Joseph Pholien
Joseph Clovis Louis Marie Emmanuel Pholien (Luik, 28 december 1884 – Brussel, 4 januari 1968) was een Belgisch politicus van de PSC. LevensloopJoseph Pholien was doctor in de rechten. Hij was advocaat en gemeenteraadslid van Elsene (1926-1929) en werd gecoöpteerd senator voor de PSC van 1936 tot 1961. Minister van JustitieHij was minister van Justitie in 1938-1939 in de regering Spaak. Op 28-29 mei 1940 werkte hij in Brugge, samen met Raoul Hayoit de Termicourt en Albert Devèze, aan een grondwettelijk advies voor de koning. Het werd een nota die een aanzienlijke invloed zou hebben op het verder verloop van de gebeurtenissen. Enerzijds gaven ze aan de koning gelijk dat hij als bevelhebber van het leger tot capitulatie had beslist, ook zonder handtekening van een regeringslid, maar anderzijds stelden ze vast dat hij zich, als gevangene, in de onmogelijkheid had gesteld om nog te regeren. Hoofdzakelijk was het deze nota die er koning Leopold III van weerhield een nieuwe regering aan te stellen. Eerste ministerHij was eerste minister van 16 augustus 1950 tot 15 januari 1952, na de Koningskwestie en het aftreden van Leopold III. Zijn regering werd gekenmerkt door problemen rond de wereldeconomie en door de onderwijsproblemen tussen het katholiek onderwijs en het rijksonderwijs. Wegens interne onvrede in zijn partij, diende hij in 1952 af te treden als eerste minister. Latere carrièreIn de regering-Van Houtte van zijn opvolger, was hij in 1952 nog enkele maanden minister van Justitie, tot hij onder druk van de publieke opinie moest aftreden naar aanleiding van de zaak rond de oorlogsmisdadiger Richard De Bodt. Begin jaren 1960 was Pholien lid van de pro-Katangese lobbygroep Amitiés katangaises, die de Katangese onafhankelijkheidsstrijd van Moïse Tshombe steunde. In 1966 werd Joseph Pholien benoemd tot minister van staat. Publicaties
Literatuur
Trivia
Externe link
|