Љубица Станковска

Љубица Станковска (Тетово, 10 февруари 1943) — македонски филолог, научен советник во ИМЈ „Крсте Мисирков“^[1] и потоа во Институтот за старословенска култура во Прилеп.

Станковска е родена во Тетово на 10 февруари 1943 година. Магистрирала на темата „Застапеноста на суфиксот -ец (-овец/-евец) во македонската топонимија“ во 1974 година, а докторирала на „Македонскиот топонимиски систем до XVI век“ во 1985 година. Научна преокупација и е македонската ономастика. Имала студиски престои во Чешка (1968), Русија (1970) и Полска (1979)^[2]. Во 2003 ја добила наградата „Гоце Делчев“ за особено значајни остварувања од интерес за Република Македонија во областа на науката за трудот "Суфиксите -јб, -бјб, -ч во македонската топонимија"^[3].

Автор е на над сто библиографски единици. Од кои позначајни се:

• Речник на личните имиња кај Македонците, Скопје, 1992;
• Македонска ојконимија, книга прва, Скопје, 1995;
• Македонска ојконимија, книга втора, Скопје, 1997;
• Топонимите со суфиксот -ица во Македонија, Скопје-Прилеп 2001;
• Суфиксите -јь, - ьјь, -ь во македонската топонимија, Прилеп, 2002;
• Имињата на населените места во Кумановско, Прилеп, 2003.