Ռուբեն Գևորգյանց

Ռուբեն Ստեփանի Գևորգյանց
Ծնվել է	նոյեմբերի 30, 1945
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հունիսի 23, 2017 (71 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Ազգություն	հայ
Մասնագիտացում	կինոռեժիսոր և ռեժիսոր
Պարգևներ	ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1982); ՀՀ ժողովրդական արտիստ (2006)
IMDb	ID ID 0315370

Ռուբեն Ստեփանի Գևորգյանց (Կևորկով) (նոյեմբերի 30, 1945(1945-11-30), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հունիսի 23, 2017(2017-06-23)^[1], Երևան, Հայաստան^[2]), հայ կինոռեժիսոր, ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1982), ՀՀ ժողովրդական արտիստ (2006)։

Ստեփան Կևորկովի որդին է, Գեորգի Կևորկովի եղբայրը, ռեժիսոր Վահե Գևորգյանցի հայրը։

Կենսագրություն

1968 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետը։ 1971 թվականին աշխատել է Երևանի վավերագրական ֆիլմերի ստուդիայում՝ որպես ռեժիսոր։ 1982-1989 թվականներին եղել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի վավերագրական ֆիլմերի ստեղծագործական միավորման գեղարվեստական ղեկավարը։ 1989 թվականից փաստավավերագրական ֆիլմերի «Հայկ» կինոստուդիայի տնօրենն ու գեղարվեստական ղեկավարն է։ 2004 թվականից՝ Կինոյի և հեռուստատեսության ազգային ակադեմիայի նախագահ, 2005 թվականից՝ Հայաստանի Կինեմատոգրաֆիստների միության նախագահ։
1995-1998 թվականներին դասավանդել է ՀՊՄԻ-ում, 1998 թվականից՝ ԵԹԿՊԻ-ում, պրոֆեսոր՝ 2003 թվականից։ Հեղինակ է «Անձրևների ժամանակը», «Արդարացման ժամանակը», «Ժամանակ չկա» գրքերի^[3]^[4]^[5]։

2016 թվականի փետրվարի 3-ին ՀՀ Նախագահի կարգադրությամբ նշանակվել է Հայաստանի Հանրապետության Հանրային խորհրդի անդամ^[6]։

Կինոնկարներ

«Ներսիսյանցիները» (1968)
«Մի լուսանկարի հետքերով» (1970)
«Ներշնչանք» (1972)
«Վերադարձի ճամփան» (1977)
«Ամենալավ մարդը» («Վերադարձի ուղին» նովել, 1979)
«Աշխարհումս» (1979-1989)
«Բարի հետք» (1980, Օբերհաուզենի կինոփառատոնի գլխավոր մրցանակ՝ 1981)
«Հայկական աչքեր» (1980)
«Գիշերվա մեջ առկայծող կրակը» (1983, Գեորգի Կևորկովի հետ)
«Սպասում» (1984)
«Քանի դեռ ապրում ենք» (1986, Գեորգի Կևորկովի հետ)
«Կղզիներ» (1987)
«Սպիտակ ոսկոր» (1988)
«Ռեքվիեմ» (1989)
«Քույրիկը Լոս Անջելեսից» (1994)
«Գողը» (1995)
«Փարաջանով. վերջին կոլաժ» (1995)
«Մեր Կոմանդոսը» (2000)
«Հիշողություն» (2000)
«Քարեր ժողովելու ժամանակը» (2002)
«Հրաշագործի աշունը» (2008)
«Բիթլիսցի Վիլյամ Սարոյանը» (2008)^[7]

Մրցանակներ

ՀՀ ժողովրդական արտիստ (2006)
ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1982)
ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 https://avproduction.am/?ln=am&page=person&id=797
↑ Technologies, Peyotto. «Մահացել է Ռուբեն Գևորգյանցը». 168 Ժամ. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 23-ին.
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
↑ «Ռուբեն Գևորգյանցի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».
↑ «Ռուբեն Գևորգյանց. «Վավերագրական կինոն չի հանդուրժում սուտը»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
↑ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻ 2009 ԹՎԱԿԱՆԻ ՄԱՐՏԻ 11-Ի ՆԿ-36-Ն ԿԱՐԳԱԴՐՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
↑ «Հայկական կինո, Գևորգյանց Ռուբեն». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռուբեն Գևորգյանց» հոդվածին։

[_0bb811b8d877bda3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 https://avproduction.am/?ln=am&page=person&id=797

[2] Technologies, Peyotto. «Մահացել է Ռուբեն Գևորգյանցը». 168 Ժամ. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 23-ին.

[3] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[4] «Ռուբեն Գևորգյանցի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».

[5] «Ռուբեն Գևորգյանց. «Վավերագրական կինոն չի հանդուրժում սուտը»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.

[6] ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻ 2009 ԹՎԱԿԱՆԻ ՄԱՐՏԻ 11-Ի ՆԿ-36-Ն ԿԱՐԳԱԴՐՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

[7] «Հայկական կինո, Գևորգյանց Ռուբեն». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Ռուբեն Գևորգյանց

Կենսագրություն

Կինոնկարներ

Մրցանակներ

Ծանոթագրություններ

Portal di Ensiklopedia Dunia