Zomer - De 7-jarige Willem I ("de Veroveraar") wordt hertog van Normandië nadat zijn vader Robert I ("de Duivel") overlijdt tijdens een pelgrimstocht naar Nicaea (huidige Turkije). De dood van Robert leidt tot een periode van instabiliteit in Normandië, omdat Willem te jong is om de plaats van zijn vader in te nemen. De Normandische edelen in de regio maken van de gelegenheid gebruik om oude vetes te beslechten, en hun grondgebied en rijkdom te vergroten.[1]
Pisa begint een campagne tegen Saraceense piratenbolwerken op de Eolische Eilanden (een eilandengroep ten noorden van Sicilië).[4]
De Faeröer- eilanden worden onderdeel van het koninkrijk Noorwegen. Dit wordt beschouwd als het einde van de Vikingtijd.
Engeland
12 november - Koning Knoet II ("de Grote") overlijdt in Shaftesbury na een regeerperiode van 17 jaar. De heerschappij van het koninkrijk wordt verdeeld tussen de twee zonen van Knoet, Hardeknoet en Harold I. De adel van Northumbria en Mercia steunt Harold's claim om de troon, terwijl Godwin (een van de machtigste edelen van Engeland) Hardeknoet steunt. Uiteindelijk wordt Hardeknoet gekozen tot regent (medeheerser). Hij is niet in staat naar Engeland te komen en daar neemt zijn halfbroer Harold het koningschap op zich, hoewel hij (nog) niet wordt gekroond. Knoet wordt begraven in de kathedraal van Winchester.[5]
Winter - Hardeknoet (ofwel Knoet III) kan niet naar zijn kroning in Engeland reizen, omdat zijn Deense koninkrijk wordt bedreigd door een invasie door de gezamenlijke heersers, Magnus I ("de Grote") en Anund Jacob.[6]
Religie
Eerste schriftelijke vermelding van Broekburg (hoewel het ontstaan van het Belgische stadje teruggaat naar de 9e eeuw).
↑The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, pp. 80–85. Ed & Trans. Elizabeth M.C. van Houts, Vol. I (Clarendon Press, Oxford, 1992).
↑Johann-Günther König (2010). Der Bremer Freimarkt – Die Schausteller und ihr Publikum. Kellner, Bremen. ISBN 978-3-939928-44-7.
↑Martínez Díez, Gonzalo (2007). Sancho III el Mayor Rey de Pamplona, Rex Ibericus, pp. 81–89 (in Spanish). Madrid: Marcial Pons Historia. ISBN 978-84-96467-47-7.
↑Benvenuti, Gino (1985). La Repubblica Marinare. Amalfi, Pisa, Genova e Venezia, p. 42. Rome: Newton & Compton Editori. ISBN 88-8289-529-7.
↑Weir, Alison (1989). Britain's Royal Families, p. 30. Vintage. ISBN 9780099539735.
↑Lawson, M.K. (2004). "Harthacnut (c. 1018–1042)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.
