شنبلیله
شَنبَلیله یا به فارسی دری شینبل (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره باقلائیان (Fabaceae) و به همین دلیل توانایی همزیستی با باکتریهای تثبیتکننده ازت را داشته و میتواند بخش زیادی از از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند. گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوههای آن زرد تا قهوهای است. این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان میروید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف میشود. شنبلیله در کنار راهها نیز میروید و به این خاطر در قدیم به آن گل راهرو هم میگفتند.[۱] کاربردهای خوراکیشنبلیله به عنوان یکی از سبزیها در تهیه خوراکهای ایرانی مثل قرمه سبزی و کوفته برنجی همینطور اشکنه و دلمه استفاده میشود. از خواص شنبلیله میتوان به تولید شیر مادر، افزایش سطح تستوسترون و کنترل قند خون اشاره کرد. [۲] کاربرد در قورمه سبزیقورمه سبزی غذایی ایرانی و اصیل می باشد که با نکات پخت بسیار بسیار زیادی پخت خواهد داشت و یکی از این نکات استفاده از شنبلیله در این غذا می باشد که نکته استفاده از آن تفت دادن جداگانه این سبزی با لیموترش می باشد.
منابع
|