خوان گوایدو
خوان خراردو گوایدو مارکز (اسپانیایی: Juan Gerardo Guaidó Márquez, ونزوئلایی تلفظ اسپانیایی: [hwaŋ heˈɾaɾðo ɣwaiˈðo ˈmaɾkes] (؛ زادهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۸۳) مهندس و سیاستمدار )ونزوئلایی است[۲] که از ۵ ژانویه ۲۰۱۹ تا ۵ ژانویه ۲۰۲۳ ریاست مجمع ملی ونزوئلا را بر عهده داشت. او عضو حزب اراده عمومی و نمایندهٔ ایالت وارگاس در مجمع ملی ونزوئلا بود. در ۲۳ ژانویه سال ۲۰۱۹ گوایدو در جریان بحران ریاست جمهوری که با شروع مجدد دولت نیکولاس مادورو آغاز شد خود را بهعنوان رئیسجمهور موقت ونزوئلا معرفی کرد. گوایدو پیش از این گفته بود تمایل دارد به عنوان رئیسجمهور موقت و تا زمان برگزاری انتخابات جدید اداره کشور را بر عهده بگیرد. اما مادورو از او سلب قدرت کرد. به دنبال اعلان گوایدو سازمان کشورهای آمریکایی[۳][۴] و چندین دولت از جمله کشورهای آرژانتین، برزیل، کانادا، کلمبیا، اکوادور، پرو، و ایالات متحده از وی حمایت کردند.[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲] اما دادگاه عالی ونزوئلا که منصوب رئیسجمهور مادورو بود، حکم به برکناری او از ریاست مجمع ملی ونزوئلا داده است.[۱۳] در فوریه ۲۰۱۹، گوایدو برای نیروهای پلیس، ارتش و مقامات مورد تأیید مجمع ملی عفو عمومی صادر کرد که به بازگرداندن حکومت قانون کمک میکند. او اعلام کرد برای احیای کشور و با در نظر گرفتن بحران ونزوئلا و فقر در این کشور نفت خیز طرح احیا کشور را با گرفتن تعهدات و کمکهای بشردوستانه از ایالات متحده و چندین کشور دیگر تضمین میکند، برنامههای مربوط به حمل و نقل بینالمللی را نیز ارائه کرد. گوایدو گفت «وظیفه من این است که خواستار انتخابات آزاد شوم چون سوءاستفاده از قدرت جریان دارد و ما در یک نظام استبدادی زندگی میکنیم. ما در ونزوئلا یا باید سلطه کامل، سرکوب و شکنجه رژیم مادورو را بپذیریم یا آزادی، دمکراسی و رفاه را برای مردم خود انتخاب کنیم.».[۱۴] در سطح داخلی، اقدامات گوایدو عبارت بودند از طرح یک نقشه کشوری، یک قانون عفو برای پرسنل نظامی و مقاماتی که علیه حکومت مادورو درآیند، اقداماتی برای تحویل امداد بشردوستانه به کشور، و جوایز اجتماعی برای کارگران بخش سلامت در جریان دنیاگیری کووید-19.[۱۵][۱۶] در سطح بینالمللی، گوایدو کنترل بعضی از داراییها و املاک ونزوئلا در آمریکا را به دست گرفت، و در نبرد حقوقی بر سر کنترل £۱٫۳ میلیارد ذخیره طلای ونزوئلا پیروز شد.[۱۷][۱۸][۱۹] در دسامبر ۲۰۲۲، در حالی که نمایندگان اپوزیسیون که خواستار استراتژی واحدی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ ونزوئلا بودند، سه تا از چهار حزب اصلی اپوزیسیون (عدالت اول-, کنش دموکراتیک، و یک دوره جدید) از اصلاحاتی برای انحلال حکومت و ایجاد کمیسیونی پنج عضوی برای مدیریت داراییهای خارجی تشکیل حمایت کردند،[۲۰][۲۱] و اظهار داشتند که حکومت موقت در دستیابی به اهدافی که تعیین کرده بود ناکام مانده.[۲۲] نیویورک تایمز گزارش کرد که اقدامات اپوزیسیون برای برکناری گوایدو به عنوان رهبرشان نشانگر از دست رفتن اعتماد به «قابلیت گوایدو برای خلع رئیس جمهور نیکولاس مادورو» بود.[۲۳] در آوریل ۲۰۲۳ او از ترس بازداشت، به آمریکا گریخت و در میامی، فلوریدا زندگی میکند.[۲۴][۲۵] در ۶ اکتبر ۲۰۲۳, دولت مادورو اتهامات پولشویی، خیانت، و غصب را به گوایدو وارد کرد، حکم جلب برای او صادر کرد و از جامعه بینالمللی درخواست کرد برای بازداشت گوایدو همکاری کنند، و از پلیس بینالملل خواست هشدار قرمز صادر کند.