تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.
ماریو آلبرتو کمپس (به اسپانیایی: Mario Alberto Kempes) بازیکن فوتبال پیشین اهل آرژانتین است که در تاریخ ۱۵ ژوئیهٔ سال ۱۹۵۴ در بل ویل در استان کوردوبا در آرژانتین به دنیا آمد.[۱] ماریو کمپس فوتبال خود را در تیم اینستیتوتو دو کوردوبا شروع کرد و در ۵ اکتبر سال ۱۹۷۳ در دیدار مقابل نیوولز اولد بویز اولین بازی خود در لیگ دسته اول فوتبال آرژانتین را انجام داد. در سال ۱۹۷۴ به تیم روساریو سنترال رفت و در ۱۰۵ بازی برای این تیم، ۸۵ گل به ثمر رساند.
سپس در سال ۱۹۷۶ به اروپا رفت و به باشگاه اسپانیایی والنسیا ملحق شد. در این تیم نیز دوران موفقیت‌آمیزی را در فوتبال باشگاهی با دو قهرمانی در جام حذفی اسپانیا (۱۹۷۸ و ۱۹۷۹)، قهرمانی جام در جام اروپا (۱۹۸۰) و نیز سوپرجام اروپا (۱۹۸۰) سپری کرد. کمپس از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲ دوباره در آرژانتین به فوتبال پرداخت و با تیم ریور پلاتهٔبوئنوس آیرس در سال ۱۹۸۱ قهرمان باشگاه‌های آرژانتین شد. در سال ۱۹۸۲ دوباره به اروپا رفت و تا سال ۱۹۸۶ در اسپانیا فعالیت کرد و پس از آن تا سال ۱۹۹۲ در تیم‌های کوچک لیگ دسته اول اتریش بازی کرد. بعد از سه سال استراحت و وقفه و مدت کوتاهی بازی به عنوان میهمان در شیلی، با ۴۲ سال سن از بازی فوتبال کناره‌گیری کرد و در سال ۱۹۹۶ در اندونزی به مربیگری پرداخت.
کمپس بین سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۸۳، ۴۳ بار پیراهن تیم ملی فوتبال آرژانتین را پوشید و ۲۰ گل وارد دروازهٔ حریفان کرد. او یکی از بااخلاق‌ترین و جوانمردترین بازیکن فوتبال‌های جهان بود که در تمامی بازی‌های ملی حتی یک بار هم با کارت زرد یا قرمز داور مواجه نشد. او در سه جام جهانی حضور داشت و در سال ۱۹۷۸ به همراه تیم ملی آرژانتین در کشور خود قهرمان جهان شد. او در فینال این جام، دو گل به هلند زد و در مجموع با شش گل زده، آقای گلجام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین شده و هم‌زمان به عنوان برترین بازیکن جام نیز برگزیده شد. وی پس از گیرمو استابیله، دومین بازیکن از آرژانتین بود که آقای گل جام جهانی می‌شد. وی در سال ۱۹۸۲ پیراهن شماره ۱۰ تیم ملی را به دیگو مارادونا داد.
کمپس از سال ۱۹۹۶ به عنوان مربی فعالیت می‌کند. او در سال ۱۹۹۹ اولین موفقیت خود را در این پست با قهرمانی در لیگ دسته اول بولیوی به‌عنوان سرمربی تیم استرانگست به‌دست‌آورد.
