώσσα από το 1940 και μετά.

Ο εθνικός ύμνος είναι γνωστός κι ως Bayang Magiliw («αγαπημένη χώρα»), από τον πρώτο στίχο του ύμνου.

Στίχοι

Lupang Hinirang σημαίνει «Εκλεκτή Γη» στη γλώσσα των Φιλιππίνων. Το ποίημα του Jose Palma Filipinas μεταφράστηκε από τα ισπανικά από τους: Julian Cruz Balmaceda, Ildefonso Santos και Francisco Caballo. Πραγματοποιήθηκαν μικρές αλλαγές το 1962 κι οι στίχοι χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα.

Επίσημοι στίχοι

Ισπανικά

Ελληνικά

Bayang Magiliw
Perlas ng Silanganan,
Alab ng puso
Sa dibdib mo'y buhay.

Lupang hinirang,
Duyan ka ng magiting,
Sa manlulupig,
'Di ka pasisiil.

Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw,
May dilag ang tula at awit
Sa paglayang minamahal.

Ang kislap ng watawat mo'y
Tagumpay na nagniningning,
Ang bituin at araw niya
Kailan pa ma'y 'di magdidilim.

Lupa ng araw, ng luwalhati't pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo;
Aming ligaya, na 'pag may mang-aapi
Ang mamatay nang dahil sa 'yo.

Tierra adorada
Hija del sol de Oriente,
Su fuego ardiente
en ti latiendo está.

¡Tierra de amores!
Del heroísmo cuna,
Los invasores
No te hollarán jamás.

En tu azul cielo, en tus auras,
En tus montes y en tu mar
Esplende y late el poema
De tu amada libertad.

Tu pabellón, que en las lides
La victoria iluminó,
No verá nunca apagados
Sus estrellas y su sol.

Tierra de dichas, del sol y de amores,
En tu regazo dulce es vivir.
Es una gloria para tus hijos,
Cuando te ofenden, por ti morir.

Αγαπημένη Χώρα,
Πετράδι της Ανατολής,
Φλόγα της καρδιάς
στην καρδιά σου είναι για πάντα ζωντανή.

Εκλεκτή γη,
Είσαι το λίκνο των γενναίων.
Στους κατακτητές
Δε θα παραδοθείς ποτέ.

Μέσ' απ' τις θάλασσες και τα βουνά,
Από τον αέρα και τα γαλάζια ουράνια σου,
Δόξα στην ποίηση
Και στους ύμνους για τη λατρευτή ελευθερία.

Η σπίθα της σημαίας σου
είναι η νίκη που λάμπει.
Τα αστέρια κι ο ήλιος της
δε θα σβήσουνε ποτέ.

Γη του πρωινού, της δόξας, της αγάπης μας,
Η Ζωή είναι σαν παράδεισος στα χέρια σου.
Όταν κάποιος σε καταπιέσει,με χαρά
Θα πεθάνουμε για σένα.

Το αρχικό ποίημα Filipinas του Χοσέ Πάλμα

Tierra adorada
Hija del sol de Oriente,
Su fuego ardiente,
En ti latiendo está.