|
Grachan Moncur III
Grachan Moncur III (New York, 3 juni 1937 – Newark (New Jersey), 3 juni 2022) was een Amerikaanse jazztrombonist. Hij was de zoon van jazzcontrabassist Grachan Moncur II en de neef van jazzsaxofonist Al Cooper. BiografieGrachan Moncur groeide op in Newark, New Jersey. Toen hij negen was begon hij op de cello, twee jaar later stapte hij over op de trombone. In zijn highschool-tijd ging hij naar het Laurinburg Institute in North Carolina, dezelfde privéschool waar Dizzy Gillespie had gestudeerd. In die tijd speelde hij al met toerende jazzmusici, waaronder Art Blakey en Jackie McLean, met de laatste zou hij goede vrienden worden. Na zijn schooltijd toerde hij met Ray Charles (1959–'62), Art Farmer en Benny Golson's Jazztet (1962), en Sonny Rollins. Hij speelde mee op twee klassiek geworden platen van Jackie McLean: One Step Beyond en Destination... Out!. Hij droeg voor deze albums de meeste composities aan, en een en ander leidde tot twee eigen, belangrijke, albums voor Blue Note Records, Evolution (1963) met Jackie McLean en Lee Morgan, en Some Other Stuff (1964) met Herbie Hancock en Wayne Shorter. Moncur speelde in Archie Shepps groep en nam op met andere avant garde-musici als Marion Brown, Beaver Harris en Roswell Rudd (eveneens een grote trombonist in de free jazz). Tijdens een verblijf in Parijs in 1969 nam hij als leider twee albums op voor het bekende platenlabel BYG Actuel: New Africa en Aco Dei de Madrugada, tevens was hij sideman op veel andere releases van het label. In 1974 gaf het Jazz Composer's Orchestra hem een opdracht een groot werk te schrijven: Echoes of Prayer, een jazzsymfonie voor een orkest met vocalisten en jazzsolisten. Zijn zesde album als leider, Shadows (1977), kwam alleen in Japan uit. Hierna werd hij geplaagd door gezondheidsproblemen en copyright-issues en nam hij slechts weinig op. In de jaren 80 nam hij op met Cassandra Wilson (1985), speelde hij af en toe met de Paris Reunion Band en Frank Lowe, verscheen hij op John Pattons Soul Connection (1983) en gaf hij zijn aandacht vooral aan lesgeven. In 2004 kwam hij met een nieuw album (Exploration), uitgekomen op Capri Records. Hierop stonden eigen composities, gearrangeerd door Mark Masters voor een octet met onder meer Tim Hagans en Gary Bartz. Moncur stierf aan een hartstilstand op 3 juni 2022, zijn 85e verjaardag.[1][2] DiscografieAs a leader
Als 'sideman'met Marion Brown:
met Dave Burrell:
met Benny Golson:
met Herbie Hancock:
met Beaver Harris:
met Joe Henderson:
met Khan Jamal:
met Frank Lowe:
met Jackie McLean:
met Lee Morgan:
met Butch Morris:
met Sunny Murray:
met Sunny Murray, Khan Jamal en Romulus:
met Paris Reunion Band:
met William Parker:
met John Patton:
met Roswell Rudd en Archie Shepp:
met Archie Shepp:
met Wayne Shorter:
met Alan Silva:
met Clifford Thornton:
met Chris White:
met Cassandra Wilson:
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