[۲۴][۲۵] گوایدو اتهامات طرح شده علیه خود در حکم جلب را انکار کرده است.[۲۵] زندگینامه و تحصیلاتگوایدو در یک خانواده بزرگ و طبقه متوسط متولد شد و پدر و مادرش ویلمر و نورکا هستند. پدرش خلبان یک شرکت هواپیمایی و مادرش، معلم بود. یک پدر برزگش سرباز گارد ملی ونزوئلا بود، و پدر بزرگ دیگرش کاپیتان نیروی دریایی ونزوئلا بود. والدینش وقتی خیلی جوان بود از هم طلاق گرفتند، همراه با پدرش به جزایر قناری مهاجرت کرد و آنجا به عنوان راننده تاکسی کار میکرد. در فاجعه وارگاس (ایالت) واقعه طبیعی ۱۴ تا ۱۶ دسامبر ۱۹۹۹ که هزاران ونزوئلایی بی خانمان شدند؛ او همراه با خانوادهاش آواره شد و دوستان و مدرسه اش را از دست داد این تراژدی، به گفته همکارانش، پس از آنکه دولت جدید هوگو چاوز ادعا کرد که به ناگواری فاجعه پیشآمده پاسخ خواهد داد، بر دیدگاههای سیاسی او تأثیر گذاشت. او گفت: «من دیدم اگر میخواهم آیندهای بهتر برای کشورم داشته باشم، مجبورم آستینهایم را بالا بزنم و زندگی خود را وقف خدمات عمومی کنم.» او دیپلم دبیرستان را در سال ۲۰۰۰ گرفت. گوایدو دوره کارشناسی خود را گذراند و در سال ۲۰۰۷ مدرک کارشناسی ارشد خود را در مهندسی صنایع از دانشگاه کاتولیک آندرس بلو اخذ کرد. او همچنین دو برنامه کارشناسی ارشد در ادارات دولتی در دانشگاه جورج واشینگتن در ایالات متحده و مؤسسه آموزش عالی کاراکاس را تکمیل کرد. او در همین زمان با فابیانا روزالس، یک روزنامهنگار، ازدواج کرده و آنها صاحب یک دختر شدند. دستگیری و آزادیدر ۱۳ ژانویه ۲۰۱۹ گوایدو در حال رفتن برای شرکت دریک کابیلدو آزاد، توسط سرویس اطلاعات ونزوئلا (SEBIN) دستگیر شد.[۲۶][۲۷][۲۸][۲۹] و ۴۵ دقیقه بعد آزاد گردید.[۳۰] گروه لیما همراه با لوئیس آلماگرو دبیرکل سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) این اقدام را محکوم کردند. در همان روز، او خود را به عنوان رئیسجمهور اعلام کرد. دولت به این واقعیت اشاره کرد که این اقدام یک طرفه توسط سرویس اطلاعات (SEBIN) صورت گرفته و حکم دستگیری توسط رئیس اطلاعات و موکورا صادر شده است. در این راستا، گوایدو اعلام کرد که در این وقایع نشان داده شد که شکافی در زنجیره فرماندهی نیروهای مسلح وجود داشته است.[۳۱] دوازده مقام سرویس اطلاعات ونزوئلا (SEBIN) پس از این رویداد دستگیر و زندانی شدند و در انتظار محاکمه بودند. آنها به «بازداشت غیرقانونی» و «سوء استفاده از توابع» متهم شدند.[۳۲] فعالیتهاگوایدو پس از آنکه دریافت که چاوز کشور را به سمت توتالیتاریسم میبرد، دست به ایجاد یک جنبش سیاسی زد تا از این طریق اعتراضات دانشجویی مخالف دولت ونزوئلا را برای بازکردن شبکه تلویزیونی RCTV هدایت کند. او با دیگر رهبران برجسته دانشجویی هنگامی که ۲۳ساله بود همکاری میکرد و از دانشگاه آندرئاس بلو فارغالتحصیل شد. آنها همچنین دست به اقدامات گستردهتری در زمینه اصلاحات دولتی که توسط چاوز صورت گرفت زدند، از جمله اعتراض به رفراندوم قانون اساسی ۲۰۰۷ که چاوز در آن شکست خورد. در سال ۲۰۱۴ گوایدو هماهنگکننده ملی حزب بود. لوپز (یکی از سیاستمداران اپوزیسیون شناخته شده ونزوئلا است، که تا ژانویه ۲۰۱۹تحت بازداشت خانگی قرار داشت) «به گفته سی.ان. ان، سالها گوایدو و او اپوزیسیون را هدایت میکنند» این دو طی روز چند بار در مشورت با هم هستند. گوایدو و لوپز به عنوان دو همکار در حزب ونه در سطح بینالمللی به خوبی شناخته شده هستند، لوپز، گوایدو را در سال ۲۰۱۹ به عنوان رئیس حزب اراده عمومی معرفی کرد. رئیسجمهور موقت ونزوئلارویدادهای مهم
|