El Knoxville Challenger es un torneo profesional de tenis. Pertenece al ATP Challenger Tour. Se juega desde el año 2000 sobre pistas duras bajo techo (indoor), en Knoxville, Estados Unidos.[1]
Palmarés
Individuales
Año
|
Campeón
|
Finalista
|
Resultado
|
2024 |
Christopher Eubanks |
Learner Tien |
7–5, 7–6(9)
|
2023 |
Alex Michelsen |
Denis Kudla |
7–5, 4–6, 6–2
|
2022 |
Ben Shelton |
Christopher Eubanks |
6–3, 1–6, 7–6(4)
|
2021 |
Christopher Eubanks |
Daniel Altmaier |
6–3, 6–4
|
2020 |
No Celebrado
|
2019 |
Michael Mmoh |
Christopher O'Connell |
6–4, 6–4
|
2018 |
Reilly Opelka |
Bjorn Fratangelo |
7–5, 4–6, 7–6(2)
|
2017 |
Filip Peliwo |
Denis Kudla |
6–4, 6–2
|
2016 |
Michael Mmoh |
Peter Polansky |
7–5, 2–6, 6–1
|
2015 |
Daniel Evans |
Frances Tiafoe |
5–7, 6–1, 6–3
|
2014 |
Adrian Mannarino |
Sam Groth |
3–6, 7–6(6), 6-4
|
2013 |
Tim Smyczek |
Peter Polansky |
6-4, 6–2
|
2012 |
Michael Russell |
Bobby Reynolds |
6–3, 6–2
|
2011 |
Jesse Levine |
Brian Baker |
6–2, 6–3
|
2010 |
Kei Nishikori |
Robert Kendrick |
6–1, 6–4
|
2009 |
Taylor Dent |
Ilija Bozoljac |
6–3, 7–6(6)
|
2008 |
Bobby Reynolds |
Luka Gregorc |
6–4, 6–2
|
2007 |
Robert Kendrick |
Kevin Kim |
3–6, 6–2, 6–4
|
2006 - 2003 |
No se disputó
|
2002 |
Martin Verkerk |
Mardy Fish |
6–3, 6–4
|
2001 |
James Blake |
Gabriel Trifu |
6–4, 6–4
|
2000 |
Cristiano Caratti |
Andy Roddick |
3–6, 7–6, 6–4
|
Dobles
Año
|
Campeones
|
Finalistas
|
Resultado
|
2024 |
Patrick Harper Johannus Monday |
Micah Braswell Eliot Spizzirri |
6–2, 6–2
|
2023 |
Cannon Kingsley Luis David Martínez |
Mac Kiger Mitchell Krueger |
7–6(3), 6–3
|
2022 |
Hunter Reese Tennys Sandgren |
Martin Damm Mitchell Krueger |
6–7(4), 7–6(3), [10–5]
|
2021 |
Malek Jaziri Blaž Rola |
Hans Hach Verdugo Miguel Ángel Reyes-Varela |
3–6, 6–3, [10–5]
|
2020 |
No Celebrado
|
2019 |
Hans Hach Verdugo Adrián Menéndez Maceiras |
Bradley Klahn Sem Verbeek |
7–6(6), 4–6, [10–5]
|
2018 |
Toshihide Matsui Frederik Nielsen |
Hunter Reese Tennys Sandgren |
7–6(6), 7–5
|
2017 |
Leander Paes Purav Raja |
James Cerretani John-Patrick Smith |
7–6(4), 7–6(4)
|
2016 |
Peter Polansky Adil Shamasdin |
Ruben Bemelmans Joris De Loore |
6–1, 6–3
|
2015 |
Johan Brunström Frederik Nielsen |
Sekou Bangoura Matt Seeberger |
6–1, 6–2
|
2014 |
Miķelis Lībietis Hunter Reese |
Gastao Elias Sean Thornley |
6–3, 6-4
|
2013 |
Samuel Groth John-Patrick Smith |
Carsten Ball Peter Polansky |
6–7(6), 6–2, [10–7]
|
2012 |
Alex Kuznetsov Mischa Zverev |
Jean Andersen Izak van der Merwe |
6–4, 6–2
|
2011 |
Steve Johnson Austin Krajicek |
Adam Hubble Frederik Nielsen |
3–6, 6–4, [13–11]
|
2010 |
Rik de Voest Izak van der Merwe |
Alex Bogomolov Jr. Alex Kuznetsov |
6–1, 6–4
|
2009 |
Martin Emmrich Andreas Siljeström |
Raven Klaasen Izak van der Merwe |
7–5, 6–4
|
2008 |
Kevin Anderson G.D. Jones |
Andy Ram Bobby Reynolds |
3–6, 6–0, [10–7]
|
2007 |
Harel Levy Sam Warburg |
Jamie Baker Brendan Evans |
3–6, 6–2, [10–6]
|
2006 - 2003 |
No se disputó
|
2002 |
Dmitry Tursunov Martin Verkerk |
Hugo Armando Sergio Roitman |
6–3, 6–4
|
2001 |
Mardy Fish Jeff Morrison |
Brandon Coupe Kelly Gullett |
6–3, 6–0
|
2000 |
Karsten Braasch Michael Kohlmann |
Jeff Coetzee Marcos Ondruska |
6–0, 7–6
|
Referencias
Enlaces externos
Véase también