گونگ
گونگ یا گانگ (به انگلیسی: gong؛ اندونزیایی و مالایی: gong; جاوهای: ꦒꦺꦴꦁ ؛gong; چینی: 鑼؛ ژاپنی: منشأ گونگ احتمالاً مناطق غربی چین، در قرن ششم است. اصطلاح گونگ از جزیره اندونزیایی جاوا سرچشمه گرفتهاست. تحقیقات علمی و باستانشناسی ثابت کردهاست که برمه، چین، اندونزی (جاوا) و آنام چهار مرکز اصلی تولید گونگ جهان باستان بودند.[۱] نوعی از گونگ گلدانی برنز معروف به ناقوس استراحت، در یونان باستان و روم بهطور گسترده مورد استفاده قرار میگرفت، به عنوان مثال در اوراکل معروف دودونا، جایی از گونگ نیز استفاده میشد.[۲][۳] گونگها عمدتاً از برنز یا برنج ساخته میشوند اما بسیاری از آلیاژهای فلزات دیگر نیز در آنها استفاده میشود. انواعگونگها بهطور گسترده در یکی از سه نوع قرار میگیرند:
دومی ممکن است یکی از اعضای دسته زنگ در نظر گرفته شود. جستارهای وابستهپانویس
منابع
پیوند به بیروندر ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گونگ موجود است. |