Alcide De Gasperi

Alcide De Gasperi
Forsætisráðherra Ítalíu
Í embætti 10. desember 1945 – 17. ágúst 1953
Þjóðhöfðingi	Viktor Emmanúel 3. Úmbertó 2.
Forseti	Enrico De Nicola Luigi Einaudi
Forveri	Ferruccio Parri
Eftirmaður	Giuseppe Pella
Persónulegar upplýsingar
Fæddur	3. apríl 1881 Pieve Tesino, Týról, Austurríki-Ungverjalandi
Látinn	19. ágúst 1954 (73 ára) Borgo Valsugana, Trentino, Ítalíu
Þjóðerni	Ítalskur
Stjórnmálaflokkur	Kristilegi demókrataflokkurinn (1943–1954)
Maki	Francesca Romani (1894–1998) (g. 1922)
Börn	4
Háskóli	Háskólinn í Innsbruck, Vínarháskóli
Starf	Blaðamaður, textafræðingur, stjórnmálamaður

Alcide De Gasperi (3. apríl 1881 – 19. ágúst 1954) var ítalskur stjórnmálamaður, stofnandi og helsti hugmyndafræðingur kristilega demókrataflokksins á Ítalíu og forsætisráðherra Ítalíu á rósturtímum fyrstu áranna eftir Seinni heimsstyrjöld. Hann er, ásamt Konrad Adenauer og Robert Schuman kallaður „faðir Evrópusambandsins“. Hann varð utanríkisráðherra í þjóðstjórn Ferruccio Parri 1945^[1] og átti þátt í að semja um flutning valds frá hernámsliði Bandamanna til ítalskra yfirvalda. Sem forsætisráðherra Ítalíu átti hann stóran þátt í því að sameina andstæðar fylkingar kommúnista, sósíalista og borgaralegu aflanna, þótt hann síðar útilokaði ítalska kommúnistaflokkinn frá stjórnarþátttöku, að ósk Bandaríkjanna, og hafði umsjón með breytingu landsins úr konungsríki í lýðveldi og samningu nýrrar stjórnarskrár 1946. Um stutt skeið fór hann með vald konungs/forsetavald eftir að síðasti konungur Ítalíu, Úmbertó II, yfirgaf landið. Hann stuðlaði meðal annars að því að Ítalía varð fullur þátttakandi í vestrænni samvinnu, stofnmeðlimur NATO, og þiggjandi Marshallaðstoðar frá Bandaríkjunum.

1. ↑ „Alcide de Gasperi: Maðurinn sem enginn dæmdi rétt“. 30. apríl 1948. Sótt 6. nóvember 2018.

Wikimedia Commons er með margmiðlunarefni sem tengist Alcide De Gasperi.