Edwin Hawkins
Edwin Reuben Hawkins (Oakland, 18 augustus 1943 – Pleasanton, 15 januari 2018) was een Amerikaans r&b- en gospelpianist, -zanger, -songwriter, koorleider en producent die vooral groot succes had met zijn gospelformatie "The Edwin Hawkins Singers". Met deze groep werd Hawkins in 1969 wereldwijd bekend door de single Oh, Happy Day, die vaak beschouwd wordt als de grootste gospel-hit ooit.[1] Hawkins won in zijn carrière vier Grammy Awards en wordt gezien als een van de grondleggers van de "Urban contemporary Gospel", een subgenre van gospel dat voornamelijk gericht is op het uitdrukking geven aan het geloof in Christus. Biografie![]() Hawkins begon als kind met zingen in de kerk. Op zijn vijfde leerde hij ook piano spelen. In mei 1967 richtte hij samen met Betty Watson het koor "The Northern California State Youth Choir" op. Hawkins was koorleider en schreef de arrangementen.[2] Het bijna vijftigkoppige koor nam in 1968 de lp Let Us Go into the House of the Lord op, dat op kleine schaal verscheen. De originele mix van gospel en r&b werd echter opgepakt door Abe Keshishian, een dj op het radiostation KSAN-FM uit San Francisco. Hij kreeg de plaat van een vriend in handen en draaide het lied Oh, Happy Day op de radio in februari, 1969. Zijn collega Dan Sorkin, een ochtend-dj op de zender KSFO-560 zorgde voor verdere bekendheid van de liederen van Hawkins. In 1969 werd het album nogmaals uitgebracht, maar nu grootschaliger op het platenlabel Buddah Records. De naam van het koor werd veranderd in "The Edwin Hawkins Singers". Oh, Happy Day werd al snel op meer radiostations gedraaid en de single werd binnen twee maanden meer dan een miljoen keer verkocht. De single behaalde in het Verenigd Koninkrijk de tweede plaats en in de Verenigde staten de vierde plaats in de nationale hitlijst. In onder meer Duitsland en Nederland stond het nummer twee weken op de eerste plaats. De single werd wereldwijd meer dan 7 miljoen keer verkocht. In 1970 scoorden de Edwin Hawkins Singers een tweede hit met het lied: Lay Down (Candles in the Rain), samen met zangeres Melanie. Het nummer stond in Nederland twee weken op nummer 1. In de Verenigde Staten behaalde het de zesde plaats.[3] In 1982 richtte Hawkins de Edwin Hawkins Music and Arts Seminar op, een jaarlijkse conventie in Florida waarbij verschillende jonge talenten de kans krijgen om in contact te komen met de juiste mensen in de muziekindustrie. OnderscheidingenEdwin Hawkins is tien keer genomineerd voor een Grammy Award en won er vier:
In 2000 werd hij opgenomen in de Gospel Music Hall of Fame. Discografie
NPO Radio 2 Top 2000
Referenties
Externe links
Information related to Edwin Hawkins |